AT(1) | General Commands Manual | AT(1) |
at, batch, atq, atrm - kolejkuje, sprawdza lub usuwa zadania do późniejszego wykonania
at [-V] [-q kolejka] [-f
plik] [-u nazwa-użytkownika] [-mMlv]
określenie_czasu ...
at [-V] [-q kolejka] [-f plik]
[-u nazwa-użytkownika] [-mMkv] [-t
czas]
at -c zadanie [...]
at [-V] -l [-o timeformat] [job ...]
atq [-V] [-q queue] [-o timeformat]
[job ...]
at [-rd] zadanie [...]
atrm [-V] zadanie [...]
batch
at -b
at i batch czytają ze standardowego wejścia lub z podanego pliku polecenia, które mają zostać wykonane za pomocą /bin/sh w terminie późniejszym.
at pozwala na dość złożone określanie czasu, wychodząc poza standard POSIX.2. Akceptuje czasy w postaci HH:MM, nakazujące wykonanie zadania o zadanej godzinie (Jeśli czas ten już minął, to przyjmowany jest następny dzień). Można też podać midnight [północ], noon [południe] lub teatime ["czas herbatki": czwarta po południu]. Można używać przyrostków [tłum: decydują one równocześnie o użyciu zegara 12-godzinnego zamiast 24-godzinnego] AM lub PM do zapisu uruchomień porannych lub wieczornych. Można też wskazać, w jakim dniu ma zostać uruchomione zadanie, podając datę w postaci nazwa-miesiąca dzień z opcjonalnym rokiem, lub też w formacie MMDD[CC]YY, MM/DD/[CC]YY, DD.MM.[CC]YY or [CC]YY-MM-DD. Określenie daty musi występować po określeniu godziny (pory dnia). Można również podawać czasy takie jak now [teraz], + liczba jednostek-czasu, gdzie jednostkami czasu mogą być minutes [minuty], hours [godziny], days [dni] lub weeks [tygodnie]. Można też nakazać at uruchomienie zadania w dniu dzisiejszym, kończąc określenie czasu słowem today [dzisiaj], lub jutrzejszym, używając przyrostka tomorrow [jutro].
Na przykład, by uruchomić zadanie za trzy dni, o godzinie 4 po południu, powinno się wykonać: at 4pm + 3 days; aby uruchomić zadania 31 lipca o 10:00: at 10am Jul 31, jutro o pierwszej w nocy: at 1am tomorrow.
If you specify a job to absolutely run at a specific time and date in the past, the job will run as soon as possible. For example, if it is 8pm and you do a at 6pm today, it will run more likely at 8:05pm.
Dokładną definicję specyfikacji czasu można znaleźć w /usr/share/doc/at/timespec.
Zarówno at, jak i batch czytają i wykonują polecenia ze standardowego wejścia lub z pliku podanego w opcji -f. Katalog roboczy, środowisko (oprócz zmiennych BASH_VERSINFO, DISPLAY, EUID, GROUPS, SHELLOPTS, TERM, UID i _) oraz maska praw dostępu (umask) są zachowywane z czasu uruchomienia.
Ponieważ at jest zaimplementowany jako program setuid inne zmienne środowiskowe (np. LD_LIBRARY_PATH lub LD_PRELOAD) nie są eksportowane. Może się to zmienić w przyszłości. Aby obejść ten problem, należy ustawić te zmienne bezpośrednio w zadaniu.
Polecenie at lub batch wywołane z powłoki su(1) zachowuje bieżący identyfikator użytkownika. Wyniki kierowane przez zadane polecenia na standardowe wyjście lub wyjście raportowania błędów zostaną skierowane do skrzynki pocztowej użytkownika (przekazane pocztą elektroniczną). Przesyłki te zostaną dostarczone przy pomocy polecenia /usr/sbin/sendmail. Jeżeli at wykonywane jest z powłoki su(1), to korespondencję otrzyma właściciel powłoki zgłoszeniowej (login shell).
Administrator systemu może zawsze posługiwać się opisywanymi poleceniami. Dla pozostałych użytkowników, dostęp do at jest określany przez pliki /etc/at.allow i /etc/at.deny. Szczegóły można znaleźć w at.allow(5).
Jeśli zadanie wysyłane jest do kolejki określonej dużą literą, to traktowane jest jakby było wysłane do wykonania o tym czasie przez polecenie batch. Po osiągnięciu tego czasu, batch zacznie przetwarzać reguły, zwracając uwagę na obciążenie systemu (load average). Jeśli użyto konkretnej kolejki w poleceniu atq, to pokaże ono tylko zadania oczekujące w tej kolejce.
Czas jest wyświetlany w formacie "Thu Feb 20 14:50:00 1997".
/var/spool/cron/atjobs
/var/spool/cron/atspool
/proc/loadavg
/var/run/utmp
/etc/at.allow
/etc/at.deny
at.allow(5), at.deny(5), atd(8), cron(1), nice(1), sh(1), umask(2).
Poprawne działanie batch w Linuksie zależy od obecności katalogu typu proc montowanego w /proc.
Jeżeli plik /var/run/utmp nie jest dostępny lub jest uszkodzony albo jeśli podczas wywoływania at użytkownik nie jest zalogowany, to poczta wysyłana będzie do użytkownika o identyfikatorze znalezionym w zmiennej środowiska LOGNAME. Jeżeli nie jest ona zdefiniowana lub jest pusta, to przyjmowany jest bieżący identyfikator użytkownika.
at i batch w obecnej implementacji są nieużyteczne w sytuacji, kiedy użytkownicy rywalizują o zasoby. Jeśli jest tak w przypadku Twojego systemu, powinieneś rozważyć inne rozwiązanie systemu wsadowego, takie jak nqs.
at zostało w większości napisane przez Thomasa Koeniga.
Autorami polskiego tłumaczenia niniejszej strony podręcznika są: Wojtek Kotwica <wkotwica@post.pl>, Robert Luberda <robert@debian.org> i Michał Kułach <michal.kulach@gmail.com>
Niniejsze tłumaczenie jest wolną dokumentacją. Bliższe informacje o warunkach licencji można uzyskać zapoznając się z GNU General Public License w wersji 3 lub nowszej. Nie przyjmuje się ŻADNEJ ODPOWIEDZIALNOŚCI.
Błędy w tłumaczeniu strony podręcznika prosimy zgłaszać na adres listy dyskusyjnej manpages-pl-list@lists.sourceforge.net.
14 listopada 2009 r. |