grep, egrep, fgrep, rgrep - wypisuje wiersze pasujące do
wzorca
grep [OPCJA...] WZORCE [PLIK...]
grep [OPCJA...] -e WZORCE ... [PLIK...]
grep [OPCJA...] -f PLIK_WZORCOWY ...
[PLIK...]
grep szuka WZORCÓW w każdym
PLIKU. Wzorców może być więcej niż
jeden, należy je rozdzielić znakiem nowej linii, grep
wypisze każdą linię pasującą do
któregoś z wzorców. Wzorce powinny
znajdować się w cudzysłowie kiedy grep jest
używany w jako komenda shell.
PLIK - oznacza standardowe wejście.
Jeśli nie podano PLIKU, rekursywnie wyszukiwanie sprawdza
obecny katalog roboczy, a nierekursywne wyszukiwanie czyta ze standardowego
wejścia.
Dodatkowo, programy wariantowe egrep, fgrep and
rgrep są zupełnie tym samym, co grep -E,
grep -F, and grep -r. Te warianty są
już zdeprecjonowane, ale działają nadal w celu
zachowania kompatybilności wstecznej.
- --help
- Wyświetla komunikat pomocy i wychodzi.
- -V, --version
- Wyświetla numer wersji grep i wychodzi.
- -E,
--extended-regexp
- Interpretuje WZORCE jako rozszerzone wyrażenie regularne
(ERE, patrz niżej).
- -F,
--fixed-strings
- Interpretuje WZORCE jako określone łańcuchy, a
nie jako wyrażenia regularne.
- -G,
--basic-regexp
- Interpretuje WZORCE jako podstawowe wyrażenie regularne
(BRE, patrz niżej). Jest to zachowanie domyślne.
- -P,
--perl-regexp
- Interpretuje WZORCE jako wyrażenie regularne kompatybilne z
Perlem (PCRE). Jest to opcja wysoce eksperymentalna,
połączenie z opcjami -z (--null-data) oraz
grep -P może ostrzegać o jeszcze niewdrożonych
funkcjach.
- -eWZORCE,
--regexp=WZORCE
- Używa WZORCE jako wzorca. Jeżeli ta opcja
została użyta wielokrotnie lub jest połączona
z opcją -f (--file), szuka wszystkich podanych
wzorców. Ta opcja może być użyta do ochrony
wzorców rozpoczynających się znakiem
"-".
- -f PLIK,
--file=PLIK
- Pobiera wzorce z PLIKU, po jednym na wiersz. Jeżeli ta opcja
została użyta wielokrotnie lub jest połączona
z opcją -e (--regexp), szuka wszystkich podanych
wzorców. Pusty plik zawiera zero wzorców, więc nie
pasuje do niczego.
- -i,
--ignore-case
- Ignoruje różnicę wielkości liter we wzorcach
oraz danych wejściowych, tak by znaki, które
różnią się tylko wielkością
pasowały do siebie.
- --no-ignore-case
- Nie ignoruj różnicy wielkości liter we wzorcach oraz
danych wejściowych. Jest to zachowanie domyślne. Ta opcja
jest użyteczna by przekazać skryptowi shell, który
już używa -i, by anulował ten efekt
ponieważ te dwie opcje się nadpisują.
- -v,
--invert-match
- Odwraca sens dopasowania, wybierając linie niepasujące.
- -w,
--word-regexp
- Wybiera tylko te wiersze, w których dopasowane wzorce tworzą
całe słowa. Przeprowadzany test polega na tym, że
dopasowany podłańcuch musi albo znajdować się
na początku wiersza, albo być poprzedzony znakiem
nietworzącym słowa. Podobnie, musi albo znajdować
się na końcu wiersza, albo musi następować po
nim znak nietworzący słowa. Znakami tworzącymi
słowa są litery, cyfry i znak podkreślenia. Ta opcja
nie da żadnego efektu, jeżeli -x
również został uściślony.
- -x,
--line-regexp
- Wybiera tylko te dopasowania, które dokładnie pasują
do całego wiersza. W przypadku wzoru wyrażenia regularnego,
ma to taki sam skutek, jak umieszczenie całego wyrażenia w
nawiasach i otoczenie go ^ oraz $.
- -y
- Przestarzały synonim -i.
- -c, --count
- Wyłącza normalne wyjście, zamiast niego, dla
każdego pliku wejściowego, wypisuje liczbę
pasujących wierszy. Z opcją -v, --invert-match
(patrz niżej), liczy wiersze niepasujące.
- --color[=KIEDY],
--colour[=KIEDY]
- Otacza pasujące (niepuste) łańcuchy, pasujące
wiersze, wiersze kontekstu, nazwy plików, numery wierszy, offset
bajtowy oraz separatory (dla pól i grup w wierszach kontekstu)
znakami odpowiadającymi za wyświetlanie kolorów w
terminalu. Kolory są zdefiniowane przez zmienną
środowiskową GREP_COLORS. Przestarzała zmienna
środowiskowa GREP_COLOR jest wciąż
obsługiwana, ale jej ustawienia nie mają
pierwszeństwa. Parametr KIEDY może przyjmować
wartości: never, always i auto.
