Opcje montowania

System plików proc obsługuje następujące opcje montowania:

hidepid=n (od Linuksa 3.3)

Opcja kontroluje kto może uzyskać dostęp do informacji w katalogach /proc/[pid]. Argument n przyjmuje jedną z następujących wartości:

gid=gid (od Linuksa 3.3)

Określa ID grupy, której członkowie są uprawnieni do dostępu do informacji zablokowanych innym przez hidepid (tzn. użytkownicy w tej grupie zachowują się tak, jakby /proc zostało zamontowane z hidepid=0). Powinno się używać tej grupy, zamiast innych rozwiązań, takich jak umieszczanie użytkowników nie-root w pliku sudoers(5).

Overview

Underneath /proc, there are the following general groups of files and subdirectories:

/proc/[pid] subdirectories

Each one of these subdirectories contains files and subdirectories exposing information about the process with the corresponding process ID.

Underneath each of the /proc/[pid] directories, a task subdirectory contains subdirectories of the form task/[tid], which contain corresponding information about each of the threads in the process, where tid is the kernel thread ID of the thread.

The /proc/[pid] subdirectories are visible when iterating through /proc with getdents(2) (and thus are visible when one uses ls(1) to view the contents of /proc).

/proc/[tid] subdirectories

Each one of these subdirectories contains files and subdirectories exposing information about the thread with the corresponding thread ID. The contents of these directories are the same as the corresponding /proc/[pid]/task/[tid] directories.

The /proc/[tid] subdirectories are not visible when iterating through /proc with getdents(2) (and thus are not visible when one uses ls(1) to view the contents of /proc).

/proc/self

When a process accesses this magic symbolic link, it resolves to the process's own /proc/[pid] directory.

/proc/thread-self

When a thread accesses this magic symbolic link, it resolves to the process's own /proc/self/task/[tid] directory.

/proc/[a-z]*

Various other files and subdirectories under /proc expose system-wide information.

All of the above are described in more detail below.

Pliki i katalogi

The following list provides details of many of the files and directories under the /proc hierarchy.

/proc/[pid]

There is a numerical subdirectory for each running process; the subdirectory is named by the process ID. Each /proc/[pid] subdirectory contains the pseudo-files and directories described below.

The files inside each /proc/[pid] directory are normally owned by the effective user and effective group ID of the process. However, as a security measure, the ownership is made root:root if the process's "dumpable" attribute is set to a value other than 1.

Before Linux 4.11, root:root meant the "global" root user ID and group ID (i.e., UID 0 and GID 0 in the initial user namespace). Since Linux 4.11, if the process is in a noninitial user namespace that has a valid mapping for user (group) ID 0 inside the namespace, then the user (group) ownership of the files under /proc/[pid] is instead made the same as the root user (group) ID of the namespace. This means that inside a container, things work as expected for the container "root" user.

The process's "dumpable" attribute may change for the following reasons:

Resetting the "dumpable" attribute to 1 reverts the ownership of the /proc/[pid]/* files to the process's effective UID and GID. Note, however, that if the effective UID or GID is subsequently modified, then the "dumpable" attribute may be reset, as described in prctl(2). Therefore, it may be desirable to reset the "dumpable" attribute after making any desired changes to the process's effective UID or GID.

/proc/[pid]/attr

Pliki w tym katalogu udostępniają API do modułów bezpieczeństwa. Zawartością katalogu są pliki, które mogą być odczytywane i zapisywane, aby ustawić atrybuty związane z bezpieczeństwem. Ten katalog został dodany do obsługi SELinux, ale intencją było to, aby API było na tyle ogóle, aby obsługiwać również inne moduły bezpieczeństwa. Dla wyjaśnienia, poniżej przedstawiono przykłady jak SELinux używa tych plików.

Obecne tylko, jeśli jądro zostało skonfigurowane z CONFIG_SECURITY.

/proc/[pid]/attr/current (od Linuksa 2.6.0)

Zawartość tego pliku reprezentuje aktualne atrybuty bezpieczeństwa procesu.

W SELinuksie plik ten służy do pozyskania kontekstu bezpieczeństwa procesu. Do Linuksa 2.6.11 plik nie mógł służyć do ustawienia kontekstu bezpieczeństwa (zapis był zawsze zabroniony), odkąd SELinux ograniczyć przejścia bezpieczeństwa procesu do execve(2) (zob. opis /proc/[pid]/attr/exec, poniżej). Od Linuksa 2.6.11 SELinux poluzował to ograniczenie i zaczął obsługiwać operacje "ustawiania" poprzez zapis do tego węzła, jeśli jest on autoryzowany przez politykę, choć użycie tej operacji jest odpowiednie jedynie dla aplikacji zaufanych do zarządzania pożądaną separacją pomiędzy starymi a nowymi kontekstami bezpieczeństwa.

Prior to Linux 2.6.28, SELinux did not allow threads within a multithreaded process to set their security context via this node as it would yield an inconsistency among the security contexts of the threads sharing the same memory space. Since Linux 2.6.28, SELinux lifted this restriction and began supporting "set" operations for threads within a multithreaded process if the new security context is bounded by the old security context, where the bounded relation is defined in policy and guarantees that the new security context has a subset of the permissions of the old security context.

Other security modules may choose to support "set" operations via writes to this node.

/proc/[pid]/attr/exec (od Linuksa 2.6.0)

Ten plik reprezentuje atrybuty przypisane do procesu przez kolejne execve(2).

W SELinuksie jest to potrzebne do obsługi przejść roli/domeny, a execve(2) jest preferowanym punktem do takich przekształceń, ponieważ oferuje on lepszą kontrolę nad inicjalizacją procesu w nowej etykiecie bezpieczeństwa i nienaruszalności stanu. W SELinuksie ten atrybut jest resetowany przy execve(2), tak więc nowy program powraca do domyślnego zachowania przy każdym wywołaniu execve(2) jakie może utworzyć. W SELinuksie proces może ustawić tylko swój atrybut /proc/[pid]/attr/exec.

/proc/[pid]/attr/fscreate (od Linuksa 2.6.0)

Plik ten reprezentuje atrybuty do przypisania do plików utworzone przez kolejne wywołania do open(2), mkdir(2), symlink(2) i mknod(2)

SELinux wykorzystuje ten plik do obsługi tworzenia pliku (za pomocą wspomnianych wcześniej wywołań systemowych) w stanie bezpieczeństwa, co nie daje ryzyka niepoprawnego dostępu uzyskanego podczas tworzenia pliku i ustawiania atrybutów. W SELinuksie atrybut ten jest resetowany przy execve(2), tak więc nowy program powraca do domyślnego zachowania przy każdym wywołaniu tworzącym plik jakie może on wykonać, ale atrybut jest zachowywany podczas wielu wywołań tworzących plik przez jeden program, chyba że jest jawnie resetowany. W SELinuksie proces może ustawić tylko swój atrybut /proc/[pid]/attr/fscreate.

/proc/[pid]/attr/keycreate (od Linuksa 2.6.18)

If a process writes a security context into this file, all subsequently created keys (add_key(2)) will be labeled with this context. For further information, see the kernel source file Documentation/security/keys/core.rst (or file Documentation/security/keys.txt on Linux between 3.0 and 4.13, or Documentation/keys.txt before Linux 3.0).

/proc/[pid]/attr/prev (od Linuksa 2.6.0)

Plik ten zawiera kontekst bezpieczeństwa procesu przed ostatnim execve(2); tj. poprzednią wartość /proc/[pid]/attr/current.

/proc/[pid]/attr/socketcreate (od Linuksa 2.6.18)

Jeśli proces zapisuje kontekst bezpieczeństwa do tego pliku, wszystkie kolejno utworzone gniazda będą oznaczone tym kontekstem.

/proc/[pid]/autogroup (od Linuksa 2.6.38)

Patrz sched(7).

/proc/[pid]/auxv (od wersji j◈dra 2.6.0)

Zawartość informacji ELF przekazanej do procesu podczas uruchomienia. Formatem jest jeden identyfikator w postaci unsigned long plus jedna wartość unsigned long dla każdego wpisu. Ostatni wpis zawiera dwa zera. Zob. też getauxval(3).

Permission to access this file is governed by a ptrace access mode PTRACE_MODE_READ_FSCREDS check; see ptrace(2).

/proc/[pid]/cgroup (od Linuksa 2.6.24)

Patrz cgroups(7).

/proc/[pid]/clear_refs (od Linuksa 2.6.22)

Plik jest tylko do odczytu, zapisywalny wyłącznie dla właściciela procesu.

Do pliku można zapisać następujące wartości:

Czyszczenie bitów PG_Referenced i ACCESSED/YOUNG zapewnia metodę zmierzenia przybliżonej wartości pamięci używanej przez proces. Najpierw należy sprawdzić wartość w polu "Referenced" dla wartości VMA pokazanych w /proc/[pid]/smaps aby sprawdzić użycie pamięci przez proces. Następnie czyści się bity PG_Referenced i ACCESSED/YOUNG i po jakimś zmierzonym czasie ponownie sprawdza się wartości pól "Referenced" aby dowiedzieć się jak zmieniło się użycie pamięci procesu podczas zmierzonego interwału. Jeśli jest się zainteresowanym wyłącznie pewnymi typami przypisania, można skorzystać z wartości 2 lub 3, zamiast 1.

Further values can be written to affect different properties:

Zapis innej wartości niż wypisane powyżej do /proc/[pid]/clear_refs nie daje żadnego efektu.

Plik /proc/[pid]/clear_refs istnieje tylko jeśli podczas kompilacji jądra włączono opcję CONFIG_PROC_PAGE_MONITOR.

/proc/[pid]/cmdline

Ten plik tylko do odczytu zawiera pełną linię polecenia wydanego przy uruchamianiu procesu, chyba że jest to proces-duch (zombie). Wówczas plik będzie pusty, tzn. odczyt tego pliku zwróci zawsze 0 znaków. Argumenty linii poleceń występują w tym pliku rozdzielone znakami NUL ('\0'), z dodatkowym znakiem NUL po ostatnim łańcuchu.

If, after an execve(2), the process modifies its argv strings, those changes will show up here. This is not the same thing as modifying the argv array.

Furthermore, a process may change the memory location that this file refers via prctl(2) operations such as PR_SET_MM_ARG_START.

Think of this file as the command line that the process wants you to see.

/proc/[pid]/comm (od Linuksa 2.6.33)

This file exposes the process's comm value—that is, the command name associated with the process. Different threads in the same process may have different comm values, accessible via /proc/[pid]/task/[tid]/comm. A thread may modify its comm value, or that of any of other thread in the same thread group (see the discussion of CLONE_THREAD in clone(2)), by writing to the file /proc/self/task/[tid]/comm. Strings longer than TASK_COMM_LEN (16) characters (including the terminating null byte) are silently truncated.

This file provides a superset of the prctl(2) PR_SET_NAME and PR_GET_NAME operations, and is employed by pthread_setname_np(3) when used to rename threads other than the caller. The value in this file is used for the %e specifier in /proc/sys/kernel/core_pattern; see core(5).

/proc/[pid]/coredump_filter (od Linuksa 2.6.23)

Patrz core(5).

/proc/[pid]/cpuset (od Linuksa 2.6.12)

Patrz cpuset(7).

/proc/[pid]/cwd

Jest dowiązaniem do bieżącego katalogu roboczego procesu. Aby dowiedzieć się, jaki jest katalog roboczy procesu, na przykład o identyfikatorze 20, można wydać następujące polecenie:

$ cd /proc/20/cwd; pwd -P
    

W procesie wielowątkowym zawartość tego linku symbolicznego nie jest dostępna, jeżeli wątek główny już się zakończył (zazwyczaj przez wywołanie pthread_exit(3)).

Permission to dereference or read (readlink(2)) this symbolic link is governed by a ptrace access mode PTRACE_MODE_READ_FSCREDS check; see ptrace(2).

/proc/[pid]/environ

This file contains the initial environment that was set when the currently executing program was started via execve(2). The entries are separated by null bytes ('\0'), and there may be a null byte at the end. Thus, to print out the environment of process 1, you would do:

$ cat /proc/1/environ | tr '\000' '\n'
    

If, after an execve(2), the process modifies its environment (e.g., by calling functions such as putenv(3) or modifying the environ(7) variable directly), this file will not reflect those changes.

Furthermore, a process may change the memory location that this file refers via prctl(2) operations such as PR_SET_MM_ENV_START.

Permission to access this file is governed by a ptrace access mode PTRACE_MODE_READ_FSCREDS check; see ptrace(2).

/proc/[pid]/exe

W Linuksie 2.2 i wersjach późniejszych plik ten jest dowiązaniem symbolicznym zawierającym rzeczywistą nazwę ścieżki działającego polecenia. Dowiązaniem symbolicznym można się normalnie posługiwać - próba jego otwarcia otworzy plik programu. Można nawet wydać polecenie /proc/[pid]/exe, aby uruchomić kolejną kopię tego samego pliku wykonywalnego, co uruchomiony przez [pid]. Jeśli ścieżka została odlinkowana, dowiązanie symboliczne będzie zawierało łańcuch '(deleted)' dodany do oryginalnej ścieżki. W procesie wielowątkowym zawartość tego linku symbolicznego nie jest dostępna, jeżeli główny wątek już się zakończył (wywołując zapewne pthread_exit(3)).

Permission to dereference or read (readlink(2)) this symbolic link is governed by a ptrace access mode PTRACE_MODE_READ_FSCREDS check; see ptrace(2).

W Linuksie 2.0 i wcześniejszych wersjach, /proc/[pid]/exe jest wskaźnikiem do uruchomionego pliku binarnego i ma postać dowiązania symbolicznego. Wywołanie readlink(2) na tym pliku zwróci w Linuksie 2.0 łańcuch znakowy postaci:

[urządzenie]:i-węzeł

Na przykład, [0301]:1502 będzie 1502 i-węzłem na urządzeniu o numerze głównym 03 (IDE, MFM itp.) i pobocznym 01 (pierwsza partycja pierwszego dysku).

Do zlokalizowania pliku, można posłużyć się poleceniem find(1) z opcją -inum.

/proc/[pid]/fd/

Jest to podkatalog zawierający po jednym wpisie dla każdego otwartego przez proces pliku; nazwą tego wpisu jest deskryptor pliku i jest on dowiązaniem symbolicznym do rzeczywistego pliku. Dlatego 0 jest standardowym wejściem, 1 jest standardowym wyjściem, 2 jest standardową diagnostyką, itd.

W przypadku deskryptorów plików potoków gniazd wpisy będą dowiązaniami symbolicznymi, których zawartością jest typ pliku z i-węzłem. Wywołanie readlink(2) na takim pliku zwróci ciąg w postaci:

typ:[i-węzeł]

Przykładowo socket:[2248868] będzie gniazdem z i-węzłem 2248868. W przypadku gniazd, i-węzeł można wykorzystać do pozyskania większej liczby informacji z jednego z plików z katalogu /proc/net/.

W przypadku deskryptorów plików, które nie mają odpowiadającego i-węzła (np. deskryptorów plików tworzonych za pomocą bpf(2), epoll_create(2), eventfd(2), inotify_init(2), perf_event_open(2), signalfd(2), timerfd_create(2) i userfaultfd(2)), wpis będzie dowiązaniem symbolicznym z zawartością w postaci

anon_inode:<typ-pliku>

In many cases (but not all), the file-type is surrounded by square brackets.

Przykładowo dowiązanie symboliczne deskryptora pliku epoll będzie dowiązaniem symbolicznym, którego zawartością jest łańcuch anon_inode:[eventpoll].

W procesie wielowątkowym zawartość tego katalogu nie jest dostępna, jeżeli wątek główny już się zakończył (zazwyczaj przez wywołanie pthread_exit(3)).

Programs that take a filename as a command-line argument, but don't take input from standard input if no argument is supplied, and programs that write to a file named as a command-line argument, but don't send their output to standard output if no argument is supplied, can nevertheless be made to use standard input or standard output by using /proc/[pid]/fd files as command-line arguments. For example, assuming that -i is the flag designating an input file and -o is the flag designating an output file:

$ foobar -i /proc/self/fd/0 -o /proc/self/fd/1 ...
    

co daje działający filtr.

