| LOADKEYS(1) | General Commands Manual | LOADKEYS(1) |
loadkeys - ładowanie tablic translacji klawiatury
loadkeys [ -a --ascii ] [ -b --bkeymap ] [ -c --clearcompose ] [ -C '<FILE>' | --console=<FILE> ] [ -d --default ] [ -h --help ] [ -m --mktable ] [ -p --parse ] [ -q --quiet ] [ -s --clearstrings ] [ -u --unicode ] [ -v --verbose ] [ -V --version ] [ filename... ]
Program loadkeys odczytuje plik lub pliki podane przez nazwapliku.... Jego głównym przeznaczeniem jest załadowanie tablicy klawiaturowej dla konsoli. Urządzenie konsoli można podać w opcju -C (lub --console).
Jeśli podana jest opcja -d (lub --default), loadkeys ładuje domyślną tablicę klawiaturową, najprawdopodobniej jako plik defkeymap.map, znajdujący się w /usr/share/keymaps albo w /usr/src/linux/drivers/char. (Prawdopodobnie pierwsza jest definiowana przez użytkownika, podczas gdy druga jest tablicą klawiaturową typu qwerty dla PC - raczej nie tą, która jest pożądana). Czasami, po załadowaniu dziwnej tablicy klawiaturowej (z minusem osiągalnym poprzez dziwną, nieznaną kombinację modyfikatorów) prościej jest wpisać "loadkeys defkeymap".
Główną rolą loadkeys jest załadowanie lub modyfikacja tablic translacji dla sterownika klawiatury. Podając nazwy plików, standardowe wejście można podać jaki myślnik (-). Jeśli nazwa pliku nie zostanie podana, dane będą czytane ze standardowego wejścia.
Dostępne są gotowe tablice klawiaturowe dla wielu krajów i dla różnych rodzajów klawiatur tak, że polecenie typu "loadkeys uk" może zrobić to, czego oczekujesz. Z drugiej strony, łatwo jest skonstruować swoją własną tablicę klawiaturową. Użytkownik musi podać jakie symbole mają być przypisane poszczególnym klawiszom. Może on znaleźć kody klawiszy za pomocą showkey(1), podczas gdy format tablicy klawiaturowej jest podany w keymaps(5), a można go również zobaczyć jako wynik polecenia dumpkeys(1).
Jeśli plik wejściowy nie zawiera definicji klawiszy kompozycji (compose keys), tablica akcentów pozostaje bez zmian, chyba że podana zostanie opcja -c (lub --clearcompose), która powoduje wyczyszczenie tablicy akcentów. Gdy plik wejściowy nie zawiera definicji klawiszy kompozycji, to wszystkie stare definicje zostaną usunięte i zastąpione podanymi nowymi wpisami. Tablica akcentów jest ciągiem (domyślnie 68) wpisów określających, jak się zachowują martwe znaki diakrytyczne i klawisze kompozycji. Na przykład linia
oznacza, że należy połączyć <ComposeKey><,><c> w <ccedilla>. Aktualną zawartość tej tablicy można obejrzeć a pomocą "dumpkeys --compose-only".
Opcja -s (lub --clearstrings) czyści tablicę napisów (łańcuchów znakowych) w jądrze. Jeśli ta opcja nie zostanie podana, loadkeys tylko doda lub zamieni napisy, lecz ich nie usunie. (Zatem opcja -s jest niezbędna dla osiągnięcia stanu dobrze zdefiniowanego.) Tablica łańcuchów jest ciągiem napisów o nazwach takich jak F31. Można spowodować, aby klawisz funkcyjny F5 (na zwykłej klawiaturze PC) powodował wypisanie tekstu "Hello!", a Shift+F5 "Goodbye!", za pomocą następujących linii w tablicy klawiaturowej:
Domyślnie klawiszom funkcyjnym przypisane są pewne sekwencje eskejpowe, przeważnie wzorowane na terminalu VT100.
Jeśli podana jest opcja -m (lub --mktable), to loadkeys wypisze na standardowe wyjście zawartość pliku, który może zostać później użyty jako /usr/src/linux/drivers/char/defkeymap.c, określający domyślne przypisania klawiszy w jądrze (i nie zmieni bieżących ustawień).
Jeśli podana jest opcja -b (lub --bkeymap ), to loadkeys wypisze na standardowe wyjście zawartość pliku, który może zostać później użyty jako binarna mapa klawiszy oczekiwana przez polecenie loadkmap Busybox (i nie zmieni bieżących ustawień).
loadkeys automatycznie wykrywa, czy konsola jest w trybie Unicode czy też ASCII (XLATE). Po załadowaniu mapy klawiszy, literalne symbole klawiszy (takie jak section) są odpowiednio rozwiązywane, a numeryczne symbole klawiszy są konwertowane tak, aby je dopasować do bieżącego trybu konsoli, niezależnie od sposobu, w którym są podane (dziesiętny, ósemkowy, szesnastkowy lub Unicode).
Opcja -u (lub --unicode) wymana na loadkeys skonwetowanie wszystkich map klawiszy na Unicode. Jeśli klawiatura nie jest w trybie Unicode, ale jest na przykład w trybie XLATE, to loadkeys przełączy ją na tryb Unicode na czas swojego działania. W takim przypadku wypisze też odpowiednie ostrzeżenie.
Zaleca się uruchamianie kbd_mode(1) przed loadkeys zamiast używania opcji -u.
Ktokolwiek, kto ma dostęp do odczytu /dev/console, może uruchomić loadkeys i zmienić rozkład klawiatury, nawet czyniąc go bezużytecznym. Zauważ, że tablice translacji klawiatury są wspólne dla wszystkich konsoli wirtualnych, więc jakiekolwiek zmiany przypisań klawiszy dotyczą ich wszystkich naraz.
Z uwagi na to, że zmiany dotyczą wszystkich konsoli wirtualnych, będą one obowiązywać również po zakończeniu bieżącej sesji. Oznacza to, że nawet na ekranie logowania przypisania klawiszy mogą być inne niż użytkownik oczekuje.
Autorami polskiego tłumaczenia niniejszej strony podręcznika są: Przemek Borys <pborys@dione.ids.pl>, Andrzej Krzysztofowicz <ankry@green.mf.pg.gda.pl> i Robert Luberda <robert@debian.org>
Niniejsze tłumaczenie jest wolną dokumentacją. Bliższe informacje o warunkach licencji można uzyskać zapoznając się z GNU General Public License w wersji 3 lub nowszej. Nie przyjmuje się ŻADNEJ ODPOWIEDZIALNOŚCI.
Błędy w tłumaczeniu strony podręcznika prosimy zgłaszać na adres manpages-pl-list@lists.sourceforge.net.
| 6 lutego 1994 | kbd |