| IPC(2) | Podręcznik programisty Linuksa | IPC(2) |
ipc - wywołania systemowe IPC z Systemu V
int ipc(unsigned int call, int first, int second, int third,
void *ptr, long fifth);
ipc() jest w jądrze wspólnym punktem wejścia dla wywołań IPC z Systemu V, takich jak komunikaty, semafory i pamięć dzielona. call określa, którą funkcję IPC należy wywołać; inne argumenty są przekazywane do odpowiedniego wywołania.
Programy użytkowe powinny wołać właściwe funkcje, używając ich zwyczajowych nazw. O funkcji ipc() muszą wiedzieć tylko autorzy biblioteki standardowej i hakerzy jądra.
ipc() jest specyficzne dla Linuksa i nie powinno być używane w przenośnych programach.
Wywołanie systemowe ipc() nie istnieje na niektórych architekturach, na przykład x86-64 i ARM. Zamiast niego msgctl(2), semctl(2), shmctl(2) itp. są zaimplementowane jako oddzielne wywołania systemowe.
msgctl(2), msgget(2), msgrcv(2), msgsnd(2), semctl(2), semget(2), semop(2), semtimedop(2), shmat(2), shmctl(2), shmdt(2), shmget(2)
Angielska wersja tej strony pochodzi z wydania 4.07 projektu Linux man-pages. Opis projektu, informacje dotyczące zgłaszania błędów, oraz najnowszą wersję oryginału można znaleźć pod adresem https://www.kernel.org/doc/man-pages/.
Autorami polskiego tłumaczenia niniejszej strony podręcznika man są: Przemek Borys (PTM) <pborys@dione.ids.pl>, Andrzej Krzysztofowicz (PTM) <ankry@mif.pg.gda.pl>, Robert Luberda <robert@debian.org> i Michał Kułach <michal.kulach@gmail.com>.
Polskie tłumaczenie jest częścią projektu manpages-pl; uwagi, pomoc, zgłaszanie błędów na stronie http://sourceforge.net/projects/manpages-pl/. Jest zgodne z wersją 4.07 oryginału.
| 2012-10-16 | Linux |