/proc/self/fd/N jest w przybliżeniu tym samym co /dev/fd/N na niektórych systemach uniksowych i uniksopodobnych. Większość linuksowych skryptów MAKEDEV tworzy dowiązania symboliczne /dev/fd do /proc/self/fd.

Większość systemów udostępnia dowiązania symboliczne /dev/stdin, /dev/stdout i dev/stderr, które linkują odpowiednio do plików 0, 1 i 2 w /proc/self/fd. Powyższe, przykładowe polecenie może być więc zapisane również tak:

$ foobar -i /dev/stdin -o /dev/stdout ...
    

Permission to dereference or read (readlink(2)) the symbolic links in this directory is governed by a ptrace access mode PTRACE_MODE_READ_FSCREDS check; see ptrace(2).

Note that for file descriptors referring to inodes (pipes and sockets, see above), those inodes still have permission bits and ownership information distinct from those of the /proc/[pid]/fd entry, and that the owner may differ from the user and group IDs of the process. An unprivileged process may lack permissions to open them, as in this example:

$ echo test | sudo -u nobody cat
test
$ echo test | sudo -u nobody cat /proc/self/fd/0
cat: /proc/self/fd/0: Permission denied
    

File descriptor 0 refers to the pipe created by the shell and owned by that shell's user, which is not nobody, so cat does not have permission to create a new file descriptor to read from that inode, even though it can still read from its existing file descriptor 0.

/proc/[pid]/fdinfo/ (od Linuksa 2.6.22)

Jest to podkatalog zawierający po jednym wpisie dla każdego pliku otwartego przez proces; nazwą tego wpisu jest deskryptor pliku. Pliki w tym katalogu są odczytywalne tylko dla właściciela procesu. Zawartość pliku można odczytać, aby uzyskać informacje o odpowiadającym mu deskryptorze pliku. Zawartość zależy od typu pliku odpowiadającego odpowiedniemu deskryptorowi pliku.

Dla zwykłych plików i katalogów wygląda to zwykle tak:

$ cat /proc/12015/fdinfo/4
pos:    1000
flags:  01002002
mnt_id: 21
    

Występują następujące pola:

Dla deskryptorów plików eventfd (zob. eventfd(2)), wyświetlane są (od Linuksa 3.8) następujące pola:

pos:	0
flags:	02
mnt_id:	10
eventfd-count:               40
    

eventfd-count jest bieżącą wartością licznika eventfd, szesnastkowo.

Dla deskryptorów plików epoll (zob. epoll(7)), wyświetlane są (od Linuksa 3.8) następujące pola:

pos:	0
flags:	02
mnt_id:	10
tfd:        9 events:       19 data: 74253d2500000009
tfd:        7 events:       19 data: 74253d2500000007
    

Każdy wiersz zaczynający się od tfd opisuje jeden z deskryptorów pliku monitorowany za pomocą deskryptora pliku epool (zob. epoll_ctl(2) aby zapoznać się z niektórymi szczegółami). Pole tfd jest numerem deskryptora pliku. Pole events jest szesnastkową maską zdarzeń monitorowanych dla tego deskryptora pliku. Pole data jest wartością danych powiązanych z tym deskryptorem pliku.

Dla deskryptorów plików signalfd (zob. signalfd(2)), wyświetlane są (od Linuksa 3.8) następujące pola:

pos:	0
flags:	02
mnt_id:	10
sigmask:	0000000000000006
    

sigmask jest szesnastkową maską sygnałów akceptowanych poprzez ten deskryptor pliku signalfd (w tym przykładzie ustawione są bity 2 i 3 odpowiadające sygnałom SIGINT i SIGQUIT; zob. signal(7)).

Dla deskryptorów plików inotify (zob. inotify(7)), wyświetlane są (od Linuksa 3.8) następujące pola:

pos:	0
flags:	00
mnt_id:	11
inotify wd:2 ino:7ef82a sdev:800001 mask:800afff ignored_mask:0 fhandle-bytes:8 fhandle-type:1 f_handle:2af87e00220ffd73
inotify wd:1 ino:192627 sdev:800001 mask:800afff ignored_mask:0 fhandle-bytes:8 fhandle-type:1 f_handle:27261900802dfd73
    

Każdy z wierszy zaczynający się od "inotify" wyświetla informacje o jednym z monitorowanych plików lub katalogów. W wierszu występują następujące pola:

Jeśli jądro zbudowano z obsługą exportfs, ścieżka do pliku docelowego jest wyświetlona jako uchwyt pliku, przez trzy pola szesnastkowe: fhandle-bytes, fhandle-type i f_handle.

Dla deskryptorów plików fanotify (zob. fanotify(7)), wyświetlane są (od Linuksa 3.8) następujące pola:

pos:	0
flags:	02
mnt_id:	11
fanotify flags:0 event-flags:88002
fanotify ino:19264f sdev:800001 mflags:0 mask:1 ignored_mask:0 fhandle-bytes:8 fhandle-type:1 f_handle:4f261900a82dfd73
    

Czwarty wiersz wyświetla informacje zdefiniowane przy tworzeniu grupy fanotify poprzez fanotify_init(2):

Każdy dodatkowy wiersz pokazany w pliku zawiera informacje o jednym znaku (ang. mark) grupy fanotify. Większość z tych pól jest takich jak do inotify z wyjątkiem:

Więcej informacji o tych polach znajduje się w podręczniku fanotify_mark(2).

Dla deskryptorów plików timerfd (zob. timerfd(2)), wyświetlane są (od Linuksa 3.17) następujące pola:

pos:    0
flags:  02004002
mnt_id: 13
clockid: 0
ticks: 0
settime flags: 03
it_value: (7695568592, 640020877)
it_interval: (0, 0)
    

/proc/[pid]/gid_map (od Linuksa 3.5)

Zob. user_namespaces(7).

/proc/[pid]/io (od wersji jądra 2.6.20)

Plik zawiera statystyki wejścia/wyjścia dla procesu np.:

# cat /proc/3828/io
rchar: 323934931
wchar: 323929600
syscr: 632687
syscw: 632675
read_bytes: 0
write_bytes: 323932160
cancelled_write_bytes: 0
    

Występują następujące pola:

Uwaga: W obecnej implementacji ma miejsce wyścig bitowy na 32-bitowych systemach: jeśli proces A odczyta /proc/[pid]/io procesu B, gdy proces B aktualizuje jeden ze swoich 64-bitowych liczników, proces A zobaczy wynik pośredni.

Permission to access this file is governed by a ptrace access mode PTRACE_MODE_READ_FSCREDS check; see ptrace(2).

/proc/[pid]/limits (od Linuksa 2.6.24)

Plik zawiera informacje o miękkim limicie, twardym limicie i jednostkach, w których mierzone są limity zasobów procesów (patrz getrlimit(2)). Do Linuksa 2.6.35 (włącznie) plik jest zabezpieczony, aby pozwolić na odczyt jedynie przez realny identyfikator UID procesu. Od wersji 2.6.36 plik jest odczytywalny dla wszystkich użytkowników systemu.

/proc/[pid]/map_files/ (od jądra 3.3)

Podkatalog zawiera wpisy odnoszące się do plików zmapowanych do pamięci (patrz mmap(2)). Wpisy są nazwane jako pary adresów: początku i końca obszaru pamięci (jako liczby szesnastkowe) i są dowiązaniami symbolicznymi do samych zmapowanych plików. Oto przykład, zmodyfikowany aby zmieścić się w 80 kolumnowym terminalu:

# ls -l /proc/self/map_files/
lr--------. 1 root root 64 Apr 16 21:31


            3252e00000-3252e20000 -> /usr/lib64/ld-2.15.so
...
    

Choć te wpisy są dostępne dla obszarów pamięci przydzielonych flagą MAP_FILE, to sposób w jaki zaimplementowane jest anonimowe dzielenie pamięci (obszary utworzone flagami MAP_ANON | MAP_SHARED) oznaczają że tego typu obszary również pojawią się w tym katalogu. Oto przykład, gdzie plikiem docelowym jest usunięty /dev/zero:

lrw-------. 1 root root 64 Apr 16 21:33


            7fc075d2f000-7fc075e6f000 -> /dev/zero (deleted)
    

Permission to access this file is governed by a ptrace access mode PTRACE_MODE_READ_FSCREDS check; see ptrace(2).

Until kernel version 4.3, this directory appeared only if the CONFIG_CHECKPOINT_RESTORE kernel configuration option was enabled.

Capabilities are required to read the contents of the symbolic links in this directory: before Linux 5.9, the reading process requires CAP_SYS_ADMIN in the initial user namespace; since Linux 5.9, the reading process must have either CAP_SYS_ADMIN or CAP_CHECKPOINT_RESTORE in the user namespace where it resides.

/proc/[pid]/maps

Plik zawierający aktualnie zmapowane obszary pamięci wraz z prawami dostępu do nich. Więcej informacji o mapowaniu pamięci zawiera podręcznik systemowy mmap(2).

Permission to access this file is governed by a ptrace access mode PTRACE_MODE_READ_FSCREDS check; see ptrace(2).

Format pliku jest następujący:

adres            uprawn przesun urządz i-węzeł    ścieżka
00400000-00452000 r-xp 00000000 08:02 173521      /usr/bin/dbus-daemon
00651000-00652000 r--p 00051000 08:02 173521      /usr/bin/dbus-daemon
00652000-00655000 rw-p 00052000 08:02 173521      /usr/bin/dbus-daemon
00e03000-00e24000 rw-p 00000000 00:00 0           [heap]
00e24000-011f7000 rw-p 00000000 00:00 0           [heap]
...
35b1800000-35b1820000 r-xp 00000000 08:02 135522  /usr/lib64/ld-2.15.so
35b1a1f000-35b1a20000 r--p 0001f000 08:02 135522  /usr/lib64/ld-2.15.so
35b1a20000-35b1a21000 rw-p 00020000 08:02 135522  /usr/lib64/ld-2.15.so
35b1a21000-35b1a22000 rw-p 00000000 00:00 0
35b1c00000-35b1dac000 r-xp 00000000 08:02 135870  /usr/lib64/libc-2.15.so
35b1dac000-35b1fac000 ---p 001ac000 08:02 135870  /usr/lib64/libc-2.15.so
35b1fac000-35b1fb0000 r--p 001ac000 08:02 135870  /usr/lib64/libc-2.15.so
35b1fb0000-35b1fb2000 rw-p 001b0000 08:02 135870  /usr/lib64/libc-2.15.so
...
f2c6ff8c000-7f2c7078c000 rw-p 00000000 00:00 0    [stack:986]
...
7fffb2c0d000-7fffb2c2e000 rw-p 00000000 00:00 0   [stack]
7fffb2d48000-7fffb2d49000 r-xp 00000000 00:00 0   [vdso]
    

Pole adres jest przestrzenią adresową procesu, który ją zajmuje, a uprawn jest zbiorem uprawnień:

r = odczyt
w = zapis
x = wykonywanie
s = wspólne
p = prywatne (kopiowane przy zapisie)
    

Przesun jest przesunięciem w pliku lub w czymś innym, urządz zawiera numery (główny:poboczny) urządzenia, a i-węzeł jest i-węzłem na tym urządzeniu. 0 wskazuje, że nie istnieje i-węzeł związany z tym obszarem pamięci, jak to na przykład ma miejsce w przypadku segmentu BSS (niezainicjowanych danych).

Ścieżka to zwykle plik zabezpieczający mapowanie. Koordynacja jest łatwa w przypadku plików ELF za pomocą pola przesun, poprzez sprawdzenie pola Offset w nagłówkach programu ELF (readelf -l).

Istnieją dodatkowe, pomocne pseudościeżki:

If the pathname field is blank, this is an anonymous mapping as obtained via mmap(2). There is no easy way to coordinate this back to a process's source, short of running it through gdb(1), strace(1), or similar.

pathname is shown unescaped except for newline characters, which are replaced with an octal escape sequence. As a result, it is not possible to determine whether the original pathname contained a newline character or the literal \012 character sequence.

If the mapping is file-backed and the file has been deleted, the string " (deleted)" is appended to the pathname. Note that this is ambiguous too.

W Linuksie 2.0 nie ma pola podającego nazwę ścieżki.

/proc/[pid]/mem

Za pośrednictwem tego pliku można, korzystając z open(2), read(2) i lseek(2), uzyskać dostęp do stron pamięci procesu.

Permission to access this file is governed by a ptrace access mode PTRACE_MODE_ATTACH_FSCREDS check; see ptrace(2).

/proc/[pid]/mountinfo (od wersji jądra 2.6.26)

This file contains information about mount points in the process's mount namespace (see mount_namespaces(7)). It supplies various information (e.g., propagation state, root of mount for bind mounts, identifier for each mount and its parent) that is missing from the (older) /proc/[pid]/mounts file, and fixes various other problems with that file (e.g., nonextensibility, failure to distinguish per-mount versus per-superblock options).

The file contains lines of the form:

36 35 98:0 /mnt1 /mnt2 rw,noatime master:1 - ext3 /dev/root rw,errors=continue
(1)(2)(3)   (4)   (5)      (6)      (7)   (8) (9)   (10)         (11)
    

Liczby w nawiasach są etykietami poniższych opisów:

Currently, the possible optional fields are shared, master, propagate_from, and unbindable. See mount_namespaces(7) for a description of these fields. Parsers should ignore all unrecognized optional fields.

Aby dowiedzieć się więcej o propagacji montowań, proszę zapoznać się z Documentation/filesystems/sharedsubtree.txt w drzewie źródeł jądra Linux.

/proc/[pid]/mounts (od wersji Linuksa 2.4.19)

This file lists all the filesystems currently mounted in the process's mount namespace (see mount_namespaces(7)). The format of this file is documented in fstab(5).

Since kernel version 2.6.15, this file is pollable: after opening the file for reading, a change in this file (i.e., a filesystem mount or unmount) causes select(2) to mark the file descriptor as having an exceptional condition, and poll(2) and epoll_wait(2) mark the file as having a priority event (POLLPRI). (Before Linux 2.6.30, a change in this file was indicated by the file descriptor being marked as readable for select(2), and being marked as having an error condition for poll(2) and epoll_wait(2).)

/proc/[pid]/mountstats (Od wersji Linuksa 2.6.17)

Plik eksportuje informacje (statystyki, informacje konfiguracyjne) o punktach montowań w przestrzeni montowań procesów (patrz mount_namespaces(7)). Wiersze pliku mają następującą postać:

device /dev/sda7 mounted on /home with fstype ext3 [stats]
(       1      )            ( 2 )             (3 ) (  4  )
    

Pola w każdym wierszu są następujące:

Plik jest odczytywalny wyłącznie dla właściciela procesu.

/proc/[pid]/net (od Linuksa 2.6.25)

Zobacz opis /proc/net.

/proc/[pid]/ns/ (od Linuksa 3.0)

Jest to podkatalog zawierający po jednym wpisie dla każdej przestrzeni nazw, która obsługuje manipulację za pomocą setns(2). Aby dowiedzieć się więcej, proszę zapoznać się z namespaces(7).

/proc/[pid]/numa_maps (od Linuksa 2.6.14)

Patrz numa(7).

/proc/[pid]/oom_adj (od Linuksa 2.6.11)

Plik może być użyty do dostosowania wyniku, używanego do wybrania procesów do zabicia, w przypadku sytuacji braku pamięci (out-of-memory - OOM). Jądro używa tej wartości do operacji przesunięcia bitowego wartości oom_score procesu: poprawne wartości mieszczą się w zakresie od -16 do +15, wraz ze specjalną wartością -17, która całkowicie wyłącza zabijanie przy OOM danego procesu. Dodatni wynik zwiększa prawdopodobieństwo, że proces zostanie zabity przez OOM-killer, ujemny zmniejsza je.

Domyślną wartością tego pliku jest 0, nowy proces dziedziczy ustawienie oom_adj swojego rodzica. Proces musi być uprzywilejowany (CAP_SYS_RESOURCE) aby móc zaktualizować ten plik.