- -L,
--files-without-match
- Wyłącza normalne wyjście, zamiast niego wypisuje
nazwę każdego pliku, z którego normalnie nie wypisano
by żadnego wyniku. Przeszukiwanie zakończy się na
pierwszym pasującym wyniku.
- -l,
--files-with-matches
- Wyłącza normalne wyjście, zamiast niego wypisuje
nazwę każdego pliku, z którego normalnie wypisanoby
wynik. Przeszukiwanie zakończy się na pierwszym
pasującym wyniku.
- -m LICZBA,
--max-count=LICZBA
- Zatrzymuje odczytywanie pliku po LICZBIE pasujących wierszy.
Jeśli wejście jest standardowym wejściem ze
zwykłego pliku, a LICZBA pasujących wierszy jest
wyjściem, grep upewnia się przed zakończeniem
działania, że standardowe wejście jest ustawione
zaraz za ostatnim pasującym wierszem, niezależnie od
obecności końcowych wierszy kontekstu. Umożliwia to
wywołującemu procesowi wznowienie wyszukiwania. Jeśli
grep zatrzyma się po LICZBIE pasujących
wierszy, nie wyświetla końcowych wierszy kontekstu.
Jeżeli podano także opcję -c lub
--count, grep nie wyświetla liczby większej
niż LICZBA. Jeśli podano również
opcję -v lub --invert-match, to grep
zatrzymuje wyświetlanie po wypisaniu LICZBY
niepasujących wierszy.
- -o,
--only-matching
- Wyświetla tylko pasujące (niepuste) części
pasującego wiersza, każda w osobnym wierszu.
- -q, --quiet,
--silent
- Po cichu, nie wyświetla niczego na standardowe wyjście.
Przeszukiwanie zakończy się na pierwszym pasującym
wierszu ze statusem zero, nawet jeśli wykryto błąd.
Patrz również opcje -s lub --no-messages.
- -s,
--no-messages
- Ignoruje błędy spowodowane przez nieistniejące lub
nieczytelne pliki.
- -b,
--byte-offset
- Wypisuje przed każdym wierszem wyjścia jego, liczony od 0,
offset bajtowy w pliku wejściowym. Jeśli użyto opcji
-o (--only-matching), wyświetla offset samej
pasującej części.
- -H,
--with-filename
- Wyświetla nazwę pliku dla każdego dopasowania. Jest
to domyślne ustawienia, jeśli jest więcej niż
jeden plik do przeszukania.
- -h,
--no-filename
- Odwołuje poprzedzanie wyjścia nazwami plików. Jest to
ustawienie domyślne, jeśli jest tylko jeden plik (lub
standardowe wejście) do przeszukania.
- --label=ETYKIETA
- Wyświetla wejście, które w rzeczywistości
pochodzi ze standardowego wejścia, jako wejście
pochodzące z pliku ETYKIETA. Może to być
szczególnie przydatne przy komendach, które
przekształcają zawartość pliku przed
wyszukiwaniem, np. gzip -cd foo.gz | grep --label=foo -H
'jakiś wzorzec'. Patrz też: opcja -H.
- -n,
--line-number
- Poprzedza każdy wiersz wyjścia, liczonym od 1, numerem
wiersza z pliku wejściowego.
- -T,
--initial-tab
- Upewnia się, że pierwszy znak wiersza zawartości
zależy od tabulacji, dzięki czemu wyrównanie
tabulacji wygląda normalnie. Jest to użyteczne z opcjami,
które poprzedzają swoje wyjście jakąś
zawartością: -H, -n i -b. Aby
zwiększyć prawdopodobieństwo, że wiersze z
danego pliku będą się zaczynać w tej samej
kolumnie, numer wiersza i offset bajtowy (jeśli jest obecny)
zostanie wyświetlony z najmniejszą szerokością
pola.
- -u,
--unix-byte-offsets
- Wyświetla offsety bajtowe w stylu uniksowym.
Przełącznik ten powoduje, że grep
wyświetla offsety bajtowe tak, jakby był plikiem tekstowym
typu uniksowego tzn. bez znaków CR (powrót karetki). Da to
rezultaty identyczne jak uruchomienie grepa na systemie uniksowym.
Opcja ta nie wywołuje żadnego efektu, chyba że
użyto także opcji -b; nie ma też
żadnego efektu na platformach innych niż MS-DOS i MS
Windows.
