NAZWA

fmax, fmaxf, fmaxl - wyznaczają maksimum z dwóch liczb zmiennoprzecinkowych

SKŁADNIA

#include <math.h>

double fmax(double x, double y);
float fmaxf(float x, float y);
long double fmaxl(long double x, long double y);

Proszę linkować z -lm.

Wymagane ustawienia makr biblioteki glibc (patrz feature_test_macros(7)):

fmax(), fmaxf(), fmaxl():

OPIS

Funkcje te zwracają większą spośród wartości liczb x i y.

WARTOŚĆ ZWRACANA

Funkcje te zwracają maksimum z liczb x i y.

Jeśli jednym z argumentów jest NaN, to zwracany jest drugi argument.

Jeśli oba argumenty są NaN, to zwracane jest NaN.

BŁĘDY

Nie występują.

WERSJE

Funkcje te pojawiły się po raz pierwszy w wersji 2.1 biblioteki glibc.

ATRYBUTY

Informacje o pojęciach używanych w tym rozdziale można znaleźć w podręczniku attributes(7).

ZGODNE Z

C99, POSIX.1-2001, POSIX.1-2008.

ZOBACZ TAKŻE

fdim(3), fmin(3)

O STRONIE

Angielska wersja tej strony pochodzi z wydania 4.07 projektu Linux man-pages. Opis projektu, informacje dotyczące zgłaszania błędów oraz najnowszą wersję oryginału można znaleźć pod adresem https://www.kernel.org/doc/man-pages/.

TŁUMACZENIE

Autorami polskiego tłumaczenia niniejszej strony podręcznika man są: Robert Luberda <robert@debian.org> i Michał Kułach <michal.kulach@gmail.com>.

Polskie tłumaczenie jest częścią projektu manpages-pl; uwagi, pomoc, zgłaszanie błędów na stronie http://sourceforge.net/projects/manpages-pl/. Jest zgodne z wersją 4.07 oryginału.