Od Linuksa 2.6.36 używanie tego pliku jest przestarzałe, powinno się korzystać z /proc/[pid]/oom_score_adj.

/proc/[pid]/oom_score (od Linuksa 2.6.11)

Plik wyświetla bieżący wynik, jaki jądro przydziela temu procesowi w celu wybrania procesu do zabicia przez OOM-killer. Wyższy wynik oznacza, że proces ma większe prawdopodobieństwo zostania wybranym przez OOM-killer. Podstawą wyniku jest liczba pamięci użytej przez proces, a jest on zwiększany (+) lub zmniejszany (-) przez następujące czynniki:

Before kernel 2.6.36 the following factors were also used in the calculation of oom_score:

Wartość oom_score uwzględnia również przesunięcie określone przez ustawienie procesu oom_score_adj lub oom_adj.

/proc/[pid]/oom_score_adj (od Linuksa 2.6.36)

Plik może być użyty do dostosowania heurystyki zwanej "badness", używanej do wybrania procesu który zostanie zabity w sytuacji braku pamięci.

Przypisuje ona do każdego potencjalnego zadania wartość od 0 (nigdy nie zabija) do 1000 (zawsze zabija) aby określić docelowy proces do zabicia. Jednostki są z grubsza proporcjonalne do pamięci, którą proces może przydzielić, obliczaną w oparciu do bieżącego użycia pamięci i pamięci wymiany. Na przykład zadanie używające całą dozwoloną pamięć otrzyma wynik 1000, a jeśli użyje połowę dozwolonej pamięci, otrzyma wynik 500.

Dodatkowym czynnikiem w wyniku "badness" jest fakt, że procesy roota mają dodatkowe 3% pamięci w stosunku do pozostałych procesów.

Wielkość "dozwolonej" pamięci zależy od kontekstu w jakim wywołano OOM-killera. Jeśli wynika to z faktu, że pamięć przeznaczona dla zadania alokującego cpuset została wyczerpany, to dozwolona pamięć odpowiada zestawowi pamięci przypisanego do tego cpuset (zobacz cpuset(7)). Jeśli jest to skutek zasad dot. pamięci węzła (lub węzłów), to dozwolona pamięć odpowiada zestawowi tych zasad. Jeśli wynika to z faktu, że osiągnięto limit pamięci (lub pamięci wymiany) to dozwolona pamięć jest tak ustawionym limitem. Gdy wynika to z sytuacji braku pamięci, to dozwolona pamięć odpowiada wszystkich zaalokowanych zasobom.

Wartość oom_score_adj jest dodawana do wyniku "badness" przed użyciem jej do wybrania procesu przeznaczonego do zabicia. Dozwolone wartości wynoszą od -1000 (OOM_SCORE_ADJ_MIN) do +1000 (OOM_SCORE_ADJ_MAX). Pozwala to przestrzeni użytkownika na kontrolę preferencji OOM-killing. Można w ten sposób zawsze preferować dane zadanie lub całkowicie wyłączyć je z procesu OOM-killing. Najniższa dostępna wartość (-1000) jest równoznaczna z całkowitym wyłączeniem OOM-killing dla danego zadania, ponieważ zawsze zwróci ono wynik "badness" równy 0.

Z tego względu łatwo jest zdefiniować wielkość pamięci dla każdego zadania przez przestrzeń użytkownika. Ustawienie wartości oom_score_adj np. na +500 jest w przybliżeniu odpowiednikiem pozwolenia pozostałym zadaniom w tym samym systemie, cpuset, zasadom dot. pamięci i zasobom kontrolera pamięci na użycie co najmniej 50% pamięci więcej. Z kolei wartość -500 odpowiada mniej więcej zmniejszeniu o 50% dozwolonej pamięci.

Z powodu zgodności wstecznej ze starszymi jądrami do modyfikacji wyniku "badness" wciąż można używać /proc/[pid]/oom_adj. Jego wartość skaluje się liniowo z oom_score_adj.

Zapis do /proc/[pid]/oom_score_adj lub /proc/[pid]/oom_adj zmieni zapis w drugim pseudopliku na przeskalowaną odpowiednio wartość.

The choom(1) program provides a command-line interface for adjusting the oom_score_adj value of a running process or a newly executed command.

/proc/[pid]/pagemap (od Linuksa 2.6.25)

Plik pokazuje przypisanie każdej z wirtualnych stron procesu do ramki fizycznej strony lub przestrzeni wymiany. Zawiera jedną wartość 64-bitową na każdą stronę wirtualną, bity oznaczają:

Przed Linuksem 3.11 bity 60–55 kodowały logarytm dwójkowy informujący o rozmiarze strony.

Aby efektywnie wykorzystać /proc/[pid]/pagemap należy użyć /proc/[pid]/maps do określenia które obszary pamięci zostały rzeczywiście przypisane i móc przejść między nieprzypisanymi obszarami.

Plik /proc/[pid]pagemap istnieje tylko jeśli podczas kompilacji jądra włączono opcję CONFIG_PROC_PAGE_MONITOR.

Permission to access this file is governed by a ptrace access mode PTRACE_MODE_READ_FSCREDS check; see ptrace(2).

/proc/[pid]/personality (od Linuksa 2.6.28)

Plik tylko do odczytu pokazuje domenę uruchamiania procesu ustawioną przez personality(2). Wartość wyświetlana jest w zapisie szesnastkowym.

Permission to access this file is governed by a ptrace access mode PTRACE_MODE_ATTACH_FSCREDS check; see ptrace(2).

/proc/[pid]/root

UNIX i Linux wspierają pomysł określonego dla każdego procesu osobno katalogu głównego systemu plików, ustawianego przez wywołanie systemowe chroot(2). Plik ten wskazuje na katalog główny systemu plików i zachowuje się w ten sam sposób jak exe, fd/*, itp.

Note however that this file is not merely a symbolic link. It provides the same view of the filesystem (including namespaces and the set of per-process mounts) as the process itself. An example illustrates this point. In one terminal, we start a shell in new user and mount namespaces, and in that shell we create some new mount points:

$ PS1='sh1# ' unshare -Urnm
sh1# mount -t tmpfs tmpfs /etc  # Mount empty tmpfs at /etc
sh1# mount --bind /usr /dev     # Mount /usr at /dev
sh1# echo $$
27123
    

In a second terminal window, in the initial mount namespace, we look at the contents of the corresponding mounts in the initial and new namespaces:

$ PS1='sh2# ' sudo sh
sh2# ls /etc | wc -l                  # In initial NS
309
sh2# ls /proc/27123/root/etc | wc -l  # /etc in other NS
0                                     # The empty tmpfs dir
sh2# ls /dev | wc -l                  # In initial NS
205
sh2# ls /proc/27123/root/dev | wc -l  # /dev in other NS
11                                    # Actually bind


                                      # mounted to /usr
sh2# ls /usr | wc -l                  # /usr in initial NS
11
    

In a multithreaded process, the contents of the /proc/[pid]/root symbolic link are not available if the main thread has already terminated (typically by calling pthread_exit(3)).

Permission to dereference or read (readlink(2)) this symbolic link is governed by a ptrace access mode PTRACE_MODE_READ_FSCREDS check; see ptrace(2).

/proc/[pid]/seccomp (Linux w wersji od 2.6.12 do 2.6.22)

This file can be used to read and change the process's secure computing (seccomp) mode setting. It contains the value 0 if the process is not in seccomp mode, and 1 if the process is in strict seccomp mode (see seccomp(2)). Writing 1 to this file places the process irreversibly in strict seccomp mode. (Further attempts to write to the file fail with the EPERM error.)

In Linux 2.6.23, this file went away, to be replaced by the prctl(2) PR_GET_SECCOMP and PR_SET_SECCOMP operations (and later by seccomp(2) and the Seccomp field in /proc/[pid]/status).

/proc/[pid]/setgroups (od Linuksa 3.19)

Zob. user_namespaces(7).

/proc/[pid]/smaps (od Linuksa 2.6.14)

Plik ten pokazuje zużycie pamięci dla każdego mapowania procesu (polecenie pmap(1) wyświetla podobne informacje, w postaci która może być łatwiejsza do przetwarzania). Dla każdego takiego mapowania pokazana jest lista następujących linii:

00400000-0048a000 r-xp 00000000 fd:03 960637       /bin/bash
Size:                552 kB
Rss:                 460 kB
Pss:                 100 kB
Shared_Clean:        452 kB
Shared_Dirty:          0 kB
Private_Clean:         8 kB
Private_Dirty:         0 kB
Referenced:          460 kB
Anonymous:             0 kB
AnonHugePages:         0 kB
ShmemHugePages:        0 kB
ShmemPmdMapped:        0 kB
Swap:                  0 kB
KernelPageSize:        4 kB
MMUPageSize:           4 kB
KernelPageSize:        4 kB
MMUPageSize:           4 kB
Locked:                0 kB
ProtectionKey:         0
VmFlags: rd ex mr mw me dw
    

The first of these lines shows the same information as is displayed for the mapping in /proc/[pid]/maps. The following lines show the size of the mapping, the amount of the mapping that is currently resident in RAM ("Rss"), the process's proportional share of this mapping ("Pss"), the number of clean and dirty shared pages in the mapping, and the number of clean and dirty private pages in the mapping. "Referenced" indicates the amount of memory currently marked as referenced or accessed. "Anonymous" shows the amount of memory that does not belong to any file. "Swap" shows how much would-be-anonymous memory is also used, but out on swap.

The "KernelPageSize" line (available since Linux 2.6.29) is the page size used by the kernel to back the virtual memory area. This matches the size used by the MMU in the majority of cases. However, one counter-example occurs on PPC64 kernels whereby a kernel using 64 kB as a base page size may still use 4 kB pages for the MMU on older processors. To distinguish the two attributes, the "MMUPageSize" line (also available since Linux 2.6.29) reports the page size used by the MMU.

"Locked" wskazuje, czy mapowanie jest zablokowane w pamięci czy nie.

The "ProtectionKey" line (available since Linux 4.9, on x86 only) contains the memory protection key (see pkeys(7)) associated with the virtual memory area. This entry is present only if the kernel was built with the CONFIG_X86_INTEL_MEMORY_PROTECTION_KEYS configuration option (since Linux 4.6).

The "VmFlags" line (available since Linux 3.8) represents the kernel flags associated with the virtual memory area, encoded using the following two-letter codes:

rd - readable
wr - writable
ex - executable
sh - shared
mr - may read
mw - may write
me - may execute
ms - may share
gd - stack segment grows down
pf - pure PFN range
dw - disabled write to the mapped file
lo - pages are locked in memory
io - memory mapped I/O area
sr - sequential read advise provided
rr - random read advise provided
dc - do not copy area on fork
de - do not expand area on remapping
ac - area is accountable
nr - swap space is not reserved for the area
ht - area uses huge tlb pages
sf - perform synchronous page faults (since Linux 4.15)
nl - non-linear mapping (removed in Linux 4.0)
ar - architecture specific flag
wf - wipe on fork (since Linux 4.14)
dd - do not include area into core dump
sd - soft-dirty flag (since Linux 3.13)
mm - mixed map area
hg - huge page advise flag
nh - no-huge page advise flag
mg - mergeable advise flag
um - userfaultfd missing pages tracking (since Linux 4.3)
uw - userfaultfd wprotect pages tracking (since Linux 4.3)

Plik /proc/[pid]/smaps istnieje tylko jeśli podczas kompilacji jądra włączono opcję CONFIG_PROC_PAGE_MONITOR.

/proc/[pid]/stack (od Linuksa 2.6.29)

Plik zapewnia symboliczny ślad wywołania funkcji w tym stosie jądra dla procesu. Plik istnieje, jeśli jądro zostało zbudowane z włączoną opcją konfiguracji CONFIG_STACKTRACE.

Permission to access this file is governed by a ptrace access mode PTRACE_MODE_ATTACH_FSCREDS check; see ptrace(2).

/proc/[pid]/stat

Informacje o stanie procesu. Korzysta z tego ps(1). Są one zdefiniowane w pliku źródeł jądra fs/proc/array.c.

The fields, in order, with their proper scanf(3) format specifiers, are listed below. Whether or not certain of these fields display valid information is governed by a ptrace access mode PTRACE_MODE_READ_FSCREDS | PTRACE_MODE_NOAUDIT check (refer to ptrace(2)). If the check denies access, then the field value is displayed as 0. The affected fields are indicated with the marking [PT].

/proc/[pid]/statm

Udostępnia informacje o użyciu pamięci, mierzone w stronach. Występują następujące kolumny:

size       (1) total program size


           (same as VmSize in /proc/[pid]/status)
resident   (2) resident set size


           (inaccurate; same as VmRSS in /proc/[pid]/status)
shared     (3) number of resident shared pages


           (i.e., backed by a file)


           (inaccurate; same as RssFile+RssShmem in


           /proc/[pid]/status)
text       (4) text (code)
lib        (5) library (unused since Linux 2.6; always 0)
data       (6) data + stack
dt         (7) dirty pages (unused since Linux 2.6; always 0)
    

Some of these values are inaccurate because of a kernel-internal scalability optimization. If accurate values are required, use /proc/[pid]/smaps or /proc/[pid]/smaps_rollup instead, which are much slower but provide accurate, detailed information.

/proc/[pid]/status

Udostępnia sporo informacji ze /proc/[pid]/stat i /proc/[pid]/statm w postaci łatwiejszej do przeanalizowania przez człowieka. Oto przykład:

$ cat /proc/$$/status
Name:   bash
Umask:  0022
State:  S (sleeping)
Tgid:   17248
Ngid:   0
Pid:    17248
PPid:   17200
TracerPid:      0
Uid:    1000    1000    1000    1000
Gid:    100     100     100     100
FDSize: 256
Groups: 16 33 100
NStgid: 17248
NSpid:  17248
NSpgid: 17248
NSsid:  17200
VmPeak:	  131168 kB
VmSize:	  131168 kB
VmLck:	       0 kB
VmPin:	       0 kB
VmHWM:	   13484 kB
VmRSS:	   13484 kB
RssAnon:	   10264 kB
RssFile:	    3220 kB
RssShmem:	       0 kB
VmData:	   10332 kB
VmStk:	     136 kB
VmExe:	     992 kB
VmLib:	    2104 kB
VmPTE:	      76 kB
VmPMD:	      12 kB
VmSwap:	       0 kB
HugetlbPages:          0 kB		# 4.4
CoreDumping:	0                       # 4.15
Threads:        1
SigQ:   0/3067
SigPnd: 0000000000000000
ShdPnd: 0000000000000000
SigBlk: 0000000000010000
SigIgn: 0000000000384004
SigCgt: 000000004b813efb
CapInh: 0000000000000000
CapPrm: 0000000000000000
CapEff: 0000000000000000
CapBnd: ffffffffffffffff
CapAmb:	0000000000000000
NoNewPrivs:     0
Seccomp:        0
Speculation_Store_Bypass:       vulnerable
Cpus_allowed:   00000001
Cpus_allowed_list:      0
Mems_allowed:   1
Mems_allowed_list:      0
voluntary_ctxt_switches:        150
nonvoluntary_ctxt_switches:     545
    

Występują następujące pola:

/proc/[pid]/syscall (od Linuksa 2.6.27)

Plik udostępnia numer wywołania systemowego i rejestr argumentu dla aktualnie wykonywanego przez proces wywołania systemowego, po którym następują wartości wskaźnika stosu i rejestry liczników programu. Udostępnianych jest wszystkie sześć rejestrów argumentu, choć większość wywołań systemowych używa mniejszej liczby rejestrów.

Jeśli proces jest zablokowany, lecz nie w wywołaniu systemowym, to plik zawiera wartość -1 w miejscu numeru wywołania systemowego, po którym następują wartości wskaźnika stosu i licznika programu. Jeśli proces nie jest zablokowany, to plik zawiera łańcuch "running".

Obecne tylko, jeśli jądro zostało skonfigurowane z CONFIG_HAVE_ARCH_TRACEHOOK.