- -Z, --null
- Zamiast znaku, który normalnie występuje po nazwie pliku,
wypisuje bajt zerowy (ASCII NUL). Na przykład, grep
-lZ wypisuje po nazwie pliku bajt zerowy, zamiast, jak zwykle, znak
nowego wiersza. Opcja ta powoduje, że wyjście jest
jednoznaczne, nawet przy nazwach plików zawierających
niecodzienne znaki, jak znak nowego wiersza. Może być
wykorzystywana z poleceniami typu: find -print0, perl -0,
sort -z i xargs -0, umożliwiając przetwarzanie
plików o dowolnych nazwach, nawet zawierających znaki nowego
wiersza.
- -A LICZBA,
--after-context=LICZBA
- Wyświetla LICZBĘ wierszy z kontekstem,
następujących po dopasowanych wierszach. Pomiędzy
ciągłymi grupami dopasowań umieszczany jest wiersz
zawierający separator grupy (--). Nie działa z
opcją -o lub --only-matching, wyświetlane jest
wówczas również ostrzeżenie.
- -B LICZBA,
--before-context=LICZBA
- Wyświetla LICZBĘ wierszy z kontekstem,
poprzedzających dopasowane wiersze. Pomiędzy
ciągłymi grupami dopasowań umieszczany jest wiersz
zawierający separator grupy (--). Nie działa z
opcją -o lub --only-matching, wyświetlane jest
wówczas również ostrzeżenie.
- -C LICZBA,
-LICZBA, --context=LICZBA
- Wyświetla LICZBĘ wierszy z kontekstem.
Pomiędzy ciągłymi grupami dopasowań
umieszczany jest wiersz zawierający separator grupy (--).
Nie działa z opcją -o lub --only-matching,
wyświetlane jest wówczas również
ostrzeżenie.
- -a, --text
- Przetwarza plik binarny tak, jakby był on plikiem tekstowym; jest
to odpowiednik opcji --binary-files=text.
- --binary-files=TYP
- Jeżeli dane lub metadane pliku wskazują na to, że
zawiera on dane binarne, zakłada, że jest on typu
TYP. Bajty nietekstowe oznaczają dane binarne; są to
albo niepoprawnie zakodowane znaki, albo bajty wejściowe null,
kiedy opcja -z nie została użyta.
- Domyślnie TYP jest binarny, a grep przerywa
zwracanie wyników gdy wykryje binarny null w danych
wejściowych oraz blokuje na wyjściu linie, które
zawierają źle sformatowane dane. Gdy
część wyjścia jest zablokowana, grep
kończy każdy wynik jedno-liniową
wiadomością informującą, że plik
binarny pasuje do wzorca.
- Jeżeli TYPEM jest without-match, to kiedy grep
wykryje, że wejście zawiera binarny null, zakłada,
że reszta pliku nie pasuje. Jest to odpowiednik opcji
-I.
- Jeżeli TYPEM jest text, to grep przetwarza
plik binarny tak, jakby był on plikiem tekstowym; jest to
odpowiednik opcji -a.
- Kiedy typ to binary, grep może
traktować bajty nietekstowe jako zakończenia wierszy nawet
bez opcji -z. To oznacza, że wybór między
binary a text może wpływać na to, czy
wzorzec pasuje do pliku. Na przykład, kiedy typem jest
binary, to wzorzec q$ może zgadzać się
z q, po którym niespodziewanie następuje bajt null,
nawet jeśli te wzorce nie pasują do siebie, kiedy
typem jest text. I odwrotnie, kiedy type to
binary, wzorzec . może nie zgadzać się
z bajtem null.
- Ostrzeżenie: Opcja -a może
zwrócić binarny śmietnik, co może mieć
nieprzyjemne skutki, jeżeli wyjściem jest terminal, a
sterownik terminala to wszystko zinterpretuje jako komendy. Z drugiej
jednak strony, czytając pliki, których kodowanie tekstu
pozostaje nieznane, może być użytecznym użycie
-a lub ustawienie LC_ALL='C' w środowisku, aby
znaleźć więcej dopasowań, nawet jeśli
ich bezpośrednie wyświetlenie byłoby
niebezpieczne.
- -D
DZIAŁANIE, --devices=DZIAŁANIE
- Jeśli plik wejściowy jest urządzeniem, FIFO lub
gniazdem, używa DZIAŁANIA do przetworzenia go.
Domyślnym DZIAŁANIEM jest read, co znaczy,
że urządzenia są odczytywane dokładnie tak
samo, jak gdyby były zwykłymi plikami. Jeśli
wartością DZIAŁANIA jest skip, to
urządzenia są po cichu pomijane.
- -d
DZIAŁANIE, --directories=DZIAŁANIE
- Jeśli plik wejściowy jest katalogiem, używa
DZIAŁANIA do przetworzenia go. Domyślnym
DZIAŁANIEM jest read, tzn. odczytywanie
katalogów dokładnie tak samo, jak gdyby były
zwykłymi plikami. Jeśli wartością
DZIAŁANIA jest skip, to urządzenia są
po cichu pomijane. Jeśli DZIAŁANIEM jest
recurse, odczytywane są rekurencyjnie wszystkie pliki w
danym katalogu, podążając za dowiązaniami
symbolicznymi wyłącznie wtedy, gdy zostały podane w
wierszu polecenia. Jest to równoważne podaniu opcji
-r.
