mkfs.fat - pod kontrolą Linuksa tworzy system
plików MS-DOS
mkfs.fat [-a] [-A] [-b
sector-of-backup] [-c] [-l filename] [-C]
[-f number-of-FATs] [-F FAT-size] [-h
number-of-hidden-sectors] [-i volume-id] [-I]
[-m message-file] [-n volume-name] [-r
root-dir-entries] [-R number-of-reserved-sectors]
[-s sectors-per-cluster] [-S
logical-sector-size] [-D drive-number] [-M
FAT-media-type] [-v] device
[block-count]
mkfs.fat służy do tworzenia pod
kontrolą Linuksa systemu plików MS-DOS na zadanym
urządzeniu (zwykle partycji dysku). device jest plikiem
specjalnym odpowiadającym danemu urządzeniu (np. /dev/sdXX).
block-count jest liczbą bloków na tym
urządzeniu. Jeśli jej nie podano, to mkfs.fat
automatycznie określi rozmiar systemu plików.
- -a
- Zwyczajowo mkfs.fat dla wszystkich systemów plików z
wyjątkiem tych małych wyrówna wszystkie struktury
danych do rozmiaru klastra, aby mieć pewność,
że jeśli patrycja jest poprawnie wyrównana, to tak
samo wyrównane będą wszystkie struktury danych
systemu plików. Ta opcja wyłącza wyrównywanie
i może dostarczyć dodatkowych klastrów do
przechowywania danych, jednakże będzie to okupione
znaczącym spadkiem wydajności w przypadku dysków
RAID, dysków flash lub dysków twardych o dużych
sektorach.
- -A
- Używa wariantu Atari systemu plików MS-DOS. Jest to opcja
domyślna, gdy mkfs.fat jest uruchamiany na Atari - w takim
przypadku opcja ta wyłącza format Atari.
Różnice pomiędzy formatem Atari a zwykłym:
Jeśli użytkownik nie zażądał inaczej
mkfs.fat użyje 2 sektorów na klaster, ponieważ
GEMDOS nie lub innych wartości. Będzie także
przestrzegał maksymalnej liczby sektorów,
którą może obsłużyć GEMDOS.
Większe systemy plików są tworzone przez
zwiększanie logicznego rozmiaru sektora. Format Atari generuje
zgodny z Atari numer seryjny systemu plików i 12-bitowy FAT jest
używany tylko do systemu plików, które mają
jeden ze zwyczajowych rozmiarów dyskietek (720k, 1.2M, 1.44M,
2.88M); w przeciwnym wypadku używany jest FAT 16-bitowy.
Można to nadpisać opcją -F. Niektóre
specyficzne dla PC pola boot sektorów nie są zapisywana, a
komunikat startowy (opcja -m) jest ignorowany.
- -b
sector-of-backup
- Wybiera lokalizację kopii boot sektora FAT32.
Wartość domyślna zależy od liczby
zarezerwowanych sektorów, ale zwyczajowo jest to sektor 6. Sektor
kopii musi zawierać się w zakresie zarezerwowanych
sektorów.
- -c
- Sprawdza obecność błędnych bloków na
urządzeniu przed tworzeniem systemu plików.
- -C
- Tworzy plik podany w linii poleceń jako device i zapisuje w
nim system plików do utworzenia. Można tego
użyć do utworzenia nowego systemu plików w pliku
zamiast w rzeczywistym urządzeniu i do uniknięcia
używania polecenia dd do utworzenia pliku o wymaganym
rozmiarze. Opcja ta wymaga podania parametru block-count,
ponieważ w przeciwnym wypadku nie byłby znany rozmiar
tworzonego systemu plików. Plik jest tworzony jako plik z dziurami
(sparse file) zawierający tylko metadane (boot sektor, tablice FAT
i katalog główny). Porcje danych nie są zapisywane na
dysk, ale mimo to plik będzie miał poprawny rozmiar. Plik
wynikowy może być potem skopiowany na
dyskietkę lub inne urządzenie albo zamontowany poprzez
urządzenie loop.
- -D
drive-number
- Określa numer urządzenia BIOS do zapisania w sektorze
ładowania FAT. Wartością zazwyczaj jest 0x80 dla
dysków twardych i 0x00 dla dyskietek lub partycji używanych
do emulowania dyskietek.
- -f
number-of-FATs
- Określa liczbę tablic alokacji plików (FAT) w
systemie plików. Domyślnie 2. Obecnie linuksowy system
plików MS-DOS nie obsługuje więcej niż dwu
tablic FAT.