Permission to access this file is governed by a ptrace access mode PTRACE_MODE_ATTACH_FSCREDS check; see ptrace(2).

/proc/[pid]/task (od Linuksa 2.6.0)

This is a directory that contains one subdirectory for each thread in the process. The name of each subdirectory is the numerical thread ID ([tid]) of the thread (see gettid(2)).

Within each of these subdirectories, there is a set of files with the same names and contents as under the /proc/[pid] directories. For attributes that are shared by all threads, the contents for each of the files under the task/[tid] subdirectories will be the same as in the corresponding file in the parent /proc/[pid] directory (e.g., in a multithreaded process, all of the task/[tid]/cwd files will have the same value as the /proc/[pid]/cwd file in the parent directory, since all of the threads in a process share a working directory). For attributes that are distinct for each thread, the corresponding files under task/[tid] may have different values (e.g., various fields in each of the task/[tid]/status files may be different for each thread), or they might not exist in /proc/[pid] at all.

W procesie wielowątkowym zawartość katalogu /proc/[pid]/task nie jest dostępna, jeżeli wątek główny już się zakończył (najprawdopodobniej wywołując pthread_exit(3)).

/proc/[pid]/task/[tid]/children (od Linuksa 3.5)

A space-separated list of child tasks of this task. Each child task is represented by its TID.

This option is intended for use by the checkpoint-restore (CRIU) system, and reliably provides a list of children only if all of the child processes are stopped or frozen. It does not work properly if children of the target task exit while the file is being read! Exiting children may cause non-exiting children to be omitted from the list. This makes this interface even more unreliable than classic PID-based approaches if the inspected task and its children aren't frozen, and most code should probably not use this interface.

Until Linux 4.2, the presence of this file was governed by the CONFIG_CHECKPOINT_RESTORE kernel configuration option. Since Linux 4.2, it is governed by the CONFIG_PROC_CHILDREN option.

/proc/[pid]/timers (od Linuksa 3.10)

Lista liczników czasu POSIX dla procesu. Każdy licznik jest wypisany w wierszu, który rozpoczyna się łańcuchem "ID:". Na przykład:

ID: 1
signal: 60/00007fff86e452a8
notify: signal/pid.2634
ClockID: 0
ID: 0
signal: 60/00007fff86e452a8
notify: signal/pid.2634
ClockID: 1
    

Wiersze dla każdego licznika mają następujące znaczenie:

Plik ten jest dostępny tylko jeśli jądro skonfigurowano z CONFIG_CHECKPOINT_RESTORE.

/proc/[pid]/timerslack_ns (od Linuksa 4.6)

This file exposes the process's "current" timer slack value, expressed in nanoseconds. The file is writable, allowing the process's timer slack value to be changed. Writing 0 to this file resets the "current" timer slack to the "default" timer slack value. For further details, see the discussion of PR_SET_TIMERSLACK in prctl(2).

Initially, permission to access this file was governed by a ptrace access mode PTRACE_MODE_ATTACH_FSCREDS check (see ptrace(2)). However, this was subsequently deemed too strict a requirement (and had the side effect that requiring a process to have the CAP_SYS_PTRACE capability would also allow it to view and change any process's memory). Therefore, since Linux 4.9, only the (weaker) CAP_SYS_NICE capability is required to access this file.

/proc/[pid]/uid_map, /proc/[pid]/gid_map (od Linuksa 3.5)

Zob. user_namespaces(7).

/proc/[pid]/wchan (od Linuksa 2.6.0)

Nazwa symboliczna odnosząca się do położenia, gdzie proces jest w uśpieniu.

Permission to access this file is governed by a ptrace access mode PTRACE_MODE_READ_FSCREDS check; see ptrace(2).

/proc/[tid]

There is a numerical subdirectory for each running thread that is not a thread group leader (i.e., a thread whose thread ID is not the same as its process ID); the subdirectory is named by the thread ID. Each one of these subdirectories contains files and subdirectories exposing information about the thread with the thread ID tid. The contents of these directories are the same as the corresponding /proc/[pid]/task/[tid] directories.

The /proc/[tid] subdirectories are not visible when iterating through /proc with getdents(2) (and thus are not visible when one uses ls(1) to view the contents of /proc). However, the pathnames of these directories are visible to (i.e., usable as arguments in) system calls that operate on pathnames.

/proc/apm

Wersja APM (Zaawansowane zarządzanie energią) oraz informacja o akumulatorach, gdy CONFIG_APM było zdefiniowane podczas kompilacji jądra.

/proc/buddyinfo

Plik ten zawiera informacje używane do diagnozowania problemów z fragmentacją pamięci. Każdy wiersz zaczyna się identyfikatorem węzła i nazwą strefy które razem identyfikują region pamięci. Następnie znajduje się liczba dostępnych fragmentów określonego rzędu, w jakim te regiony są podzielone. Rozmiar w bajtach określonego rzędu jest podany według wzoru:

(2^rząd) * ROZMIAR_STRONY

Algorytm alokacji bliźniaków (ang. buddy) wewnątrz jądra podzieli jeden fragment na dwa fragmenty mniejszego rzędu (a więc dwukrotnie mniejsze) lub połączy dwa ciągłe fragmenty w jeden fragment wyższego rzędu (a więc dwukrotnie większy) aby zaspokoić żądanie alokacji i przeciwdziałać fragmentacji pamięci. Rząd pasuje do numeru kolumny, zaczynając liczenie od zera.

Na przykład w systemie x86-64:

Node 0, zone     DMA     1    1    1    0    2    1    1    0    1    1    3
Node 0, zone   DMA32    65   47    4   81   52   28   13   10    5    1  404
Node 0, zone  Normal   216   55  189  101   84   38   37   27    5    3  587

W tym przykładzie jest jeden węzeł zawierający trzy strefy i 11 fragmentów o różnych rozmiarach. Jeśli rozmiar strony wynosi 4 kilobajty, to pierwsza strefa, nazywana DMA (na x86 jest to pierwszych 16 megabajtów pamięci), ma dostępny m.in. jeden fragment o rozmiarze 4 kilobajtów (rząd 0) i 3 fragmenty o rozmiarze 4 megabajtów (rząd 10).

Jeśli pamięć jest mocno pofragmentowana, liczniki dla fragmentów wyższego rzędu wyniosą zero, a przydzielenie większych, ciągłych powierzchni nie powiedzie się.

Więcej informacji o strefach można znaleźć w /proc/zoneinfo.

/proc/bus

Zawiera podkatalogi odpowiadające zainstalowanym magistralom.

/proc/bus/pccard

Podkatalog dla urządzeń PCMCIA, gdy CONFIG_PCMCIA było zdefiniowane podczas kompilacji jądra.

/proc/bus/pccard/drivers

/proc/bus/pci

Zawiera różne podkatalogi magistral oraz pseudopliki zawierające informacje o magistralach PCI, zainstalowanych urządzeniach oraz sterownikach urządzeń. Niektóre z tych plików nie są w postaci ASCII.

/proc/bus/pci/devices

Informacje o urządzeniach PCI. Dostęp do nich może się odbywać poprzez lspci(8) i setpci(8).

/proc/cgroups (od Linuksa 2.6.24)

Patrz cgroups(7).

/proc/cmdline

Argumenty przekazane jądru Linux podczas startu systemu. Zazwyczaj odbywa się to poprzez zarządcę startu systemu, takiego jak lilo(8) lub grub(8).

/proc/config.gz (od Linuksa 2.6)

Plik pokazuje opcje konfiguracyjne, które były użyte do zbudowania aktualnie działającego jądra, w tym samym formacie, jaki jest używany przez plik .config, który jest wynikiem konfiguracji jądra (używając make xconfig, make config i podobnych poleceń). Zawartość pliku jest skompresowana; można ją odczytać lub wyszukać za pomocą zcat(1) i zgrep(1). Tak długo jak nie zostały dokonane zmiany w poniższym pliku, zawartość /proc/config.gz jest taka sama jak ta udostępniona przez:

cat /lib/modules/$(uname -r)/build/.config
    

/proc/config.gz jest udostępniany wyłącznie wtedy, gdy jądro jest skonfigurowane z CONFIG_IKCONFIG_PROC.

/proc/crypto

A list of the ciphers provided by the kernel crypto API. For details, see the kernel Linux Kernel Crypto API documentation available under the kernel source directory Documentation/crypto/ (or Documentation/DocBook before 4.10; the documentation can be built using a command such as make htmldocs in the root directory of the kernel source tree).

/proc/cpuinfo

Jest to zbiór elementów zależnych od CPU i architektury systemu; dla każdej wspieranej architektury jest inna lista. Dwa popularne wpisy to: processor, który udostępnia numer CPU oraz bogomips; jest to stała systemowa, wyliczona podczas inicjalizacji jądra. Maszyny SMP zawierają informacje o każdym z procesorów. Polecenie lscpu(1) zbiera ich informacje z tego pliku.

/proc/devices

Listing tekstowy numerów głównych oraz grup urządzeń. Może to służyć skryptom MAKEDEV do zachowania spójności z jądrem.

/proc/diskstats (od wersji Linuksa 2.5.69)

Plik zawiera statystyki operacji wejścia/wyjścia dla każdego urządzenia dyskowego. Dalsze informacje można znaleźć w pliku Documentation/iostats.txt w źródłach jądra Linux.

/proc/dma

Jest listą zarejestrowanych i używanych kanałów DMA (direct memory access) szyny ISA.

/proc/driver

Pusty podkatalog.

/proc/execdomains

Lista domen uruchamiania (wcieleń ABI [Application Binary Interface - przyp. tłum.]).

/proc/fb

Informacje o buforze ramki, o ile podczas kompilacji jądra zdefiniowano CONFIG_FB.

/proc/filesystems

Tekstowa lista systemów plików obsługiwanych przez jądro, a konkretnie systemów plików, które zostały wkompilowane w jądro lub których moduły jądra są obecnie załadowane (patrz również filesystems(5)). Jeśli system plików jest oznaczony jako "nodev" oznacza to, że nie wymaga on zamontowania urządzenia blokowego (np. jest to wirtualny lub sieciowy system plików).

Plik ten może być niekiedy użyty przez mount(8), gdy nie podano systemów plików i nie potrafi on określić typu systemu plików. Próbowane są wówczas systemy plików wypisane w tym pliku (poza systemami z oznaczeniem "nodev").

/proc/fs

Zawiera podkatalogi, które w kolejności zawierają pliki z informacjami o (pewnych) zamontowanych systemach plików.

/proc/ide

Katalog ten istnieje w systemach zawierających magistralę IDE. Zawiera po jednym katalogu dla każdego kanału IDE oraz dla przyłączonych urządzeń. Wśród plików są:

cache              buffer size in KB
capacity           number of sectors
driver             driver version
geometry           physical and logical geometry
identify           in hexadecimal
media              media type
model              manufacturer's model number
settings           drive settings
smart_thresholds   IDE disk management thresholds (in hex)
smart_values       IDE disk management values (in hex)
    

Dostęp do tych informacji w przyjaznym formacie umożliwia program narzędziowy hdparm(8).

/proc/interrupts

Plik jest używany do zapisania liczby przerwań na procesor na urządzenie wejścia/wyjścia. Od Linuksa 2.6.24, przynajmniej do architektur i386 i x86-64 zawiera on również przerwania wewnętrznosystemowe (to znaczy nie związane z urządzeniem jako takim), takie jak NMI (nonmaskable interrupt), LOC (local timer interrupt) i do systemów SMP: TLB (TLB flush interrupt), RES (rescheduling interrupt), CAL (remote function call interrupt), mogą również występować inne. Formatowanie jest bardzo czytelne do odczytu, wykonane w ASCII.

/proc/iomem

Odwzorowanie portów we/wy w pamięci w Linuksie 2.4.

/proc/ioports

Jest to lista obecnie zarejestrowanych i używanych obszarów portów we/wy.

/proc/kallsyms (od wersji Linuksa 2.5.71)

Zawiera wyeksportowane przez jądro definicje symboli, które są używane przez narzędzia modules(X) do dynamicznego podłączania ładowanych modułów. W wersji jądra Linux 2.5.47 i wcześniejszych podobny plik z troszkę odmienną zawartością był nazwany ksyms.

/proc/kcore

Plik ten reprezentuje pamięć fizyczną systemu i jest zachowany w formacie pliku core dla ELF. Korzystając z tego pseudopliku oraz z niezestripowanego binarnego pliku jądra (/usr/src/linux/vmlinux), można za pomocą GDB testować aktualny stan dowolnej struktury danych jądra.

Całkowity rozmiar tego pliku to rozmiar fizycznej pamięci (RAM) plus 4 KiB.

/proc/keys (od Linuksa 2.6.10)

Patrz keyrings(7).

/proc/key-users (od Linuksa 2.6.10)

Patrz keyrings(7).

/proc/kmsg

Plik ten może służyć do odczytu komunikatów jądra, zamiast funkcji systemowej syslog(2). Aby odczytać ten plik, proces musi mieć uprawnienia superużytkownika i tylko jeden proces powinien dokonywać jego odczytu. Pliku tego nie należy czytać, gdy działa proces syslog, korzystający z funkcji systemowej syslog(2) do rejestrowania komunikatów jądra.

Z tego pliku pobiera komunikaty program dmesg(1).

/proc/kpagecgroup (od Linuksa 4.3)

This file contains a 64-bit inode number of the memory cgroup each page is charged to, indexed by page frame number (see the discussion of /proc/[pid]/pagemap).

Plik /proc/kpagecgroup istnieje tylko jeśli podczas kompilacji jądra włączono opcję CONFIG_MEMCG.

/proc/kpagecount (od Linuksa 2.6.25)

Plik zawiera 64-bitowy licznik wskazujący ile razy zmapowano każdą z ramek strony fizycznej, indeksowaną numerem ramki strony (zob. opis w /proc/[pid]/pagemap).

Plik /proc/kpagecount istnieje tylko jeśli podczas kompilacji jądra włączono opcję CONFIG_PROC_PAGE_MONITOR.

/proc/kpageflags (od Linuksa 2.6.25)

Plik zawiera 64-bitowe maski odpowiadające każdej z ramek strony fizycznej; indeksowanej numerem ramki strony (zob. opis w /proc/[pid]/pagemap). Oto zestawienie poszczególnych bitów:

0 - KPF_LOCKED
1 - KPF_ERROR
2 - KPF_REFERENCED
3 - KPF_UPTODATE
4 - KPF_DIRTY
5 - KPF_LRU
6 - KPF_ACTIVE
7 - KPF_SLAB
8 - KPF_WRITEBACK
9 - KPF_RECLAIM
10 - KPF_BUDDY
11 - KPF_MMAP (od Linuksa 2.6.31)
12 - KPF_ANON (od Linuksa 2.6.31)
13 - KPF_SWAPCACHE (od Linuksa 2.6.31)
14 - KPF_SWAPBACKED (od Linuksa 2.6.31)
15 - KPF_COMPOUND_HEAD (od Linuksa 2.6.31)
16 - KPF_COMPOUND_TAIL (od Linuksa 2.6.31)
17 - KPF_HUGE (od Linuksa 2.6.31)
18 - KPF_UNEVICTABLE (od Linuksa 2.6.31)
19 - KPF_HWPOISON (od Linuksa 2.6.31)
20 - KPF_NOPAGE (od Linuksa 2.6.31)
21 - KPF_KSM (od Linuksa 2.6.32)
22 - KPF_THP (od Linuksa 3.4)
23 - KPF_BALLOON (od Linuksa 3.18)
24 - KPF_ZERO_PAGE (od Linuksa 4.0)
25 - KPF_IDLE (od Linuksa 4.3)

Więcej informacji o znaczeniu tych bitów znajduje się w pliku źródeł jądra Documentation/admin-guide/mm/pagemap.rst. Przed wersją 2.6.29 jądra KPF_WRITEBACK, KPF_RECLAIM, KPF_BUDDY i KPF_LOCKED nie były poprawnie zgłaszane.

Plik /proc/kpageflags istnieje tylko jeśli podczas kompilacji jądra włączono opcję CONFIG_PROC_PAGE_MONITOR.