- --exclude=WZORZEC
- Pomija jakiekolwiek pliki z przyrostkiem nazwy, który zgadza
się ze WZORCEM używając dopasowania
wieloznacznego; przyrostek nazwy jest albo całą nazwą
pliku, albo końcową częścią,
która zaczyna się od znaku innego niż slash
występującego od razu po slashu / w nazwie. Przy
wyszukiwaniu rekurencyjnym, pomija jakikolwiek podplik, którego
bazowa nazwa zgadza się z WZORCEM; nazwa bazowa jest
częścią po ostatnim /. Wzorzec może
wykorzystywać *, ? albo [...] jako
wieloznaczniki oraz \, aby zacytować wieloznacznik lub
odwrócony ukośnik.
- --exclude-from=PLIK
- Pomija pliki, których nazwa pasuje do któregoś ze
wzorców odczytanego z PLIKU (używając masek,
opisanych w opcji -exclude).
- --exclude-dir=WZORZEC
- Pomija jakiekolwiek katalogi z przyrostkiem nazwy, który zgadza
się ze WZORCEM. Przy wyszukiwaniu rekurencyjnym, pomija
jakiekolwiek podkatalogi, których bazowa nazwa zgadza się ze
WZORCEM. Ignoruje wszystkie powtarzające się
ukośniki we WZORCU.
- -I
- Przetwarza plik binarny tak, jakby nie zawierał pasujących
danych, jest to równoważne opcji
--binary-files=without-match.
- --include=WZORZEC
- Search only files whose base name matches GLOB (using wildcard
matching as described under --exclude). If contradictory
--include and --exclude options are given, the last matching
one wins. If no --include or --exclude options match, a file
is included unless the first such option is --include.
- -r,
--recursive
- Czyta rekurencyjnie wszystkie pliki pod każdym katalogiem,
podążając za dowiązaniami symbolicznymi tylko
jeśli zostały podane w wierszu polecenia. Proszę
zauważyć, że jeżeli nie jest dany żaden
argument operacji, grep przeszukuje katalog roboczy. Jest to
równoważne opcji -d recurse.
- -R,
--dereference-recursive
- Czyta rekurencyjnie wszystkie pliki pod każdym katalogiem.
Podąża za każdym dowiązaniem symbolicznym, w
odróżnieniu od -r.
- --line-buffered
- Używa buforowania wierszy wyjścia. Użycie tej opcji
może spowodować niższą
wydajność.
- -U, --binary
- Traktuje plik(i) jako binarne. Domyślnie, w MS-DOS i MS-Windows,
grep zgaduje, czy plik zawiera tekst lub dane binarne, jak
zostało to opisane przy opcji --binary-files. Jeśli
grep zdecyduje, że plik jest tekstowy, usuwa znaki CR
(powrót karetki) z oryginalnej zawartości pliku (po to,
żeby wyrażenia regularne z ^ i $
działały poprawnie). Podanie -U wyłącza
tę analizę powodując, że wszystkie pliki
są odczytywane i przekazywane mechanizmowi dopasowującemu
dosłownie; jeśli plik jest plikiem tekstowym z parami CR/LF
na końcu wierszy, spowoduje to, że niektóre
wyrażenia regularne nie zadziałają. Opcja ta nie
działa na platformach innych niż MS-DOS i MS-Windows.
- -z,
--null-data
- Traktuje dane wejściowe i wyjściowe jako sekwencje wierszy
zakończonych bajtem zerowym (znak ASCII NUL) zamiast znakiem
końca wiersza. Podobnie jak opcje -Z lub --null, ta
opcja może być używana z programami takimi jak
sort -z, aby przetworzyć nazwy plików o dowolnych
nazwach.
Wyrażenie regularne to wzorzec opisujący
zbiór łańcuchów. Wyrażenia regularne
są budowane analogicznie do wyrażeń arytmetycznych,
przez zastosowanie do połączenia mniejszych
wyrażeń, rozmaitych operatorów.
Program grep rozumie trzy różne wersje
składni wyrażeń regularnych:
"podstawową" (BRE), "rozszerzoną" (ERE) i
"perlową" (PCRE). W GNU grep nie ma
różnicy w funkcjonalności pomiędzy
składniami podstawową i rozszerzoną. W innych
implementacjach, podstawowe wyrażenia regularne są
uboższe. Poniższy opis stosuje się do rozszerzonych
wyrażeń regularnych; różnice w stosunku do
wyrażeń podstawowych podsumowano na końcu.
Wyrażenia regularne kompatybilne z Perlem dają dodatkowe
funkcjonalności, udokumentowane w podręcznikach systemowych
pcresyntax(3) i pcrepattern(3), lecz działają tylko
jeśli w systemie jest dostępne PCRE.
