KILL(1) | Polecenia użytkownika | KILL(1) |
kill - wysyła sygnał do procesu
kill [opcje] pid [...]
Sygnałem wysyłanym przez kill domyślnie jest TERM. Opcja -l lub -L pozwala wyszczególnić dostępne sygnały. Szczególnie przydatne sygnały to m.in. HUP, INT, KILL, STOP, CONT i 0. Sygnały alternatywne można podać na trzy sposoby: -9, -SIGKILL lub -KILL. Ujemne wartości PID mogą być użyte do wybrania całych grup procesów (zob. kolumnę PGID w wyjściu polecenia ps). PID -1jest szczególny - oznacza wszystkie procesy z wyjątkiem procesów kill i init.
Używana powłoka (interpreter wiersza poleceń) może posiadać wbudowane polecenie kill. W takim wypadku polecenie opisane tutaj będzie musiało być uruchomione jako /bin/kill, by ominąć konflikt nazw.
kill(2), killall(1), nice(1), pkill(1), renice(1), signal(7), skill(1)
To polecenie jest zgodne z odpowiednimi standardami. Flaga -L jest specyficzna dla Linuksa.
Albert Cahalan napisał kill w 1999 roku, by zastąpić program z bsdutils, który nie był zgodny ze standardami. Wersja z util-linux może także działać poprawnie.
Zgłoszenia błędów proszę wysyłać na adres procps@freelists.org
Autorami polskiego tłumaczenia niniejszej strony podręcznika man są: Łukasz Kowalczyk <lukow@tempac.okwf.fuw.edu.pl>, Michał Górny <zrchos+manpagespl@gmail.com> i Michał Kułach <michal.kulach@gmail.com>.
Polskie tłumaczenie jest częścią projektu manpages-pl; uwagi, pomoc, zgłaszanie błędów na stronie http://sourceforge.net/projects/manpages-pl/. Jest zgodne z wersją 3.3.10 oryginału.
październik 2011 | procps-ng |