/proc/ksyms (Linux 1.1.23–2.5.47)

Patrz /proc/kallsyms.

/proc/loadavg

Pierwsze trzy pola w tym pliku zawierają średnie obciążenie (loadavg) podając informację o średniej liczbie zadań uruchomionych (stan R) oraz czekających na dyskowe operacje wejścia/wyjścia (stan D) w ciągu ostatnich 1, 5 i 15 minut. Są to te same wartości średniego obciążenia, które podaje uptime(1) i inne programy. Czwarte pole zawiera dwie liczby oddzielone od siebie znakiem ukośnika (/). Pierwsza z nich jest liczbą obecnie wykonywanych zadań (procesów, wątków). Wartość za ukośnikiem jest liczbą zadań, obecnych w systemie. Piąte pole zawiera PID najnowszego ostatnio utworzonego procesu w systemie.

/proc/locks

Plik ten pokazuje aktualne blokady plików (flock(2) i fcntl(2)) oraz dzierżawy (fcntl(2)).

An example of the content shown in this file is the following:

1: POSIX  ADVISORY  READ  5433 08:01:7864448 128 128
2: FLOCK  ADVISORY  WRITE 2001 08:01:7864554 0 EOF
3: FLOCK  ADVISORY  WRITE 1568 00:2f:32388 0 EOF
4: POSIX  ADVISORY  WRITE 699 00:16:28457 0 EOF
5: POSIX  ADVISORY  WRITE 764 00:16:21448 0 0
6: POSIX  ADVISORY  READ  3548 08:01:7867240 1 1
7: POSIX  ADVISORY  READ  3548 08:01:7865567 1826 2335
8: OFDLCK ADVISORY  WRITE -1 08:01:8713209 128 191
    

The fields shown in each line are as follows:

Since Linux 4.9, the list of locks shown in /proc/locks is filtered to show just the locks for the processes in the PID namespace (see pid_namespaces(7)) for which the /proc filesystem was mounted. (In the initial PID namespace, there is no filtering of the records shown in this file.)

The lslocks(8) command provides a bit more information about each lock.

/proc/malloc (tylko do wersji 2.2 Linuksa włącznie)

Ten plik istnieje tylko jeśli podczas kompilacji zdefiniowano CONFIG_DEBUG_MALLOC.

/proc/meminfo

Plik zawiera statystyki nt. użycia pamięci w systemie. Używa go free(1) do wskazania wielkości wolnej i użytej pamięci (zarówno fizycznej jak i wymiany) w systemie jak również pamięci dzielonej i buforów używanych przez jądro. Każdy wiersz składa się z nazwy parametru, dwukropka, wartości parametru i opcjonalnej jednostki pomiaru (np. "kB"). Poniższa lista opisuje nazwy parametrów i format wymagany do odczytu wartości pól. Z wyjątkiem wyraźnie wskazanych pól, wszystkie są obecne od co najmniej Linuksa 2.6.0. Część pól jest wyświetlanych tylko jeśli jądro zostało skonfigurowane z pewnymi opcjami, te zależności zaznaczono wówczas w opisie.

/proc/modules

Tekstowa lista modułów, które załadowano w systemie. Zobacz także lsmod(8).

/proc/mounts

Przed jądrem 2.4.19 plik ten był listą wszystkich systemów plików zamontowanych aktualnie w systemie. Wraz z wprowadzeniem przestrzeni nazw montowań przydzielanych dla procesu w Linuksie 2.4.19 (zob. mount_namespaces(7)), plik ten stał się dowiązaniem do /proc/self/mounts, który zawiera listę punktów montowań we własnej przestrzeni nazw montowań procesu. Format tego pliku jest opisany w fstab(5).

/proc/mtrr

Memory Type Range Registers. See the Linux kernel source file Documentation/x86/mtrr.txt (or Documentation/mtrr.txt before Linux 2.6.28) for details.

/proc/net

This directory contains various files and subdirectories containing information about the networking layer. The files contain ASCII structures and are, therefore, readable with cat(1). However, the standard netstat(8) suite provides much cleaner access to these files.

With the advent of network namespaces, various information relating to the network stack is virtualized (see network_namespaces(7)). Thus, since Linux 2.6.25, /proc/net is a symbolic link to the directory /proc/self/net, which contains the same files and directories as listed below. However, these files and directories now expose information for the network namespace of which the process is a member.

/proc/net/arp

Zawiera zrzut tabeli ARP jądra używanej do rozwiązywania adresów, w czytelnej postaci ASCII. Pokazane zostaną zarówno wyuczone dynamicznie, jak i wstępnie zaprogramowane wpisy w tabeli ARP. Format jest następujący:

IP address     HW type   Flags     HW address          Mask   Device
192.168.0.50   0x1       0x2       00:50:BF:25:68:F3   *      eth0
192.168.0.250  0x1       0xc       00:00:00:00:00:00   *      eth0
    

Gdzie "IP address" jest adresem IPv4 maszyny, a "HW type" jest rodzajem sprzętu wg RFC 826. "Flags" są to wewnętrzne znaczniki struktury ARP (zdefiniowane w /usr/include/linux/if_arp.h), a "HW address" jest odwzorowaniem adresu IP w warstwie fizycznej, jeśli jest ono określone.

/proc/net/dev

Pseudoplik dev zawiera informacje o stanie urządzenia sieciowego. Zawierają one liczbę otrzymanych i wysłanych pakietów, liczbę błędów i kolizji oraz inne podstawowe statystyki. Informacje te są wykorzystywane przez program ifconfig(8) do informowania o stanie urządzenia. Format jest następujący:

Inter-|   Receive                                                |  Transmit


 face |bytes    packets errs drop fifo frame compressed multicast|bytes    packets errs drop fifo colls carrier compressed


    lo: 2776770   11307    0    0    0     0          0         0  2776770   11307    0    0    0     0       0          0


  eth0: 1215645    2751    0    0    0     0          0         0  1782404    4324    0    0    0   427       0          0


  ppp0: 1622270    5552    1    0    0     0          0         0   354130    5669    0    0    0     0       0          0


  tap0:    7714      81    0    0    0     0          0         0     7714      81    0    0    0     0       0          0
    

/proc/net/dev_mcast

Zdefiniowany w /usr/src/linux/net/core/dev_mcast.c:

indx interface_name  dmi_u dmi_g dmi_address
2    eth0            1     0     01005e000001
3    eth1            1     0     01005e000001
4    eth2            1     0     01005e000001
    

/proc/net/igmp

Internetowy Protokół Zarządzania Grupami. Zdefiniowany w /usr/src/linux/net/core/igmp.c.

/proc/net/rarp

Plik ten ma ten sam format, co plik arp i zawiera aktualną bazę odwrotnych odwzorowań, używaną do udostępniania usług odwrotnego poszukiwania adresów rarp(8). Jeśli RARP nie jest skonfigurowane w jądrze, to plik ten nie będzie istniał.

/proc/net/raw

Zawiera zrzut tabeli gniazd surowych (RAW). Większość informacji nie jest przeznaczona do użytku innego niż odpluskwiania. Wartość "sl" jest slotem mieszania jądra dla gniazda, "local_address" jest parą składającą się z lokalnego adresu i numeru protokołu. "st" jest stanem wewnętrznym gniazda. "tx_queue" i "rx_queue" są kolejkami danych przychodzących i wychodzących, w sensie zużycia pamięci jądra. Pola "tr", "tm->when" i "rexmits" nie są używane przez gniazda surowe. Pole "uid" zawiera efektywny UID twórcy gniazda.

/proc/net/snmp

Ten plik zawiera dane ASCII potrzebne bazom agenta SNMP zarządzającym informacjami o IP, ICMP, TCP i UDP.

/proc/net/tcp

Zawiera zrzut tabeli gniazd TCP. Wiele informacji nie przydaje się do użytku poza odpluskwianiem. Wartość "sl" jest slotem mieszania jądra dla gniazda, "local_address" jest parą składającą się z lokalnego adresu i numeru portu. "rem_address" jest parą składającą się ze zdalnego adresu i numeru portu (jeśli gniazdo jest podłączone). "St" jest stanem wewnętrznym gniazda. "tx_queue" i "rx_queue" są kolejkami danych przychodzących i wychodzących w sensie zużycia pamięci jądra. Pola "tr", "tm-when" i "rexmits" zawierają wewnętrzne informacje o stanie gniazda w jądrze i są przydatne tylko do odpluskwiania. Pole "uid" zawiera efektywny UID twórcy gniazda.

/proc/net/udp

Zawiera zrzut tabeli gniazd UDP. Wiele informacji nie przydaje się do użytku poza odpluskwianiem. Wartość "sl" jest slotem mieszania jądra dla gniazda, "local_address" jest parą składającą się z lokalnego adresu i numeru portu. "rem_address" jest parą składającą się ze zdalnego adresu i numeru portu (jeśli gniazdo jest podłączone). "st" jest stanem wewnętrznym gniazda. "tx_queue" i "rx_queue" są kolejkami danych przychodzących i wychodzących w sensie zużycia pamięci jądra. Pola "tr", "tm-when" i "rexmits" nie są używane w gniazdach UDP. Pole "uid" zawiera efektywny UID twórcy gniazda. Format jest następujący:

sl  local_address rem_address   st tx_queue rx_queue tr rexmits  tm->when uid


 1: 01642C89:0201 0C642C89:03FF 01 00000000:00000001 01:000071BA 00000000 0


 1: 00000000:0801 00000000:0000 0A 00000000:00000000 00:00000000 6F000100 0


 1: 00000000:0201 00000000:0000 0A 00000000:00000000 00:00000000 00000000 0
    

/proc/net/unix

Wymienia gniazda domeny UNIX, obecne w systemie oraz ich stan. Format jest następujący:

Num RefCount Protocol Flags    Type St Inode Path


 0: 00000002 00000000 00000000 0001 03    42


 1: 00000001 00000000 00010000 0001 01  1948 /dev/printer
    

Występują następujące pola:

/proc/net/netfilter/nfnetlink_queue

Plik zawiera informacji o kolejkowaniu netfilter w przestrzeni użytkownika. Każdy wiersz reprezentuje kolejkę. Kolejki które nie zostały wpisane z przestrzeni użytkownika nie są pokazywane.

   1   4207     0  2 65535     0     0        0  1


  (1)   (2)    (3)(4)  (5)    (6)   (7)      (8)
    

Pola w każdym wierszu są następujące:

Ostatnia liczba istnieje tylko z powodów kompatybilności i wynosi zawsze 1.

/proc/partitions

Zawiera liczby główne i poboczne każdej z partycji oraz liczby 1024-bajtowych bloków i nazwy partycji.

/proc/pci

Listing wszystkich urządzeń PCI znalezionych podczas inicjalizacji jądra i ich konfiguracja.

Plik został zastąpiony nowym interfejsem /proc do PCI (/proc/bus/pci). Stał się opcjonalny w Linuksie 2.2 (dostępny przy ustawieniu opcji CONFIG_PCI_OLD_PROC przy kompilacji jądra). Ponownie stał się nieopcjonalny w Linuksie 2.4. Następnie, został uznany za przestarzały w Linuksie 2.6 (był wciąż dostępny przy ustawieniu CONFIG_PCI_LEGACY_PROC), aż w końcu usunięto go w Linuksie 2.6.17.

/proc/profile (od Linuksa 2.4)

Plik obecny jest wyłącznie jeśli jądro zostało uruchomione z opcją profile=1 wiersza poleceń. Jądro udostępni informacje dotyczące profilowania w formacie binarnym gotowym do użycia przez readprofile(1). Zapis (np. pustego łańcucha) do tego pliku wyzeruje liczniki profilowania, a na niektórych architekturach zapis binarnej liczby całkowitej "mnożnika profilowania" rozmiaru sizeof(int) ustawi częstotliwość przerwań profilowania.

/proc/scsi

Katalog z pseudoplikiem scsi na pośrednim poziomie i różnymi podkatalogami niskopoziomowych sterowników SCSI, zawierającymi po jednym pliku dla każdego kontrolera SCSI w danym systemie; każdy z nich podaje stan jakiejś części podsystemu we/wy SCSI. Pliki te zawierają struktury ASCII i dlatego nadają się do odczytu za pomocą cat(1).

Możliwy jest też zapis do niektórych z tych plików, w celu rekonfiguracji podsystemu, lub przełączania różnych parametrów.

/proc/scsi/scsi

Jest wypisaniem wszystkich znanych jądru urządzeń SCSI. Listing jest podobny do widzianego podczas ładowania systemu. scsi wspiera obecnie tylko polecenie add-single-device umożliwiające rootowi dodanie do listy znanych urządzeń urządzenia włączonego na gorąco.

Polecenie

echo 'scsi add-single-device 1 0 5 0' > /proc/scsi/scsi
    

spowoduje, że kontroler scsi1 przeprowadzi skanowanie kanału SCSI 0 w poszukiwaniu urządzenia o ID 5 i LUN 0. Jeśli już istnieje urządzenie o takim adresie, lub adres jest nieprawidłowy, zostanie zwrócony błąd.

/proc/scsi/[nazwa-sterownika]

[nazwa-sterownika] może obecnie być jedną z: NCR53c7xx, aha152x, aha1542, aha1740, aic7xxx, buslogic, eata_dma, eata_pio, fdomain, in2000, pas16, qlogic, scsi_debug, seagate, t128, u15-24f, ultrastore, or wd7000. Ukazują się te z katalogów, dla których odpowiednie sterowniki zarejestrowały przynajmniej jeden kontroler SCSI. Każdy katalog zawiera jeden plik dla każdego zarejestrowanego kontrolera. Każdy z plików kontrolera ma nazwę odpowiadającą numerowi kontrolera, przyznanemu podczas jego inicjacji.

Czytanie tych plików zwykle pokaże konfigurację sterownika i kontrolera, statystyki itp.

Pisanie do tych plików umożliwia różne operacje na różnych kontrolerach. Na przykład za pomocą poleceń latency i nolatency root może uaktywniać lub deaktywować kod pomiaru czasu oczekiwania dla poleceń (command latency) w sterowniku eata_dma. Za pomocą poleceń lockup i unlock root może sterować symulowanym przez sterownik scsi_debug blokowaniem magistrali.

/proc/self

Ten katalog odnosi się do procesu korzystającego z systemu plików /proc i jest identyczny z katalogiem w /proc o nazwie będącej jego PID-em.

/proc/slabinfo

Information about kernel caches. See slabinfo(5) for details.

/proc/stat

statystyki jądra/systemu. Różnią się pomiędzy architekturami. Wśród wspólnych wpisów są:

/proc/swaps

Używane obszary wymiany. Zobacz także swapon(8).

/proc/sys

This directory (present since 1.3.57) contains a number of files and subdirectories corresponding to kernel variables. These variables can be read and in some cases modified using the /proc filesystem, and the (deprecated) sysctl(2) system call.

Wartości łańcuchów mogą się kończyć albo "\0

Liczby całkowite i długie wartości mogą być zapisane albo dziesiętnie, albo szesnastkowo (np. 0x3FFF). Przy zapisywaniu wielu liczb całkowitych lub długich wartości można je rozdzielić dowolnym z następujących białych znaków: " ", "\t", lub "\n". Użycie innych separatorów wywoła błąd EINVAL.

/proc/sys/abi (od Linuksa 2.4.10)

Plik może zawierać pliki z binarnymi informacjami aplikacji. Dalsze informacje można znaleźć w pliku Documentation/sysctl/abi.txt w źródłach jądra Linux.

/proc/sys/debug

Ten katalog może być pusty.

/proc/sys/dev

Ten katalog zawiera informacje specyficzne dla poszczególnych urządzeń. (np. dev/cdrom/info). W niektórych systemach może być pusty.

/proc/sys/fs

Katalog zawierający pliki i podkatalogi do zmiennych jądra związanych z systemami plików.

/proc/sys/fs/aio-max-nr and /proc/sys/fs/aio-nr (since Linux 2.6.4)

aio-nr is the running total of the number of events specified by io_setup(2) calls for all currently active AIO contexts. If aio-nr reaches aio-max-nr, then io_setup(2) will fail with the error EAGAIN. Raising aio-max-nr does not result in the preallocation or resizing of any kernel data structures.