Podstawowymi "cegiełkami" są
wyrażenia regularne pasujące do pojedynczego znaku.
Większość znaków, w tym wszystkie litery i cyfry
są wyrażeniami regularnymi pasującymi do samych siebie.
Każdy metaznak mający specjalne znaczenie może
być zacytowany przez poprzedzenie go odwrotnym ukośnikiem.
Kropka . pasuje do każdego pojedynczego znaku. Nie
jest określone czy pasuje ona do błędu kodowania.
Wyrażenie klamrowe jest listą znaków
zawartych pomiędzy [ a ]. Pasuje do każdego
pojedynczego znaku na tej liście. Jeśli pierwszy znak z listy
jest daszkiem ^, to wyrażenie pasuje do każdego
pojedynczego znaku nie znajdującego się na
liście; nie jest określone czy pasuje do błędu
kodowania. Na przykład, wyrażenie regularne
[0123456789] pasuje do każdej pojedynczej cyfry.
W obrębie wyrażenia klamrowego, wyrażenie
zakresowe składa się z dwóch znaków
rozdzielonych minusem. Pasuje do pojedynczego znaku, który
mieści się między tymi dwoma znakami,
łącznie z nimi, używając ustawień
językowych (locale) określających
kolejność i zestaw znaków. Na przykład, w
domyślnych ustawieniach locale C, [a-d] jest odpowiednikiem
[abcd]. Wiele ustawień regionalnych sortuje znaki w
kolejności słownikowej, i [a-d] nie jest wtedy z
reguły odpowiednikiem [abcd], może być na
przykład równoważne [aBbCcDd] (dla języka
polskiego: [aąbcćd] - tłum.). Aby uzyskać
tradycyjną interpretację wyrażeń zakresowych,
można użyć locale C, przypisując zmiennej
środowiskowej LC_ALL wartość C.
Istnieją predefiniowane, nazwane klasy znakowe,
których można używać wewnątrz
wyrażeń klamrowych. Posiadają opisowe nazwy w
języku angielskim i są to: [:alnum:] (litery i cyfry),
[:alpha:] (litery), [:blank:] (puste), [:cntrl:] (znaki
kontrolne), [:digit:] (cyfry), [:graph:] ([:alnum:] i
[:punct:]), [:lower:] (małe litery), [:print:]
([:graph:] i spacja), [:punct:] (znaki przestankowe),
[:space:] (białe znaki), [:upper:] (duże litery)
i [:xdigit:] (znaki szesnastkowe). Na przykład
[[:alnum:]] zawiera zestaw liter i cyfr zależnych od
aktualnych ustawień językowych. W ustawieniach locale C i
kodowaniu znaków ASCII, jest to odpowiednik [0-9A-Za-z].
(Proszę zauważyć, że nawiasy kwadratowe w
nazwach klas są częścią nazw symbolicznych i
muszą być umieszczone dodatkowo, oprócz pary
nawiasów ograniczającej samą listę.)
Większość metaznaków traci swoje
szczególne znaczenie wewnątrz wyrażeń
klamrowych. Aby umieścić tam dosłowny znak ],
należy go umieścić jako pierwszy. Podobnie,
dosłowny ^, może się znaleźć
gdziekolwiek poza pierwszym miejscem. W końcu, dosłowny
- musi się znaleźć na końcu.
Znak daszka ^ i dolara $ są metaznakami,
które pasują odpowiednio do łańcucha pustego na
początku i końcu wiersza.
Symbole \< i \> oznaczają pusty
łańcuch odpowiednio na początku i końcu
słowa. Symbol \b pasuje do pustego łańcucha na
krawędzi słowa, zaś \B pasuje do ciągu
pustego zakładając, że nie jest na
krawędzi słowa. Symbol \w jest synonimem
[_[:alnum:]], z kolei \W jest synonimem
[^_[:alnum:]].
Po wyrażeniach regularnych mogą się
znajdować jeden lub kilka operatorów powtórzenia:
- ?
- Poprzedzający element jest opcjonalny i dopasowany co
najwyżej jeden raz.
- *
- Poprzedzający element będzie dopasowany zero lub
więcej razy.
- +
- Poprzedzający element będzie dopasowany jeden lub
więcej razy.
- {n}
- Poprzedzający element pasuje dokładnie n razy.
- {n,}
- Poprzedzający element pasuje n lub więcej razy.
- {,m}
- Poprzedzający element pasuje co najwyżej m razy. Jest
to rozszerzenie GNU.
- {n,m}
- Poprzedzający element pasuje co najmniej n razy, ale nie
więcej niż m razy.
Dwa wyrażenia regularne można ze sobą
złączyć; do wynikowego wyrażenia regularnego
pasuje każdy łańcuch utworzony przez
złączenie dwóch podłańcuchów,
które odpowiednio pasują do złączonych
wyrażeń.
