Formaty

Napis formatujący składa się z dowolnej ilości jednostek formatujących, oddzielonych białą spacją. Jednostka formatująca składa się z maksymalnie trzech elementów: licznika iteracji, licznika bajtów i formatu.

Licznik iteracji jest opcjonalną dodatnią liczbą całkowitą, której wartość domyślna to jeden. Każdy format jest załączany tyle razy, ile wskazano w liczniku iteracji.

Licznik bajtów jest opcjonalną dodatnią liczbą całkowitą. Jeśli zostanie podana, to definiuje liczbę bajtów, które należy zinterpretować w każdej iteracji formatu.

Jeśli podano licznik iteracji i/lub bajtów, to po liczniku iteracji i/lub przed licznikiem bajtów trzeba umieścić ukośnik, aby móc je rozróżnić. Białe spacje przed ukośnikiem są ignorowane.

Format jest częścią wymaganą i musi być ujęty w podwójne cudzysłowy (" "). Jest on interpretowany jak napis formatujący fprintf (zobacz fprintf(3)), lecz z następującymi wyjątkami:

• Gwiazdka (*) nie może być używana do określania precyzji, lub szerokości pola.
• Liczba bajtów, lub dokładność pola jest wymagana dla każdego znaku konwersji ``s'' (w przeciwieństwie do fprintf(3) gdzie domyślnie, bez podanej precyzji, drukowany jest cały napis).
• Znaki konwersji ``h'', ``l'', ``n'', ``p'' i ``q'' nie są obsługiwane.
• Obsługiwane są następujące sekwencje eskejpowe pojedynczych znaków, opisane w standardzie C:

  NUL	\0
  <alert character>	\a
  <backspace>	\b
  <form-feed>	\f
  <newline>	\n
  <carriage return>	\r
  <tab>	\t
  <vertical tab>	\v

Hexdump obsługuje również następujące dodatkowe napisy konwersji:

_a[dox]

Wyświetl offset wejściowy, kumulujący się na przestrzeni plików wejściowych, wskazujący następny wyświetlany bajt. Dodane znaki d, o, i x wskazują format wyświetlenia jako dziesiętny, ósemkowy, lub szesnastkowy.

_A[dox]

Identyczne z napisem konwersji _a z tą tylko różnicą, że jest dokonywane tylko raz, po przetworzeniu wszystkich danych wejściowych.

_c

Drukuj znaki z domyślnego zestawu znaków. Niedrukowalne znaki są wyświetlane w trójznakowych, wypełnionych zerami sekwencjach ósemkowych, poza tymi, które są reprezentowane standardową notacją eskejpową (patrz wyżej), które są wyświetlane jako napisy znakowe.

_p

Drukuj znaki z domyślnego zestawu znaków. Niedrukowane znaki są wyświetlane jako pojedyncza kropka “.”.

_u

Wyświetlaj znaki US-ASCII, z wyjątkiem znaków sterujących, które są wyświetlane w następujących określeniach. Znaki większe niż 0xff, są wyświetlane jako napisy szesnastkowe.

000 nul 001\soh 0022stx 003 etx 004 eot 005enq

006 ack 007\bel 0088bs 009 ht 00A lf 00Bvt

00C ff 00D\cr 00E 00F si 010 dle 011dc1

012 dc2 013\dc3 0144dc4 0151nak 016 syn 017etb

018 can 019\em 01Ac 01C fs 01Dgs

01E rs 01F\us 0FFel

Domyślne i wspierane liczniki bajtów dla znaków konwersji są następujące:

Ilość danych, interpretowanych przez każdy napis formatujący jest sumą danych wymaganych przez każdą jednostką formatującą, która jest obliczana jako iteracja razy licznik bajtów.

Wejście jest obsługiwane w ``blokach'', gdzie blok jest zdefiniowany jako największa porcja danych, podanych przez dowolny z napisów formatujących. Napisy formatujące, które interpretują mniej danych niż zawartych jest w bloku wejściowym, w którym ostatnia jednostka formatująca interpretuje pewną liczbę bajtów i nie ma ustawionego określonwego licznka iteracji, mają zwiększany licznik iteracji, aż cały blok nie zostanie przetworzony, lub aż zabraknie danych do zadowolenia napisu formatującego.

Jeśli w wyniku specyfikacji użytkownika, lub modyfikacji licznika iteracji przez hexdump, licznik iteracji jest większy niż jeden, to podczas ostatniej iteracji nie są wyświetlane końcowe białe spacje.

Błędem jest podawanie licznika bajtów razem z wieloma znakami/napisami konwersji, chyba że wszystkie poza jednym znakiem/napisem konwersji są _a lub _A.

Jeśli w wyniku podania opcji -n osiągnięty zostanie EOF, dane wejściowe zadowolą napis formatujący tylko częściowo, blok wejściowy jest wypełniony zerami, wystarczająco aby wyświetlić wszystkie dostępne dane (np. wszystkie jednostki formatujące, zachodzące za koniec danych będą wyświetlały jakąś liczbę bajtów zera).

Dalsze wyjście takich napisów formatujących jest zamieniane odpowiadającą ilością spacji. Odpowiadająca ilość spacji jest zdefiniowana jako liczba wyjścia spacji przez znak konwersji s z tym samym polem i precyzją co oryginalny znak konwersji, lub napis konwersji, lecz z usuniętymi wszelkimi znakami flag “+”, “ ”, “#” i wskazującym na napis NULL.

Jeśli nie podano napisów formatujących, domyślne wyświetlanie jest równoważne podaniu opcji -x.

hexdump kończy działanie z kodem zera po sukcesie i większym od zera po błędzie.