/proc/sys/fs/binfmt_misc

Documentation for files in this directory can be found in the Linux kernel source in the file Documentation/admin-guide/binfmt-misc.rst (or in Documentation/binfmt_misc.txt on older kernels).

/proc/sys/fs/dentry-state (od Linuksa 2.2)

Plik zawiera informacje o statusie bufora katalogu (dcache). Zawiera sześć liczb: nr_dentry, nr_unused, age_limit (wiek w sekundach), want_pages (strony żądane przez system) i dwie nieużywane wartości.

/proc/sys/fs/dir-notify-enable

Plik ten może służyć do wyłączania lub włączania interfejsu dnotify opisanego w fcntl(2) dla całego systemu. Wartość 0 w tym pliku wyłącza interfejs, a wartość 1 go włącza.

/proc/sys/fs/dquot-max

Zawiera maksymalną liczbę buforowanych wpisów kwot dyskowych. W niektórych (2.4) systemach nie występuje. Gdy liczba wolnych zbuforowanych kwot dyskowych jest bardzo mała, a jest przerażająca liczba jednoczesnych użytkowników systemu, może istnieć potrzeba zwiększenia tego ograniczenia.

/proc/sys/fs/dquot-nr

Zawiera liczbę przydzielonych wpisów kwot dyskowych oraz liczbę wolnych wpisów kwot dyskowych.

/proc/sys/fs/epoll (od Linuksa 2.6.28)

Katalog zawiera plik max_user_watches, którego można użyć, aby ograniczyć ilość pamięci jądra używanej przez interfejs epoll. Więcej szczegółów można znaleźć w epoll(7).

/proc/sys/fs/file-max

This file defines a system-wide limit on the number of open files for all processes. System calls that fail when encountering this limit fail with the error ENFILE. (See also setrlimit(2), which can be used by a process to set the per-process limit, RLIMIT_NOFILE, on the number of files it may open.) If you get lots of error messages in the kernel log about running out of file handles (open file descriptions) (look for "VFS: file-max limit <number> reached"), try increasing this value:

echo 100000 > /proc/sys/fs/file-max
    

Procesy uprzywilejowane (CAP_SYS_ADMIN) mogą przesłonić limit file-max.

/proc/sys/fs/file-nr

This (read-only) file contains three numbers: the number of allocated file handles (i.e., the number of open file descriptions; see open(2)); the number of free file handles; and the maximum number of file handles (i.e., the same value as /proc/sys/fs/file-max). If the number of allocated file handles is close to the maximum, you should consider increasing the maximum. Before Linux 2.6, the kernel allocated file handles dynamically, but it didn't free them again. Instead the free file handles were kept in a list for reallocation; the "free file handles" value indicates the size of that list. A large number of free file handles indicates that there was a past peak in the usage of open file handles. Since Linux 2.6, the kernel does deallocate freed file handles, and the "free file handles" value is always zero.

/proc/sys/fs/inode-max (obecny jedynie do Linuksa 2.2)

Ten plik zawiera maksymalną liczbę i-węzłów w pamięci. Wartość ta powinna być 3–4 razy większa niż wartość w file-max, gdyż stdin, stdout i gniazda sieciowe również potrzebują i-węzłów, aby można było na nich operować. Gdy systematycznie brakuje i-węzłów, istnieje potrzeba zwiększenia tej wartości.

Od jądra Linux 2.4 nie występuje statyczny limit liczby i-węzłów, w związku z czym usunięto ten plik.

/proc/sys/fs/inode-nr

Zawiera dwie pierwsze wartości z inode-state.

/proc/sys/fs/inode-state

Plik zawiera siedem liczb: nr_inodes, nr_free_inodes, preshrink i cztery nieużywane wartości (wynoszące zawsze zero).

nr_inodes jest liczbą przydzielonych przez system i-węzłów. nr_free_inodes jest liczbą wolnych i-węzłów.

preshrink jest niezerowe, gdy nr_inodes > inode-max i gdy system musi przyciąć listę i-węzłów zamiast przydzielić ich więcej; od Linuksa 2.4 to pole jest wartością - atrapą (wynosi zawsze zero).

/proc/sys/fs/inotify (od wersji Linuksa 2.6.13)

Ten katalog zawiera pliki max_queued_events, max_user_instances i max_user_watches, których można użyć, aby ograniczyć ilość pamięci jądra używanej przez interfejs inotify. Więcej szczegółów można znaleźć w inotify(7).

/proc/sys/fs/lease-break-time

Określa okres ulgi, przez jaki jądro zapewnia procesowi utrzymanie dzierżawy pliku (fcntl(2)), a po którym wyśle do tego procesu sygnał zawiadamiający go, że inny proces oczekuje na otwarcie pliku. Jeśli utrzymujący dzierżawę nie usunie jej lub nie ograniczy swoich praw do niej w przeciągu tego czasu, jądro wymusi zerwanie dzierżawy.

/proc/sys/fs/leases-enable

Ten plik może służyć do ogólnosystemowego włączania lub wyłączania dzierżaw plików (fcntl(2)). Gdy plik ten zawiera wartość 0, dzierżawy są wyłączone. Wartość niezerowa włącza dzierżawy.

/proc/sys/fs/mount-max (od Linuksa 4.9)

The value in this file specifies the maximum number of mounts that may exist in a mount namespace. The default value in this file is 100,000.

/proc/sys/fs/mqueue (od wersji Linuksa 2.6.6)

Ten katalog zawiera pliki msg_max, msgsize_max i queues_max, kontrolujące zasoby używane przez kolejki komunikatów POSIX. Szczegółowe informacje można znaleźć w mq_overview(7).

/proc/sys/fs/nr_open (od Linuksa 2.6.25)

Plik ten określa pułap, do którego można podnieść limit zasobów RLIMIT_NOFILE (zob. getrlimit(2)). Pułap ten jest wymuszany zarówno na nieuprzywilejowanych i uprzywilejowanych procesach. Domyślną wartością w pliku jest 1048576 (przed Linuksem 2.6.25, pułap RLIMIT_NOFILE był zakodowany na sztywno i wynosił tyle samo).

/proc/sys/fs/overflowgid and /proc/sys/fs/overflowuid

Te pliki umożliwiają zmianę wartości ustalonego UID-u i GID-u. Wartością domyślną jest 65534. Niektóre systemy plików wspierają jedynie 16-bitowe UID-y i GID-y, podczas gdy linuksowe UID-y i GID-y są 32-bitowe. Gdy któryś z takich systemów plików jest zamontowany z możliwością zapisu, to wszystkie UID-y i GID-y przekraczające 65535 są zastępowane podanymi tu wartościami przed zapisem na dysk.

/proc/sys/fs/pipe-max-size (od Linuksa 2.6.35)

Patrz pipe(7).

/proc/sys/fs/pipe-user-pages-hard (od Linuksa 4.5)

Patrz pipe(7).

/proc/sys/fs/pipe-user-pages-soft (od Linuksa 4.5)

Patrz pipe(7).

/proc/sys/fs/protected_fifos (od Linuksa 4.19)

The value in this file is/can be set to one of the following:

The intent of the above protections is to avoid unintentional writes to an attacker-controlled FIFO when a program expected to create a regular file.

/proc/sys/fs/protected_hardlinks (od Linuksa 3.6)

Gdy w pliku zapisana jest wartość 0, to w odniesieniu do tworzenia dowiązań zwykłych (twardych) nie wprowadza się żadnych ograniczeń (jest to historyczne zachowanie przed Linuksem 3.6). Gdy wartość wynosi 1, to dowiązania zwykłe mogą być tworzone do pliku docelowego jedynie wówczas, gdy spełniony jest jeden z poniższych warunków:

Domyślną wartością w tym pliku jest 0. Ustawienie 1 rozwiąże występujące od dawna problemy z bezpieczeństwem wykorzystujących wyścig między czasem sprawdzenia a czasem użycia dowiązania zwykłego, zwykle spotykanych w katalogach dostępnych do zapisu dla wszystkich (np. /tmp). Częstym sposobem wykorzystywania tej wady jest skrzyżowanie ograniczeń w uprawnieniach przy podążaniu za danym dowiązaniem zwykłym (np. gdy proces root podąża za dowiązaniem stałym utworzonym przez innego użytkownika). W systemach bez wydzielonych partycji, rozwiązuje się w ten sposób również problem nieautoryzowanych użytkowników "przypinających" dziurawe pliki z ustawionymi bitami set-user-ID i set-group-ID wobec aktualizowanych przez administratora a także dowiązywaniu do plików specjalnych.

/proc/sys/fs/protected_regular (od Linuksa 4.19)

The value in this file is/can be set to one of the following:

The intent of the above protections is similar to protected_fifos, but allows an application to avoid writes to an attacker-controlled regular file, where the application expected to create one.

/proc/sys/fs/protected_symlinks (od Linuksa 3.6)

Gdy w pliku zapisana jest wartość 0, to w odniesieniu do tworzenia dowiązań symbolicznych nie wprowadza się żadnych ograniczeń (jest to historyczne zachowanie przed Linuksem 3.6). Gdy wartość wynosi 1, to dowiązania symboliczne mogą być tworzone jedynie gdy spełnione są następujące warunki:

Wywołanie systemowe które nie podąży za dowiązaniem symbolicznym ze względu na powyższe ograniczenia zwróci w errno błąd EACCES.

Domyślną wartością w tym pliku jest 0. Ustawienie 1 rozwiąże występujące od dawna problemy z bezpieczeństwem wykorzystujących wyścig między czasem sprawdzenia a czasem użycia przy uzyskiwaniu dostępu do dowiązań symbolicznych.

/proc/sys/fs/suid_dumpable (od wersji Linuksa 2.6.13)

The value in this file is assigned to a process's "dumpable" flag in the circumstances described in prctl(2). In effect, the value in this file determines whether core dump files are produced for set-user-ID or otherwise protected/tainted binaries. The "dumpable" setting also affects the ownership of files in a process's /proc/[pid] directory, as described above.

Three different integer values can be specified:

For details of the effect of a process's "dumpable" setting on ptrace access mode checking, see ptrace(2).

/proc/sys/fs/super-max

Plik steruje maksymalną liczbą superbloków, a więc i maksymalną liczbą systemów plików, które jądro może zamontować. Potrzeba zwiększenia wartości super-max występuje tylko wtedy, gdy chce się zamontować więcej systemów plików, niż na to pozwala aktualna wartość super-max.

/proc/sys/fs/super-nr

Plik zawiera liczbę obecnie zamontowanych systemów plików.

/proc/sys/kernel

Katalog zawiera pliki kontrolujące wiele parametrów jądra, jak opisano poniżej.

/proc/sys/kernel/acct

Plik zawiera trzy liczby: highwater, lowwater i frequency. Gdy włączone jest rejestrowanie procesów w stylu BSD, wartości te sterują jego zachowaniem. Gdy ilość wolnego miejsca w systemie plików, na którym znajdują się logi, spada poniżej wyrażonej w procentach wartości lowwater, rejestrowanie jest wstrzymywane. Gdy ilość wolnego miejsca stanie się większa niż wyrażona w procentach wartość highwater, rejestrowanie jest wznawiane. frequency określa, jak często jądro będzie sprawdzać ilość wolnego miejsca (wartość w sekundach). Wartościami domyślnymi są 4, 2 i 30. Oznacza to, że rejestrowanie procesów jest wstrzymywane, gdy ilość wolnego miejsca będzie wynosiła 2% lub mniej; wznowione zostanie, gdy wolne będzie 4% lub więcej; zakłada się, że informacja o ilości wolnego miejsca jest ważna przez 30 sekund.

/proc/sys/kernel/auto_msgmni (Linux w wersji od 2.6.27 do 3.18)

W Linuksie w wersjach od 2.6.27 do 3.18, plik ten był używany do kontroli przeliczania wartości w /proc/sys/kernel/msgmni przy dodawaniu lub usuwaniu pamięci, albo przy utworzeniu/usunięciu przestrzeni nazw IPC. Wpisanie "1" do tego pliku włączało automatyczne przeliczanie msgmni (i wyzwalało przeliczanie msgmni w oparciu o bieżącą ilość dostępnej pamięci i liczby przestrzeni nazw IPC). Wpisanie "0" wyłączało automatyczne przeliczanie (automatyczne przeliczanie było również wyłączane, jeśli wartość była jawnie przypisywana do /proc/sys/kernel/msgmni). Domyślną wartością w auto_msgmni było 1.

Od Linuksa 3.19, zawartość tego pliku nie ma znaczenia (ponieważ msgmni domyślnie ustawia się na wartość bliską maksymalnej), a odczyt z tego pliku zawsze zwraca wartość "0".

/proc/sys/kernel/cap_last_cap (od Linuksa 3.2)

Patrz capabilities(7).

/proc/sys/kernel/cap-bound (od Linuksa 2.2 do 2.6.24)

Plik przechowuje wartość capability bounding set dla jądra (wyrażone jako liczba dziesiętna ze znakiem). Wartość ta jest mnożona (AND) bitowo z capabilities dozwolonymi dla procesu podczas execve(2). Poczynając od Linuksa 2.6.25 ogólnosystemowe capability bounding set zostało usunięte i zastąpione bounding set na wątek, patrz capabilities(7).

/proc/sys/kernel/core_pattern

Patrz core(5).

/proc/sys/kernel/core_pipe_limit

Patrz core(5).

/proc/sys/kernel/core_uses_pid

Patrz core(5).

/proc/sys/kernel/ctrl-alt-del

Ten plik steruje obsługą kombinacji klawiszy Ctrl-Alt-Del. Gdy w pliku tym znajduje się wartość 0, Ctrl-Alt-Del jest przechwytywane i przesyłane do programu init(1) w celu wykonania wdzięcznego restartu. Gdy wartość jest większa od 0, reakcją Linuksa na Wulkanicznie Nerwowe Nękanie (Vulcan Nerve Pinch (tm)) będzie natychmiastowy restart, nawet bez zrzucenia zmodyfikowanych buforów. Uwaga: gdy program (jak np. dosemu) korzysta z "surowego" trybu klawiatury, Ctrl-Alt-Del jest przechwytywane przez program, zanim dotrze do warstwy terminalowej jądra i decyzja, co z tym zrobić, zależy od programu.

/proc/sys/kernel/dmesg_restrict (od Linuksa 2.6.37)

Wartość pliku określa użytkowników z dostępem do zawartości dziennika jądra (syslog). Wartość 0 nie nakłada żadnych ograniczeń. Wartość 1 zawęża dostęp do użytkowników uprzywilejowanych (zob. syslog(2)). Od Linuksa 3.4 tylko użytkownicy z przywilejem CAP_SYS_ADMIN mogą zmienić wartość w tym pliku.

/proc/sys/kernel/domainname i /proc/sys/kernel/hostname

Te pliki mogą służyć do ustawiania nazwy domeny i hosta NIS/YP maszyny dokładnie w ten sam sposób, jak za pomocą poleceń domainname(1) i hostname(1), np.:

# echo 'darkstar' > /proc/sys/kernel/hostname
# echo 'mydomain' > /proc/sys/kernel/domainname
    

daje taki sam efekt, jak

# hostname 'darkstar'
# domainname 'mydomain'
    

Należy tu zauważyć, że klasyczny darkstar.frop.org posiada nazwę hosta "darkstar" i domenę "frop.org" w DNS (Internetowej Usłudze Nazw Domen - Internet Domain Name Service), których nie należy mylić z domeną NIS (Sieciowej Usługi Informacyjnej - Network Information Service) lub YP (Yellow Pages). Te dwa systemy nazw domenowych zasadniczo się różnią. Szczegółowe informacje można znaleźć na stronie podręcznika hostname(1).

/proc/sys/kernel/hotplug

This file contains the pathname for the hotplug policy agent. The default value in this file is /sbin/hotplug.

