initrd(4) | Linux Yazılımcılarının Kılavuzu | initrd(4) |
initrd - önyükleyici ilklendirmeli RAM disk
/dev/initrd özel dosyası bir salt-okunur blok aygıtıdır. /dev/initrd aygıtı çekirdek başlatılmadan önce ön yükleyici tarafından ilklendirilen (yüklenen) bir RAM disktir. Çekirdek iki dönemden oluşan açılış süreci için /dev/initrd blok aygıtının içeriğini kullanabilir.
Açılış işleminin ilk döneminde çekirdek çalışır ve /dev/initrd (önyükleyici tarafından ilklendirilmiş RAM disk) içeriğinden başlangıç kök dosya sistemini bağlar. İkinci dönemde ise bu başlangıç kök dosya sisteminin içeriğinden ek sürücüler veya diğer modüller yüklenir. Ek modüller yüklendikten sonra yeni bir kök dosya sistemi (yani, normal kök dosya sistemi) farklı bir aygıttan bağlanır.
initrd ile açılış sırasında açılış süreci şöyle gelişir:
Aşağıdaki önyükleyici seçenekleri initrd ile kullanıldığı zaman çekirdeğin açılış işlemi etkilenir:
Öntanımlı olarak, normal kök dosya sistemi için, çekirdeğin ayarları (rdev ile çekirdek dosyasında yapılan ayarlar ya da çekirdek dosyası içinde derlenmiş ayarlar) ya da önyükleyici seçenekleri ile yapılan ayarlar kullanılır. Bir NFS üzerinden bağlı normal kök dosya sistemi için, nfs_root_name ve nfs_root_addrs önyükleyici seçenekleri NFS ayarları olarak kullanılır. Bir NFS üzerinden bağlı normal kök dosya sistemi ile ilgili daha fazla bilgi edinmek için çekirdek belgeleri arasında bulunan nfs-root.txt dosyasına bakınız. Kök dosya sistemi ayarları ile ilgili daha fazla bilgi edinmek için ise LILO ve LOADLIN belgelerine bakınız.
Ayrıca normal kök dosya sisteminin değiştirilmesi /linuxrc çalıştırılabiliri ile de mümkündür. Bunun için /proc bağlanmış olmalıdır. /proc bağlandıktan sonra /linuxrc, /proc/sys/kernel/real-root-dev, /proc/sys/kernel/nfs-root-name ve /proc/sys/kernel/nfs-root-addrs proc dosyalarına yazarak normal kök aygıtını değiştirir. Bir fiziksel kök aygıtı, /linuxrc tarafından yeni kök dosya sisteminin aygıt numarası /proc/sys/kernel/real-root-dev içine yazılarak değiştirilir. Bir NFS kök dosya sistemi ise, /linuxrc tarafından yeni kök dosya sisteminin NFS ayarları /proc/sys/kernel/nfs-root-name ve /proc/sys/kernel/nfs-root-addrs dosyalarına yazıldıktan sonra /proc/sys/kernel/real-root-dev dosyasına 0xff (sanal NFS aygıt numarası) yazılarak değiştirilir. Örneğin aşağıdaki kabuk komutu normal kök aygıtını /dev/hdb1 olarak değiştirecektir:
echo 0x365 >/proc/sys/kernel/real-root-dev
Bir NFS örneği olarak, IP numarası 193.8.232.7 ve ismi `idefix' olan bir sistem için 193.8.232.7 IP numarasıyla bir yerel ağlı NFS sunucusu üzerindeki /var/nfsroot NFS dizinini normal kök dosya sistemi olarak değiştirecek kabuk komutu:
echo /var/nfsroot >/proc/sys/kernel/nfs-root-name echo 193.8.232.2:193.8.232.7::255.255.255.0:idefix \ >/proc/sys/kernel/nfs-root-addrs echo 255 >/proc/sys/kernel/real-root-dev
initrd'nin esas oluşturulma sebebi sistem kurulumunda modüler çekirdek yapılandırmasını mümkün kılmaktı.
Olası bir sistem kurulum senaryosu şöyle olabilir:
Yukarıdaki senaryoda /dev/initrd'ye düşen anahtar rol, çekirdeği yeniden derlemeden, büyük bir çekirdek kullanmak zorunda kalmadan hatta bir başlangıç çekirdeği seçilmesi bile gerekmeden normal sistem işlemleri sırasında kullanılan yapılandırma verilerinin yeniden kullanılabilirliğini sağlamaktır.
Bir ikinci senaryo da tek bir yönetim ağında farklı donanım yapılandırmalı sistemler üzerinde çalışan Linux kurulumları içindir. Böyle durumlarda, küçük bir çekirdek ailesi (ideal olarak bir çekirdek) kullanılması ve yapılandırmaya ilişkin sisteme özel yapılandırmaların mümkün olduğu kadar küçük tutulması istenebilir. Bu durumda, ihtiyaç duyulan tüm modülleri içeren bir dosya oluşturulur. Bundan sonra sadece /linuxrc dosyası veya /linuxrc tarafından çalıştırılan bir dosya farklı olabilirdi.
Bir üçüncü senaryo kurtarma diskleri için daha elverişlidir. Kök dosya sisteminin disk bölümünün yeri gibi bilgiler önyükleme sırasında gerekli olmadığından bunun için, /dev/initrd'de yüklü sistem bir olası sağlamlık sınamasından sonra özdevimli algılama ya da bir diyalog kullanabilir.
Son ama en az kullanılanlardan biri olmayan bir senaryo da CD-ROM'dan kolay kurulum için initrd kullanan CD-ROM'lu Linux dağıtımlarının kullandığı senaryodur. Dağıtım, herhangi bir disket kullanmadan /dev/initrd'yi doğrudan yüklemek için LOADLIN'i kullanabilir. Dağıtım ayrıca, bir açılış disketinden LILO kullanıp, /dev/initrd üzerinden CD-ROM'daki daha büyük bir ram disk'i yükleyebilir.
/dev/initrd ana numarası 1, alt numarası 250 olan bir salt okunur blok aygıtıdır. /dev/initrd genellikle 0400 izinleriyle (sadece root için okuma izni) root.disk sahipliğindeki bir dosyadır. Linux sisteminde oluşturulmuş bir /dev/initrd yoksa, aşağıdaki komutlarla oluşturulabilir:
mknod -m 400 /dev/initrd b 1 250 chown root:disk /dev/initrd
Ayrıca, "RAM disk" ve "başlangıç RAM diski" desteği için destek, /dev/initrd kullanacak çekirdeğe gömülü olarak (CONFIG_BLK_DEV_RAM=y ve CONFIG_BLK_DEV_INITRD=y) derlenmiş olmalıdır. /dev/initrd kullanılırken RAM disk bir modül olarak yüklenemez.
/dev/initrd /dev/ram0 /linuxrc /initrd
chown(1), mknod(1), ram(4), freeramdisk(8), rdev(8), çekirdek paketindeki initrd.txt dosyası, LILO belgeleri, LOADLIN belgeleri, SYSLINUX belgeleri.
initrd aygıtının çekirdek kodu Werner Almesberger <almesber (at) lrc.epfl.ch> ve Hans Lermen <lermen (at) elserv.ffm.fgan.de> tarafından yazılmıştır. initrd kodu Linux çekirdeğinin geliştirme sürümlerinden 1.3.73 sürümünde çekirdek kaynak koduna dahil edilmiştir.
Nilgün Belma Bugüner <nilgun (at) belgeler·gen·tr>, Kasım 2003
6 Kasım 1997 | Linux 2.0 |