Dwa wyrażenia regularne można
połączyć operatorem wrostkowym |; do wynikowego
wyrażenia regularnego pasuje dowolny łańcuch
pasujące do jednego bądź do drugiego z
podwyrażeń.
Powtarzanie ma priorytet na sumowaniem, które z kolei ma
priorytet nad alternatywą. Całe wyrażenie regularne
można ująć w nawiasy, celem unieważnienia
reguł priorytetowych. W ten sposób zostanie utworzone
podwyrażenie.
Odwołanie zwrotne \n, gdzie n jest
cyfrą pasującą do podłańcucha
dopasowanego poprzednio przez n-te podwyrażenie
wyrażenia regularnego, ujęte w nawiasy.
W podstawowych wyrażeniach regularnych metaznaki ?,
+, {, |, ( i ) tracą swoje
szczególne znaczenie; zamiast nich należy używać
wersji z odwrotnym ukośnikiem: \?, \+, \{,
\|, \( oraz \).
Typowo, statusem wyjściowym jest 0 przy zaznaczonym
wierszu, 1, gdy nic nie jest zaznaczone oraz 2, jeżeli
wystąpił błąd. Jednakże, jeżeli
-q, --quiet lub --silent zostało użyte
oraz zaznaczono wiersz, statusem wyjściowym będzie 0, nawet
jeśli wystąpił błąd.
ŚRODOWISKO
Zachowanie grepa można zmienić
poniższymi zmiennymi środowiskowymi.
Ustawienia regionalne (locale) dla kategorii LC_foo
są określane przez sprawdzanie trzech zmiennych
środowiska, LC_ALL, LC_foo, LANG; w tej
kolejności. Pierwsza z tych zmiennych, która jest ustawiona,
określa locale. Na przykład, jeśli LC_ALL nie
jest ustawiona, ale LC_MESSAGES jest ustawiona na pt_BR, to
dla kategorii LC_MESSAGES używane są ustawienia
brazylijskiej odmiany portugalskiego. Jeśli żadna z
powyższych zmiennych nie jest ustawiona, katalog locale nie jest
zainstalowany, lub grep nie został skompilowany z
obsługą języka narodowego (NLS), to używane
są locale C. Dostępne locale można sprawdzić
komendą locale -a.
- GREP_COLOR
- Ta zmienna określa kolor używany do podświetlenia
dopasowanego (niepustego) tekstu. Jest przestarzała, lecz
wciąż obsługiwana; powinno się obecnie
używać GREP_COLORS. Możliwości
mt, ms i mc zmiennej GREP_COLORS mają
nad nią priorytet. Zmienna może określać
jedynie kolor używany do podświetlania pasującego,
niepustego tekstu w pasującym wierszu (wybranym, jeśli nie
podano opcji -v albo wierszu kontekstu jeśli ją
wpisano). Domyślnym ustawieniem jest 01;31, czyli
pogrubiony, czerwony tekst na domyślnym tle terminala.
- GREP_COLORS
- Określa kolory i inne atrybuty użyte do podświetlania
różnych części wyniku. Jej
wartością jest lista możliwości, oddzielonych
dwukropkami, która domyślnie wygląda
następująco:
ms=01;31:mc=01;31:sl=:cx=:fn=35:ln=32:bn=32:se=36, z
pominiętymi wartościami logicznymi rv i ne
(tzn. ustawionymi na fałsz). Obsługiwane
możliwości to:
- sl=
- Podciąg SGR dla całego wybranego wiersza (tzn.
pasującego, jeśli nie podano opcji -v lub
niepasującego w przeciwnym wypadku). Jeśli jednak
wartość logiczna rv i opcja wiersza poleceń
-v zostały podane, to będzie on dotyczył w
zamian kontekstu pasujących wierszy. Domyślnie jest pusta
(tzn. ustawiona jest domyślna para kolorów terminala).
- cx=
- Podciąg SGR dla wszystkich wierszy kontekstu (tzn.
niepasujących wierszy, jeśli nie podano opcji -v lub
pasujących w przeciwnym wypadku). Jeśli jednak
wartość logiczna rv i opcja wiersza poleceń
-v zostały podane, to będzie on dotyczył w
zamian wybranych, niepasujących wierszy. Domyślnie jest
pusta (tzn. ustawiona jest domyślna para kolorów
terminala).
- rv
- Wartość logiczna, która odwraca znaczenie
możliwości sl= i cx=, kiedy podano
opcję wiersza poleceń -v. Domyślnie jest
ustawiona na fałsz (tzn. możliwość jest
pominięta).
- mt=01;31
- Podciąg SGR do pasującego, niepustego tekstu w dowolnym
pasującym wierszu (tzn. wybranego wiersza, jeśli nie podano
opcji wiersza poleceń -v lub wiersza kontekstu w przeciwnym
wypadku). Ustawienie go jest odpowiednikiem podania ms= i
mc= z tą samą wartością.