/proc/sys/kernel/htab-reclaim (przed Linuksem 2.4.9.2)

(Tylko PowerPC) Jeśli do tego pliku zostanie wpisana wartość niezerowa, htab PowerPC (zobacz: plik Documentation/powerpc/ppc_htab.txt w źródłach jądra) jest czyszczony za każdym razem, gdy system natrafi na pętlę oczekiwania ("idle").

/proc/sys/kernel/keys/*

This directory contains various files that define parameters and limits for the key-management facility. These files are described in keyrings(7).

/proc/sys/kernel/kptr_restrict (od Linuksa 2.6.38)

Wartość określa czy adresy jądra są pokazywane za pomocą interfejsu /proc i innych. Wartość 0 oznacza brak ograniczeń. Gdy użyto 1, to wskaźniki jądra wypisane za pomocą formatu %pK zostaną zastąpione zerami, chyba że użytkownik ma przywilej CAP_SYSLOG. Przy wartości 2 wskaźniki jądra wypisane za pomocą %pK zostaną zawsze zastąpione zerami, niezależnie od przywilejów jakie posiada. Początkowo domyślna wartość wynosiła 1, lecz zastąpiono ją 0 w jądrze Linux 2.6.39. Od Linuksa 3.4 tylko użytkownicy z przywilejem CAP_SYS_ADMIN mogą zmieniać wartość w tym pliku.

/proc/sys/kernel/l2cr

(Tylko PowerPC) Plik zawiera znacznik sterujący cache'em L2 płyt procesora G3. Jeśli zawiera 0, cache jest wyłączony. Cache jest włączony, gdy plik zawiera wartość różną od zera.

/proc/sys/kernel/modprobe

This file contains the pathname for the kernel module loader. The default value is /sbin/modprobe. The file is present only if the kernel is built with the CONFIG_MODULES (CONFIG_KMOD in Linux 2.6.26 and earlier) option enabled. It is described by the Linux kernel source file Documentation/kmod.txt (present only in kernel 2.4 and earlier).

/proc/sys/kernel/modules_disabled (od Linuksa 2.6.31)

Przełącznik wskazujący czy moduły mogą być ładowane do modularnego jądra. Domyślna wartość wynosi off (0), lecz można ustawić także true (1), która spowoduje brak możliwości ładowania i wyładowania modułów. W takim przypadku nie da się ustawić przełącznika z powrotem na fałsz (false). Plik jest obecny tylko w jądrach zbudowanych z włączoną opcją CONFIG_MODULES.

/proc/sys/kernel/msgmax (od Linuksa 2.2)

Zawiera ogólnosystemowe ograniczenie maksymalnej liczby bajtów w pojedynczym komunikacie zapisywanym do kolejki komunikatów Systemu V.

/proc/sys/kernel/msgmni (od Linuksa 2.4)

Określa ogólnosystemowe ograniczenie liczby identyfikatorów kolejek komunikatów. Zob. również /proc/sys/kernel/auto_msgmni.

/proc/sys/kernel/msgmnb (od Linuksa 2.2)

Zawiera ogólnosystemowy parametr służący do inicjacji ustawienia msg_qbytes tworzonych później kolejek komunikatów. Ustawienie msg_qbytes określa maksymalną liczbę bajtów, które mogą zostać zapisane do kolejki komunikatów.

/proc/sys/kernel/ngroups_max (od Linuksa 2.6.4)

Jest to plik tylko do odczytu, który wyświetla górny limit liczby członków grupy procesu.

/proc/sys/kernel/ns_last_pid (od Linuksa 3.3)

Zob. pid_namespaces(7).

/proc/sys/kernel/ostype i /proc/sys/kernel/osrelease

Pliki te zawierają poszczególne części z /proc/version.

/proc/sys/kernel/overflowgid i /proc/sys/kernel/overflowuid

Pliki te są kopiami plików /proc/sys/fs/overflowgid i /proc/sys/fs/overflowuid.

/proc/sys/kernel/panic

Plik umożliwia dostęp (odczyt i zapis) do zmiennej jądra panic_timeout. Jeśli jest to zero, jądro będzie się zapętlać podczas paniki; jeśli wartość niezerowa, to określa liczbę sekund, po której jądro powinno się automatycznie przeładować. Jeśli używany jest software watchdog to zalecaną wartością jest 60.

/proc/sys/kernel/panic_on_oops (od Linuksa 2.5.68)

Plik ten kontroluje zachowanie jądra, kiedy wystąpi oops lub BŁĄD. Jeśli ten plik zawiera 0, to system próbuje kontynuować operację. Jeśli zawiera 1, to system czeka parę sekund (aby dać procesowi klogd czas na zapisanie wyjścia z oops), a następnie panikuje. Jeżeli wartość w pliku /proc/sys/kernel/panic również jest niezerowa, to nastąpi restart komputera.

/proc/sys/kernel/pid_max (od Linuksa 2.5.34)

Ten plik określa wartość po której nastąpi przewinięcie licznika PID (tj. wartość w tym pliku jest o 1 większa niż maksymalny PID). PID-y większe niż ta wartość nie są alokowane, z tego powodu wartość z tego pliku działa również jako systemowy limit całkowitej liczby procesów i wątków. Domyślna wartość tego pliku, czyli 32768, określa taki sam zakres wartości PID, jak wcześniejsze wersje jądra. Dla platform 32-bitowych 32768 jest maksymalną wartością, jaką może przyjmować pid_max. W systemach 64-bitowych pid_max może zostać ustawiony na dowolną wartość, aż do 2^22 (PID_MAX_LIMIT, około 4 milionów).

/proc/sys/kernel/powersave-nap (tylko PowerPC)

Plik zawiera znacznik. Gdy jest on ustawiony, Linux-PPC używa trybu oszczędzania energii "nap", a w przeciwnym przypadku trybu "doze".

/proc/sys/kernel/printk

Patrz syslog(2).

/proc/sys/kernel/pty (od wersji Linuksa 2.6.4)

Ten katalog zawiera dwa pliki związane z liczbą pseudoterminali UNIX 98 (patrz pts(4)) w systemie.

/proc/sys/kernel/pty/max

Plik określa maksymalną liczbę pseudoterminali.

/proc/sys/kernel/pty/nr

Ten plik tylko do odczytu zawiera informację o liczbie obecnie używanych pseudoterminali.

/proc/sys/kernel/random

Katalog ten zawiera różne parametry sterujące działaniem pliku /dev/random. Dalsze informacje można znaleźć w random(4).

/proc/sys/kernel/random/uuid (od Linuksa 2.4)

Każdy odczyt z tego pliku przeznaczonego tylko do odczytu zwraca losowo wygenerowany 128-bitowy UUID, jako łańcuch w standardowym formacie UUID.

/proc/sys/kernel/randomize_va_space (od Linuksa 2.6.12)

Wybiera politykę losowego rozmieszczania obszarów pamięci (ang. ASLR - adress space layout randomization) w systemie (na architekturach obsługujących ASLR). Obsługiwane są trzy wartości tego pliku:

/proc/sys/kernel/real-root-dev

This file is documented in the Linux kernel source file Documentation/admin-guide/initrd.rst (or Documentation/initrd.txt before Linux 4.10).

/proc/sys/kernel/reboot-cmd (tylko Sparc)

Ten plik wydaje się stanowić mechanizm podawania argumentów SPARC-owej ładowarce systemu w ROM/Flash. Może przekazuje jej, co zrobić po restarcie?

/proc/sys/kernel/rtsig-max

(Tylko w wersjach jądra nie późniejszych niż 2.6.7; patrz setrlimit(2)). Plik ten może służyć do sterowania maksymalną liczbą zgodnych z POSIX nieobsłużonych (w kolejkach) sygnałów czasu rzeczywistego w systemie.

/proc/sys/kernel/rtsig-nr

(Tylko w wersjach jądra nie późniejszych niż 2.6.7). Plik ten podaje liczbę zgodnych z POSIX sygnałów czasu rzeczywistego oczekujących obecnie w kolejce.

/proc/[pid]/sched_autogroup_enabled (od Linuksa 2.6.38)

Patrz sched(7).

/proc/sys/kernel/sched_child_runs_first (od Linuksa 2.6.23)

If this file contains the value zero, then, after a fork(2), the parent is first scheduled on the CPU. If the file contains a nonzero value, then the child is scheduled first on the CPU. (Of course, on a multiprocessor system, the parent and the child might both immediately be scheduled on a CPU.)

/proc/sys/kernel/sched_rr_timeslice_ms (od Linuksa 3.9)

Patrz sched_rr_get_interval(2).

/proc/sys/kernel/sched_rt_period_us (od Linuksa 2.6.25)

Patrz sched(7).

/proc/sys/kernel/sched_rt_runtime_us (od Linuksa 2.6.25)

Patrz sched(7).

/proc/sys/kernel/seccomp (od Linuksa 4.14)

This directory provides additional seccomp information and configuration. See seccomp(2) for further details.

/proc/sys/kernel/sem (od Linuksa 2.4)

Plik ten zawiera 4 liczby definiujące ograniczenia semaforów Systemu V. Są to w kolejności:

/proc/sys/kernel/sg-big-buff

Plik ten zawiera rozmiar bufora niskopoziomowego urządzenia SCSI (sg). Nie można nim na razie sterować, ale można go zmienić podczas kompilacji poprzez edycję include/scsi/sg.h i zmianę wartości SG_BIG_BUFF. Jednakże nie ma żadnego powodu, aby to robić.

/proc/sys/kernel/shm_rmid_forced (od Linuksa 3.1)

Jeśli plik jest ustawiony na 1, to wszystkie segmenty pamięci dzielonej Systemu V zostaną oznaczone jako przeznaczone do zniszczenia po tym, jak liczba dołączonych procesów spadnie do zera. Innymi słowy nie da się wówczas utworzyć segmentów pamięci dzielonej, które istnieją niezależnie od dołączonych procesów.

Efekt jest taki, że shmctl(2) IPC_RMID jest wykonywane na wszystkich istniejących segmentach, jak również na segmentach tworzonych w przyszłości (dopóki plik nie zostanie zresetowany do 0). Proszę zauważyć, że istniejące segmenty nie dołączone do żadnego procesu zostaną natychmiast zniszczone, jeśli tylko plik ten jest ustawiony na 1. Ustawienie tej opcji zniszczy również segmenty utworzone, lecz nigdy niedołączone - przy zakończeniu procesu który utworzył dany segment za pomocą shmget(2).

Ustawienie tego pliku na 1 udostępnia sposób na sprawdzenie, że wszystkie segmenty pamięci współdzielonej Systemu V są liczone w odniesieniu do użycia zasobów i limitów zasobów. (zob. opis RLIMIT_AS w getrlimit(2)) do co najmniej jednego procesu).

Ustawienie tego pliku na 1 daje niestandardowe zachowanie, które może załamać istniejące aplikacje, dlatego domyślną wartością pliku jest 0. Wartość 1 może być używana tylko w przypadku dużej wiedzy na temat semantyki aplikacji używających pamięci współdzielonej Systemu V w danym systemie.

/proc/sys/kernel/shmall (od Linuksa 2.2)

Ten plik zawiera ogólnosystemowe ograniczenie całkowitej liczby stron pamięci wspólnej Systemu V.

/proc/sys/kernel/shmmax (od Linuksa 2.2)

Ten plik może służyć do odpytywania o aktualne ograniczenie maksymalnego rozmiaru tworzonego segmentu pamięci wspólnej (System V IPC) oraz do zmiany tego ograniczenia. Jądro wspiera obecnie segmenty pamięci wspólnej do 1 GB. Wartością domyślną jest SHMMAX.

/proc/sys/kernel/shmmni (od Linuksa 2.4)

Ten plik określa ogólnosystemową maksymalną liczbę segmentów pamięci wspólnej Systemu V, które można utworzyć.

/proc/sys/kernel/sysctl_writes_strict (od Linuksa 3.16)

Wartość w tym pliku określa jak przesunięcia pliku wpływają na zachowanie aktualizacji wpisów w plikach pod /proc/sys. Plik może przyjąć trzy wartości:

/proc/sys/kernel/sysrq

Plik kontroluje dozwolone funkcje, które są wywoływane przy użyciu klawisza SysRq. Domyślnie, plik zawiera 1, oznaczające że dozwolona jest każde możliwe żądanie SysRq (w starszych wersjach jądra, SysRq było domyślnie wyłączone i konieczne było włączenie go w czasie uruchomienia, jednak ta sytuacja już nie występuje). Dozwolone wartości w pliku:

This file is present only if the CONFIG_MAGIC_SYSRQ kernel configuration option is enabled. For further details see the Linux kernel source file Documentation/admin-guide/sysrq.rst (or Documentation/sysrq.txt before Linux 4.10).

/proc/sys/kernel/version

Plik zawiera tekst np.:

#5 Wed Feb 25 21:49:24 MET 1998

Gdzie'#5' oznacza, że jest to piąte z kolei jądro zbudowane z tych samych źródeł, a następująca dalej data określa, kiedy jądro zostało zbudowane.

/proc/sys/kernel/threads-max (od Linuksa 2.3.11)

Ten plik określa ogólnosystemowe ograniczenie całkowitej liczby wątków (zadań), jakie mogą zostać utworzone w systemie.

Od Linuksa 4.1, wartość którą można zapisać do threads-max jest ograniczona. Minimalna wartość którą można wpisać to 20. Maksymalna jest dana przez stałą FUTEX_TID_MASK (0x3fffffff). Jeśli do threads-max wpisze się wartość spoza tego zakresu wystąpi błąd EINVAL.

Zapisana wartość jest sprawdzana w odniesieniu do dostępnych stron RAM. Jeśli struktury wątku zajmie zbyt dużo (więcej niż 1/8) dostępnych stron RAM, threads-max zostanie odpowiednio zredukowana.

/proc/sys/kernel/yama/ptrace_scope (od Linuksa 3.5)

Zob. ptrace(2).

/proc/sys/kernel/zero-paged (tylko PowerPC)

Plik zawiera znacznik. Gdy jest on ustawiony (niezerowy), Linux-PPC wstępnie zeruje strony w pętli bezczynności. Prawdopodobnie przyspiesza to get_free_pages.

/proc/sys/net

Ten katalog zawiera rzeczy związane z siecią. Wyjaśnienia dotyczące niektórych plików zawartych w tym katalogu można znaleźć w tcp(7) i ip(7).

/proc/sys/net/core/bpf_jit_enable

Zob. bpf(2).

/proc/sys/net/core/somaxconn

Plik definiuje wartość cechy górnej (sufitu) do argumentu backlog funkcji listen; patrz strona podręcznika listen(2), aby dowiedzieć się więcej.

/proc/sys/proc

Ten katalog może być pusty.

/proc/sys/sunrpc

Ten katalog obsługuje Sunowskie zdalne wywoływanie procedur dla sieciowego systemu plikowego (NFS). W niektórych systemach może nie istnieć.

/proc/sys/user (od Linuksa 4.9)

Zob. namespaces(7).

/proc/sys/vm

Ten katalog zawiera pliki sterujące zarządzaniem pamięcią, buforami i zarządzaniem cachem.

/proc/sys/vm/admin_reserve_kbytes (od Linuksa 3.10)

This file defines the amount of free memory (in KiB) on the system that should be reserved for users with the capability CAP_SYS_ADMIN.

The default value in this file is the minimum of [3% of free pages, 8MiB] expressed as KiB. The default is intended to provide enough for the superuser to log in and kill a process, if necessary, under the default overcommit 'guess' mode (i.e., 0 in /proc/sys/vm/overcommit_memory).

Systems running in "overcommit never" mode (i.e., 2 in /proc/sys/vm/overcommit_memory) should increase the value in this file to account for the full virtual memory size of the programs used to recover (e.g., login(1) ssh(1), and top(1)) Otherwise, the superuser may not be able to log in to recover the system. For example, on x86-64 a suitable value is 131072 (128MiB reserved).

Changing the value in this file takes effect whenever an application requests memory.

/proc/sys/vm/compact_memory (od Linuksa 2.6.35)

Po zapisie 1 do tego pliku wszystkie strefy są przemieszczane w ten sposób, że — jeśli to możliwe — pamięć jest dostępna w ciągłych blokach. Efekt tej akcji można sprawdzić za pomocą /proc/buddyinfo.