- -F FAT-size
- Określa typ używanej tablicy alokacji plików (12-,
16- lub 32-bitowa). Jeśli nie podano tej opcji, to mkfs.fat
automatycznie wybiera najlepszy rozmiar FAT dla danego systemu
plików.
- -h
number-of-hidden-sectors
- Ustawia liczbę ukrytych sektorów w wolumenie.
Niektóre cyfrowe aparaty fotograficzne dostają
niestrawności, jeśli włoży się do nich
kartę CF niezawierającą takich ukrytych
sektorów. Ta opcja pozwala je usatysfakcjonować.
- -i volume-id
- Ustawia identyfikator wolumenu nowo utworzonego systemu plików;
volume-id jest 32-bitową liczbą szesnastkową
(na przykład, 2e24ec82). Domyślnie jest to liczba
zależna od czasu utworzenia systemu plików.
- -I
- Zazwyczaj dyski twarde są partycjonowane, więc
domyślnie nie można tworzyć systemu plików na
całym urządzeniu. mkfs.fat w takim przypadku wypisze
ostrzeżenie i odmówi współpracy. W przypadku
dysków MO jest inaczej - nie zawsze są one partycjonowane, a
system plików może pokrywać cały dysk. Inne
systemy operacyjne nazywają to formatem "superdyskietki".
Opcja ta pozwoli programowi mkfs.fat działać na
takich dyskach.
- -l filename
- Odczytuje listę błędnych bloków z pliku o
nazwie filename.
- -m
message-file
- Ustawia komunikat, jaki otrzymuje użytkownik podczas próby
startu (boot) tego systemu plików bez poprawnie zainstalowanego
systemu operacyjnego. Komunikat nie może przekraczać 418
bajtów po konwersji znaków końca linii na kombinacje
powrót karetki+koniec linii i rozwinięciu znaków
tabulacji. Jeżeli nazwą pliku jest myślnik
("-"), to tekst jest pobierany ze standardowego
wejścia.
- -M
FAT-media-type
- Określa typ mediów do zapisania w sektorze ładowania
FAT. Wartością zazwyczaj jest 0xF8 dla dysków
twardych i wartość z przedziału od 0xF9 do 0xFF dla
dyskietek lub partycji używanych do emulowania dyskietek.
- -n
volume-name
- Ustawia nazwę wolumenu (etykietę - label) systemu
plików. Nazwa wolumenu może mieć
długość do 11 znaków. Domyślnie nazwa
nie jest nadawana.
- -r
root-dir-entries
- Określa liczbę pozycji dostępnych w
głównym katalogu. Domyślnie jest to 112 lub 224 dla
dyskietek oraz 512 dla dysków twardych.
- -R
number-of-reserved-sectors
- Ustawia liczbę zarezerwowanych sektorów. Format FAT32 wymaga
co najmniej 2 zarezerwowanych sektorów, domyślną
wartością jest 32. W przypadku innych systemów
wartością domyślną jest 1 (tylko sektor
ładowania).
- -s
sectors-per-cluster
- Określa liczbę sektorów dysku przypadających
na jeden klaster. Musi być potęgą 2, tj. 1, 2, 4, 8,
... 128.
- -S
logical-sector-size
- Określa liczbę sektorów dysku przypadających
na jeden klaster. Musi być potęgą 2
większą lub równą 512, tj. 512, 1024,
2048, 4096, 8192, 16384 lub 32768.
- -v
- Wykonywanie gadatliwe.
mkfs.fat nie potrafi utworzyć bootowalnych
systemów plików. Z różnych powodów
utworzenie takiego systemu plików nie jest takie proste jak
mogłoby się wydawać i mkfs.fat nie będzie
tego wspierał ;)
Więcej informacji na temat fsck.fat i
dosfstools można znaleźć na stronie
<http://daniel-baumann.ch/software/dosfstools/>.
Narzędzia dosfstools zostały napisane przez
Wernera Almesbergera <werner.almesberger@lrc.di.epfl.ch>,
Romana Hodka <Roman.Hodek@informatik.uni-erlangen.de> i innych.
Obecnie opiekuje się nimi Daniel Baumann
<mail@daniel-baumann.ch>.
Autorami polskiego tłumaczenia niniejszej strony
podręcznika man są: Wojtek Kotwica (PTM)
<wkotwica@post.pl> i Robert Luberda <robert@debian.org>.
Polskie tłumaczenie jest częścią
projektu manpages-pl; uwagi, pomoc, zgłaszanie
błędów na stronie
http://sourceforge.net/projects/manpages-pl/. Jest zgodne z wersją
3.0.26 oryginału.