Domyślnie jest to czerwony, pogrubiony tekst na aktualnym tle
wiersza.
- ms=01;31
- Podciąg SGR do pasującego, niepustego tekstu w wybranym
wierszu (jest używana tylko jeśli nie podano opcji wiersza
poleceń -v). Efekt możliwości sl= (lub
cx= w przypadku rv) pozostaje aktywny. Domyślnie jest
to czerwony, pogrubiony tekst na aktualnym tle wiersza.
- mc=01;31
- Podciąg SGR do pasującego, niepustego tekstu w wierszu
kontekstu (jest używana tylko jeśli podano opcję
wiersza poleceń -v). Efekt możliwości
cx= (lub sl= w przypadku rv) pozostaje aktywny.
Domyślnie jest to czerwony, pogrubiony tekst na aktualnym tle
wiersza.
- fn=35
- Podciąg SGR do nazw plików poprzedzających wszystkie
wiersze zawartości. Domyślnie jest to purpurowy tekst na
domyślnym tle terminala.
- ln=32
- Podciąg SGR do numerów wierszy poprzedzających
wszystkie wiersze zawartości. Domyślnie, jest to zielony
tekst na domyślnym tle terminala.
- bn=32
- Podciąg SGR do offsetu bajtowego poprzedzającego wszystkie
wiersze zawartości. Domyślnie, jest to zielony tekst na
domyślnym tle terminala.
- se=36
- Podciąg SGR do separatorów wstawianych pomiędzy
wybranymi polami wiersza (:), pomiędzy polami wierszy
kontekstu (- i pomiędzy grupami przyległych wierszy,
jeśli wybrano niezerowy kontekst (--). Domyślnie jest
to cyjanowy tekst na domyślnym tle terminala.
- ne
- Wartość logiczna, która zapobiega czyszczeniu
końca wiersza przy użyciu sekwencji Erase in Line (EL) to
Right (\33[K) za każdym razem, gdy kończy
pokolorowany wpis. Jest to wymagane na terminalach, które nie
obsługują EL. Wartość jednak potrzebna na
terminalach, dla których możliwość logiczna
back_color_erase (bce) nie ma zastosowania, gdy wybrane
kolory podświetlenia nie zmieniają tła, gdy EL jest
zbyt wolne bądź powoduje znaczne migotanie. Domyślnym
ustawieniem jest fałsz (tzn. możliwość jest
pominięta).
Proszę zauważyć, że wartości
logiczne nie posiadają części "=...".
Są one domyślne pominięte (tzn. fałszywe) i
stają się prawdziwe, jeśli zostaną podane.
Proszę zapoznać się z rozdziałem
Select Graphic Rendition (SGR) w dokumentacji używanego terminala
tekstowego, aby dowiedzieć się jakie są dozwolone
wartości oraz poznać ich znaczenie. Te wartości
podciągów są liczbami całkowitymi w systemie
dziesiętnym i mogą być łączone
średnikami. Program grep zajmuje się
łączeniem rezultatu w kompletną sekwencję SGR
(\33[...m). Najczęściej używane
wartości to: 1 - pogrubienie, 4 - podkreślenie,
5 - miganie, 7 - odwrócenie kolorów, 39 -
domyślny kolor tła, od 30 do 37 - kolory tekstu,
od 90 do 97 - kolory tekstu w trybie 16 kolorów, od
38;5;0 do 38;5;255 - kolory tekstu w trybie 88 i 256
kolorów, 49 - domyślny kolor tła, od 40
do 47 kolory tła, od 100 do 107 - kolory
tła w trybie 16 kolorów i od 48;5;0 do 48;5;255
- kolory tła w trybie 88 i 256 kolorów.
- LC_ALL,
LC_COLLATE, LANG
- Zmienne określające ustawienia regionalne dla kategorii
LC_COLLATE, która wyznacza kolejność
sortowania używaną do interpretowania wyrażeń
zakresowych, takich jak [a-z].
- LC_ALL,
LC_CTYPE, LANG
- Te zmienne ustawiają locale dla kategorii LC_CTYPE, od
której zależą typy znaków, np. które
są znakami białymi. Ta kategoria również
ustala kodowanie znaków, czyli to, czy tekst jest zakodowany w
UTF-8, ASCII czy jakiejkolwiek innej stronie kodowej. W locale C lub
POSIX, każdy znak jest zakodowany jako pojedynczy bajt, więc
każdy bajt jest poprawnym znakiem.
- LC_ALL,
LC_MESSAGES, LANG
- Zmienne określające ustawienia regionalne dla kategorii
LC_MESSAGES, która wyznacza język, używany
przez grepa do wyświetlania komunikatów.
Domyślne locale C używają wiadomości w
amerykańskiej odmianie angielskiego.
