GETLOGIN(3) | Podręcznik programisty Linuksa | GETLOGIN(3) |
getlogin, getlogin_r, cuserid - odczytanie nazwy użytkownika
#include <unistd.h>
char *getlogin(void);
int getlogin_r(char *buf, size_t
bufsize);
#include <stdio.h>
char *cuserid(char *string);
Wymagane ustawienia makr biblioteki glibc (patrz
feature_test_macros(7)):
getlogin_r(): _REENTRANT ||
_POSIX_C_SOURCE >= 199506L
cuserid(): _XOPEN_SOURCE
getlogin() zwraca wskaźnik do napisu zawierającego nazwę użytkownika zalogowanego na terminalu sterującym procesu lub wskaźnik null, jeśli nie można tej informacji określić. Napis jest alokowany statycznie i może zostać nadpisany przez późniejsze wywołanie tej funkcji lub funkcji cuserid().
getlogin_r() zwraca tę samą nazwę użytkownika w tablicy buf o rozmiarze bufsize.
cuserid() zwraca wskaźnik do napisu zawierającego nazwę użytkownika skojarzonego z efektywnym identyfikatorem użytkownika procesu. Jeśli string nie jest wskaźnikiem null, to powinien być tablicą, która może pomieścić co najmniej L_cuserid znaków; napis jest zwracany w tej tablicy. W przeciwnym przypadku, zwracany jest wskaźnik do napisu w obszarze pamięci statycznej. Napis jest alokowany statycznie i może zostać nadpisany przez późniejsze wywołania tej funkcji lub funkcji getlogin().
Makro L_cuserid jest stałą całkowitą określającą, jaka duża tablica może być potrzebna do przechowania nazwy użytkownika. L_cuserid jest zadeklarowane w <stdio.h>.
Funkcje te pozwalają programowi pozytywnie zidentyfikować użytkownika, na prawach którego działa program (cuserid()) lub użytkownika zalogowanego w danej sesji (getlogin(). (Mogą to być różni użytkownicy, gdy wchodzą w grę programy z ustawionym bitem set-user-ID).
W większości zastosowań, bardziej przydatne dla określenia, kim jest użytkownik, jest posługiwanie się zmienną środowiskową LOGNAME. Jest to bardziej elastyczne, właśnie dlatego, że użytkownik może dowolnie ustawić LOGNAME.
getlogin() po pomyślnym zakończeniu zwraca wskaźnik do nazwy użytkownika. W przypadku błędu zwracany jest NULL,a errno jest ustawiane na wartość wskazującą na rodzaj błędu. getlogin_r() zwraca 0, jeśli skończy się sukcesem, lub wartość niezerową, gdy wystąpi błąd.
POSIX określa:
Linuksowe glibc zwraca także:
Informacje o pojęciach używanych w tym rozdziale można znaleźć w podręczniku attributes(7).
Interfejs | Atrybut | Wartość |
getlogin() | Bezpieczeństwo wątkowe | MT-Unsafe race:getlogin race:utent sig:ALRM timer locale |
getlogin_r() | Bezpieczeństwo wątkowe | MT-Unsafe race:utent sig:ALRM timer locale |
cuserid() | Bezpieczeństwo wątkowe | MT-Unsafe race:cuserid/!string locale |
W powyższej tabeli utent w race:utent oznacza, że jeśli któraś z funkcji setutent(3), getutent(3) lub endutent(3) jest używana równolegle w różnych wątkach programu, może nastąpić sytuacja wyścigu danych. Ponieważ getlogin() i getlogin_r() wywołują te funkcje, stąd dla przypomnienia użytkownikom używamy race:utent.
getlogin() i getlogin_r(): POSIX.1-2001, POSIX.1-2008.
System V zawiera funkcję cuserid(), która posługuje się raczej rzeczywistym identyfikatorem użytkownika niż efektywnym identyfikatorem użytkownika. Funkcję cuserid() włączono w wersji POSIX z roku 1988, ale usunięto ją w wersji z roku 1990. Była obecna w SUSv2, ale została usunięta w POSIX.1-2001.
OpenBSD ma getlogin() i setlogin() oraz nazwę użytkownika powiązanego z sesją, nawet jeśli nie ma on terminala sterującego.
Na nieszczęście, raczej łatwo jest ogłupić getlogin(). Czasem nie działa ona wcale, gdyż jakiś program namieszał w pliku utmp. Często zwraca jedynie pierwszych 8 znaków nazwy logowania. Ponadto użytkownik obecnie zalogowany na terminalu sterującym programu nie musi być użytkownikiem, który ten program uruchomił. Ze względów związanych z bezpieczeństwem, należy unikać getlogin().
Proszę zauważyć, że glibc nie przestrzega wymagań POSIX i używa stdin zamiast /dev/tty. Jest to błąd. (Inne nowe systemy, takie jak SunOS 5.8, HP-UX 11.11 i FreeBSD 4.8, zwracają nazwę zalogowanego użytkownika także wtedy, gdy stdin został przekierowany).
Nikt dokładnie nie wie, co robi cuserid(); należy jej unikać w przenośnych programach. W ogóle należy jej unikać i używać zamiast niej getpwuid(geteuid()), jeśli jest to to, czego potrzeba. Nie należy używać cuserid().
Angielska wersja tej strony pochodzi z wydania 4.07 projektu Linux man-pages. Opis projektu, informacje dotyczące zgłaszania błędów oraz najnowszą wersję oryginału można znaleźć pod adresem https://www.kernel.org/doc/man-pages/.
Autorami polskiego tłumaczenia niniejszej strony podręcznika man są: Andrzej Krzysztofowicz (PTM) <ankry@green.mf.pg.gda.pl>, Robert Luberda <robert@debian.org> i Michał Kułach <michal.kulach@gmail.com>.
Polskie tłumaczenie jest częścią projektu manpages-pl; uwagi, pomoc, zgłaszanie błędów na stronie http://sourceforge.net/projects/manpages-pl/. Jest zgodne z wersją 4.07 oryginału.
2015-12-28 | GNU |