Obecne tylko, jeśli jądro zostało skonfigurowane z CONFIG_COMPACTION.

/proc/sys/vm/drop_caches (od wersji Linuksa 2.6.16)

Zapis do tego pliku powoduje zwolnienie przez jądro czystych buforów, dentries i i-węzłów z pamięci, powodując zwolnienie pamięci. Może być to przydatne to testowania zarządzania pamięcią i wykonywania powtarzalnych testów systemu plików. Zapis do tego pliku powoduje utratę zalet buforowania, przez co może spowodować pogorszenie ogólnej wydajności systemu.

Aby zwolnić bufor strony, proszę użyć:

echo 1 > /proc/sys/vm/drop_caches

Aby zwolnić dentries i i-węzły, proszę użyć:

echo 2 > /proc/sys/vm/drop_caches

Aby zwolnić bufor strony, dentries i i-węzły, proszę użyć:

echo 3 > /proc/sys/vm/drop_caches

Ponieważ zapis do tego pliku nie jest destrukcyjny i brudne obiekty nie są zwalniane, użytkownik powinien wcześniej uruchomić sync(1).

/proc/sys/vm/legacy_va_layout (od wersji Linuksa 2.6.9)

Wartość niezerowa oznacza wyłączenie nowego, 32-bitowego rozmieszczenia mapowania pamięci; jądro będzie używać starego (2.4) rozmieszczenia dla wszystkich procesów.

/proc/sys/vm/memory_failure_early_kill (od Linuksa 2.6.32)

Kontroluje jak zabijać procesy z nienaprawialnym błędem pamięci (z reguły 2-bitowy błąd w module pamięci), które nie mogą być obsłużone przez jądro, wykryte w tle przez sprzęt. W niektórych przypadkach (np. jeśli strona ma wciąż poprawną kopię na dysku), jądro obsłuży taki błąd w sposób przezroczysty, bez wpływu na pracę aplikacji. Jednak jeśli nie istnieje inna, zaktualizowana kopia danych, jądro zabija procesy, aby zapobiec uszkodzeniu danych wynikłego z propagacji błędu.

Plik posiada jedną z następujących wartości:

Zabicie jest wykonywane za pomocą sygnału SIGBUS z si_code ustawionym na BUS_MCEERR_AO. Procesy mogą obsłużyć tę sytuację, jeśli chcą; proszę zapoznać się z sigaction(2), aby dowiedzieć się więcej.

Funkcja jest aktywna wyłącznie na architekturach/platformach z zaawansowaną, maszynową obsługą sprawdzania i zależy od możliwości sprzętowych.

Aplikacje mogą indywidualnie przesłonić ustawienie memory_failure_early_kill za pomocą operacji PR_MCE_KILL prctl(2).

Obecne tylko, jeśli jądro zostało skonfigurowane z CONFIG_MEMORY_FAILURE.

/proc/sys/vm/memory_failure_recovery (od Linuksa 2.6.32)

Włącza odzyskiwanie po błędzie pamięci (jeśli jest obsługiwane przez daną platformę).

Obecne tylko, jeśli jądro zostało skonfigurowane z CONFIG_MEMORY_FAILURE.

/proc/sys/vm/oom_dump_tasks (od Linuksa 2.6.25)

Włącza tworzenie ogólnosystemowego zrzutu zadania (bez wątków jądra), gdy jądro wykonuje OOM-killing. Zrzut zawiera następujące informacje o każdym zadaniu (wątku, procesie): identyfikator wątku, realny identyfikator użytkownika, identyfikator grupy wątku (identyfikator procesu), rozmiar pamięci wirtualnej, rozmiar zestawu rezydentnego, procesor któremu przydzielono zadanie, wynik oom_adj (patrz opis /proc/[pid]/oom_adj) i nazwę polecenia. Jest to przydatne do określenia dlaczego OOM-killer został przywołany i zidentyfikowania zadania, które to spowodowało.

Jeśli zawiera wartość zero, ta informacja nie jest zrzucana. Zrobienie zrzutu stanu pamięci każdego zadania może nie być wykonalne w bardzo dużych systemach, z tysiącami zadań. Takie systemy nie powinny być zmuszane do narażania się na dodatkowy spadek wydajności w sytuacjach braku pamięci, gdy taka informacja nie może być przydatna.

Jeśli wartość jest niezerowa, ta informacja jest pokazywana kiedy tylko OOM-killer rzeczywiście zabija zadanie zajmujące dużo pamięci.

Domyślną wartością jest 0.

/proc/sys/vm/oom_kill_allocating_task (od Linuksa 2.6.24)

Włącza lub wyłącza zabijanie zadania kolejkującego OOM w sytuacjach braku pamięci (Out-Of-Memory).

Jeśli jest ustawione na zero OOM-killer przeskanuje całą listę zadań i do zabicia wybierze zadania na podstawie heurystyki. Z reguły wybierane są zadania zajmujące wiele pamięci, które zwalniają dużą ilość pamięci po zabiciu.

Jeśli jest ustawione na wartość niezerową, OOM-killer po prostu zabija zadanie, które wyzwoliło stan braku pamięci. W ten sposób unika się potencjalnie kosztownego skanowania listy zadań.

Jeśli /proc/sys/vm/panic_on_oom jest niezerowe, to ma ono pierwszeństwo, niezależnie od wartości użytej w /proc/sys/vm/oom_kill_allocating_task.

Domyślną wartością jest 0.

/proc/sys/vm/overcommit_kbytes (od Linuksa 3.14)

Ten zapisywalny plik zapewnia alternatywę do /proc/sys/vm/overcommit_ratio do kontrolowania CommitLimit gdy /proc/sys/vm/overcommit_memory ma wartość 2. Pozwala na wykonanie overcommittu ilości pamięci w jednostkach absolutnych (w kB), zamiast w wartościach procentowych, jak to ma miejsce przy overcommit_ratio. W ten sposób można osiągnąć lepszą kontrolę CommitLimit na systemach z ekstremalnie dużą ilością pamięci.

Tylko jeden z overcommit_kbytes lub overcommit_ratio może działać: jeśli overcommit_kbytes ma wartość niezerową, to jest używane do obliczenia CommitLimit, w przeciwnym razie używane jest overcommit_ratio. Zapisanie wartości do któregokolwiek z plików powoduje że wartość w drugim jest ustawiana na zero.

/proc/sys/vm/overcommit_memory

Plik zawiera tryb rozliczeń pamięci wirtualnej jądra. Dopuszczalne wartości:

W trybie 0 nie są sprawdzane wywołania mmap(2) z MAP_NORESERVE, a domyślne sprawdzenia są bardzo słabe, prowadząc do ryzyka zabicia procesu przez "OOM-killera".

In mode 1, the kernel pretends there is always enough memory, until memory actually runs out. One use case for this mode is scientific computing applications that employ large sparse arrays. In Linux kernel versions before 2.6.0, any nonzero value implies mode 1.

W trybie 2 (dostępnym od Linuksa 2.6), całkowity adres przestrzeni wirtualnej w systemie którą można przypisać (CommitLimit w /proc/meminfo) jest obliczany jako

CommitLimit = (total_RAM - total_huge_TLB) *
overcommit_ratio / 100 + total_swap

gdzie:

Na przykład w systemie z 16 GB fizycznej pamięci RAM i 16 GB pamięci wymiany, brakiem przestrzeni przeznaczonej na duże strony i z overcommit_ratio równym 50, ta formuła daje CommitLimit na poziomie 24 GB.

Od Linuksa 3.14, gdy wartość w /proc/sys/vm/overcommit_kbytes jest niezerowa, to CommitLimit jest obliczana w następujący sposób:

CommitLimit = overcommit_kbytes + total_swap

See also the description of /proc/sys/vm/admin_reserve_kbytes and /proc/sys/vm/user_reserve_kbytes.

/proc/sys/vm/overcommit_ratio (od Linuksa 2.6.0)

Plik zapisywalny definiujący wartość procentową pamięci, na której można wykonać overcommit. Domyślną wartością jest 50. Zob. opis /proc/sys/vm/overcommit_memory.

/proc/sys/vm/panic_on_oom (od wersji Linuksa 2.6.18)

Włącza lub wyłącza panikę jądra w sytuacjach braku pamięci.

Jeśli plik ma ustawioną wartość 0, OOM-killer jądra zabija któryś z nieposłusznych procesów. Z reguły OOM-killer jest w stanie to wykonać i system może pracować dalej.

Jeśli plik ma ustawioną wartość 1, to jądro zwykle panikuje przy sytuacji braku pamięci. Jednak jeśli proces limituje przydzielanie do konkretnych węzłów używając zasad pamięci (mbind(2) MPOL_BIND) lub cpuset (cpuset(7)) i te węzły dotknie problem braku pamięci, to taki proces może być zabity przez OOM-killer. Nie występuje wówczas panika, ponieważ pamięć innych węzłów może być wolna, co oznacza że system jako całość mógł nie osiągnąć jeszcze sytuacji braku pamięci.

Jeśli ustawiono wartość 2, to jądro zawsze panikuje w sytuacji braku pamięci.

Domyślną wartość jest 0. 1 i 2 są przeznaczone do poprawnej pracy klastrów mimo wystąpienia problemów. Proszę wybrać właściwą z nich, zgodnie z używanymi zasadami w takich sytuacjach.

/proc/sys/vm/swappiness

Wartość w tym pliku kontroluje jak agresywnie jądro przenosi strony pamięci do pamięci wymiany (swapu). Wyższe wartości zwiększają agresywność, mniejsze zmniejszają ją. Domyślną wartością jest 60.

/proc/sys/vm/user_reserve_kbytes (od Linuksa 3.10)

Specifies an amount of memory (in KiB) to reserve for user processes. This is intended to prevent a user from starting a single memory hogging process, such that they cannot recover (kill the hog). The value in this file has an effect only when /proc/sys/vm/overcommit_memory is set to 2 ("overcommit never" mode). In this case, the system reserves an amount of memory that is the minimum of [3% of current process size, user_reserve_kbytes].

The default value in this file is the minimum of [3% of free pages, 128MiB] expressed as KiB.

If the value in this file is set to zero, then a user will be allowed to allocate all free memory with a single process (minus the amount reserved by /proc/sys/vm/admin_reserve_kbytes). Any subsequent attempts to execute a command will result in "fork: Cannot allocate memory".

Changing the value in this file takes effect whenever an application requests memory.

/proc/sys/vm/unprivileged_userfaultfd (od Linuksa 5.2)

This (writable) file exposes a flag that controls whether unprivileged processes are allowed to employ userfaultfd(2). If this file has the value 1, then unprivileged processes may use userfaultfd(2). If this file has the value 0, then only processes that have the CAP_SYS_PTRACE capability may employ userfaultfd(2). The default value in this file is 1.

/proc/sysrq-trigger (od Linuksa 2.4.21)

Writing a character to this file triggers the same SysRq function as typing ALT-SysRq-<character> (see the description of /proc/sys/kernel/sysrq). This file is normally writable only by root. For further details see the Linux kernel source file Documentation/admin-guide/sysrq.rst (or Documentation/sysrq.txt before Linux 4.10).

/proc/sysvipc

Podkatalog zawierający pseudopliki msg, sem i shm. Pliki te zawierają obiekty komunikacji międzyprocesowej (Interprocess Communication - IPC) Systemu V (odpowiednio: kolejki komunikatów, semafory i pamięć wspólną) obecnie istniejące w systemie, udostępniając informacje podobne do tych, które są dostępne poprzez ipcs(1). Pliki te zawierają nagłówki i są sformatowane (jeden obiekt IPC w wierszu) w celu łatwiejszego zrozumienia. sysvipc(7) podaje dodatkowe informacje o zawartości tych plików.

/proc/thread-self (od Linuksa 3.17)

Ten katalog odnosi się do wątku korzystającego z systemu plików /proc i jest identyczny z katalogiem w /proc/self/task/[tid] o nazwie będącej identyfikatorem tego wątku ([tid]).

/proc/timer_list (od Linuksa 2.6.21)

Plik tylko do odczytu udostępnia listę wszystkich bieżących czasomierzy (wysokiej rozdzielczości), wszystkich źródeł zdarzeń zegara i ich parametrów w formie czytelnej dla człowieka.

/proc/timer_stats (from Linux 2.6.21 until Linux 4.10)

Jest to funkcja debugowania uwidaczniające (nad)użycia czasomierzy w systemie Linux deweloperom jądra i przestrzeni użytkownika. Może być używana przez deweloperów zajmujących się jądrem i przestrzenią użytkownika do weryfikacji, czy ich kod nie używa w nadmiarze czasomierzy. Celem jest zapobieganie niepotrzebnym wybudzeniom, aby zoptymalizować zużycie energii.

Jeśli jest to włączone w jądrze (CONFIG_TIMER_STATS), lecz nie jest używane, ma narzut bliski zera oraz relatywnie niewielki narzut struktury danych. Nawet gdy zbieranie danych jest włączone przy rozruchu, narzut jest niski: wszystkie blokowania następują według CPU, a wyszukiwanie jest haszowane.

Plik /proc/timer_stats jest używany do kontrolowania funkcji próbkowania i odczytu próbek informacji.

Funkcja timer_stats jest nieaktywna przy rozruchu. Okres próbkowania można uruchomić poleceniem:

# echo 1 > /proc/timer_stats
    

Następujące polecenie zatrzymuje okres próbkowania:

# echo 0 > /proc/timer_stats
    

Statystyki można pozyskać przy pomocy:

$ cat /proc/timer_stats
    

Gdy próbkowanie jest włączone, każdy odczyt z /proc/timer_stats daje nowo zaktualizowane statystyki. Po wyłączeniu próbkowania, próbki informacji są zachowywane do momentu włączenia nowego okresu próbkowania. Pozwala to na wielokrotny odczyt.

Próbka wyniku z /proc/timer_stats:

$ cat /proc/timer_stats
Timer Stats Version: v0.3
Sample period: 1.764 s
Collection: active


  255,     0 swapper/3        hrtimer_start_range_ns (tick_sched_timer)


   71,     0 swapper/1        hrtimer_start_range_ns (tick_sched_timer)


   58,     0 swapper/0        hrtimer_start_range_ns (tick_sched_timer)


    4,  1694 gnome-shell      mod_delayed_work_on (delayed_work_timer_fn)


   17,     7 rcu_sched        rcu_gp_kthread (process_timeout)
...


    1,  4911 kworker/u16:0    mod_delayed_work_on (delayed_work_timer_fn)


   1D,  2522 kworker/0:0      queue_delayed_work_on (delayed_work_timer_fn)
1029 total events, 583.333 events/sec
    

Kolumny wyniku:

During the Linux 4.11 development cycle, this file was removed because of security concerns, as it exposes information across namespaces. Furthermore, it is possible to obtain the same information via in-kernel tracing facilities such as ftrace.

/proc/tty

Podkatalog zawierający psuedopliki i podkatalogi sterowników terminali (tty) oraz protokołów sterowania linią (line discipline).

/proc/uptime

This file contains two numbers (values in seconds): the uptime of the system (including time spent in suspend) and the amount of time spent in the idle process.

/proc/version

Ten napis określa wersję obecnie działającego jądra. Zawiera on w sobie zawartość /proc/sys/ostype, /proc/sys/osrelease i /proc/sys/version. Na przykład:

Linux version 1.0.9 (quinlan@phaze) #1 Sat May 14 01:51:54 EDT 1994
    

/proc/vmstat (od Linuksa 2.6.0)

This file displays various virtual memory statistics. Each line of this file contains a single name-value pair, delimited by white space. Some lines are present only if the kernel was configured with suitable options. (In some cases, the options required for particular files have changed across kernel versions, so they are not listed here. Details can be found by consulting the kernel source code.) The following fields may be present:

/proc/zoneinfo (od Linuksa 2.6.13)

Plik zawiera informacje o strefach pamięci. Może być przydatny podczas analizowania zachowania pamięci wirtualnej.