- POSIXLY_CORRECT
- Jeśli jest ustawiona, to grep zachowuje się zgodnie z
wymaganiami normy POSIX; w przeciwnym razie grep działa
bardziej jak inne programy GNU. POSIX wymaga, by opcje, które
występują po nazwach plików były traktowane
jak nazwy plików; domyślnie zaś, opcje takie
są przesuwane na początek listy argumentów i
traktowane jak opcje. Ponadto, POSIX wymaga, by nierozpoznane opcje
były zgłaszane jako "nielegalne"
("illegal"), ale ponieważ tak naprawdę nie
naruszają one prawa, domyślnie zgłaszane są
jako "nieprawidłowe" ("invalid").
POSIXLY_CORRECT wyłącza także
_N_GNU_nonoption_argv_flags_, opisane
poniżej.
- _N_GNU_nonoption_argv_flags_
- N jest tu numerycznym identyfikatorem procesu grepa.
Jeśli i-tym znakiem wartości tej zmiennej
środowiska jest 1, to i-ty argument przekazany do
grepa nie jest uważany za opcję, nawet jeśli
na nią wygląda. Powłoka może
umieścić tę zmienną w środowisku dla
każdego polecenia jakie uruchamia, podając, które
argumenty są wynikiem rozwinięcia nazw plików i
dlatego nie powinny być traktowane jako opcje. Zachowanie to jest
dostępne tylko z biblioteką GNU C i tylko wtedy, gdy nie
ustawiono POSIXLY_CORRECT.
Niniejsza strona podręcznika jest utrzymywana jedynie
częściowo - pełna dokumentacja jest często
aktualniejsza.
Copyright 1998-2000, 2002, 2005-2020 Free Software Foundation,
Inc.
Jest to wolne oprogramowanie; warunki rozpowszechniania
znajdują się w źródle programu. NIE ma
gwarancji, nawet PRZYDATNOŚCI HANDLOWEJ czy
PRZYDATNOŚCI DO OKREŚLONEGO CELU.
Email bug reports to the bug-reporting address
⟨bug-grep@gnu.org⟩. An email archive
⟨https://lists.gnu.org/mailman/listinfo/bug-grep⟩ and a bug
tracker
⟨https://debbugs.gnu.org/cgi/pkgreport.cgi?package=grep⟩ are
available.
Duże liczniki powtórzeń w konstrukcji
{n,m} mogą spowodować,
że grep zużyje mnóstwo pamięci.
Oprócz tego, pewne inne niejasne wyrażenia regularne
wymagają czasu i przestrzeni rosnącej wykładniczo i
mogą spowodować, że grepowi zabraknie
pamięci.
Odwołania zwrotne są bardzo powolne i mogą
wymagać czasu rosnącego wykładnicza.
Przykład poniżej zwraca lokację oraz
zawartość każdej linii zawierającej
"f" oraz kończącej się ".c" we
wszystkich plikach w obecnym katalogu, których nazwy zawierają
"g" oraz kończą się ".h". Opcja
-n zwraca numery wierszy, parametr -- traktuje rozszerzenia
""*g*.h" zaczynające się od "-" jako
nazwy plików zamiast jako opcje, a pusty plik /dev/null sprawia,
że nazwy plików zostaną zwrócone, nawet
jeśli tylko jedna nazwa będzie miała formę
"*g.h".
$ grep -n -- 'f.*\.c$' *g*.h /dev/null
argmatch.h:1:/* definitions and prototypes for argmatch.c
Jedyną linią pasującą do wzorca jest 1
linia pliku argmatch.h. Należy zauważyć, że
składnia wyrażenia regularnego użyta we wzorcu
różni się od ogólnej składni
używanej przez powłoki by dopasować nazwy
plików.
awk(1), cmp(1), diff(1), find(1),
perl(1), sed(1), sort(1), xargs(1),
read(2), pcre(3), pcresyntax(3), pcrepattern(3),
terminfo(5), glob(7), regex(7).
Pełna instrukcja jest dostępna pod
grepsą poprawnie zainstalowane na Twojej stronie, komenda
- info grep
powinno dać dostęp do pełnego
podręcznika.
Autorami polskiego tłumaczenia niniejszej strony
podręcznika są: Gwidon S. Naskrent
<naskrent@hoth.amu.edu.pl>, Wojtek Kotwica <wkotwica@post.pl>,
Michał Kułach <michal.kulach@gmail.com> i Jakub Klimczak
<zuomarket@tuta.io>
Niniejsze tłumaczenie jest wolną
dokumentacją. Bliższe informacje o warunkach licencji
można uzyskać zapoznając się z GNU General
Public License w wersji 3
⟨https://www.gnu.org/licenses/gpl-3.0.html⟩ lub nowszej. Nie
przyjmuje się ŻADNEJ ODPOWIEDZIALNOŚCI.
Błędy w tłumaczeniu strony podręcznika
prosimy zgłaszać na adres
manpages-pl-list@lists.sourceforge.net ⟨⟩.