| FILE(1) | General Commands Manual | FILE(1) |
file —
określa typ pliku
file
[-bcdEhiklLNnprsSvzZ0]
[--apple] [--exclude-quiet]
[--extension]
[--mime-encoding]
[--mime-type]
[-e nazwa-testu]
[-F separator]
[-f nazwa-pliku]
[-m pliki-magiczne]
[-P nazwa=wartość] file
... file -C
[-m pliki-magiczne]
file [--help]
This manual page documents version 5.44 of the
file command.
file sprawdza każdy ze swoich
argumentów, próbując go sklasyfikować.
Istnieją trzy zestawy testów, które są
wykonywane w następującej kolejności: testy systemu
plików, testy liczb magicznych i testy języka. Pierwszy test
zakończony powodzeniem powoduje wypisanie typu pliku.
The type printed will usually contain one of the words
text (the file
contains only printing characters and a few common control characters and is
probably safe to read on an ASCII terminal),
executable
(the file contains the result of compiling a program in a form
understandable to some UNIX kernel or another), or
data
meaning anything else (data is usually “binary” or
non-printable). Exceptions are well-known file formats (core files, tar
archives) that are known to contain binary data. When modifying magic files
or the program itself, make sure to
preserve
these keywords. Users depend on knowing that all the readable files
in a directory have the word “text” printed. Don't do as
Berkeley did and change “shell commands text” to “shell
script”.
Testy systemu plików są oparte o sprawdzanie
wartości zwracanej przez funkcję systemową
stat(2). Program sprawdza, czy plik jest pusty oraz czy
jest jakiegoś rodzaju plikiem specjalnym. Powinno się
dać rozpoznać wszystkie rodzaje plików
występujące w danym systemie (gniazda, dowiązania
symboliczne lub nazwane potoki (FIFO), w systemach które je
zaimplementowały), o ile te rodzaje plików będą
zdefiniowane w systemowym pliku nagłówkowym
<sys/stat.h.>
Testy liczb magicznych służą do sprawdzania
plików, które zawierają dane w określonym
formacie. Dobrym tego przykładem jest wykonywalny plik binarny
(skompilowany program) a.out, którego format jest zdefiniowany w
<elf.h,>
<a.out.h> i prawdopodobnie
<exec.h> in the standard
include directory. These files have a “magic number” stored in
a particular place near the beginning of the file that tells the UNIX
operating system that the file is a binary executable, and which of several
types thereof. The concept of a “magic number” has been
applied by extension to data files. Any file with some invariant identifier
at a small fixed offset into the file can usually be described in this way.
The information identifying these files is read from /etc/magic and the
compiled magic file /usr/share/misc/magic.mgc, or
the files in the directory /usr/share/misc/magic if
the compiled file does not exist. In addition, if
$HOME/.magic.mgc or
$HOME/.magic exists, it will be used in preference
to the system magic files.
Jeśli plik nie pasuje do żadnego z wpisów w
pliku liczb magicznych, dokonywane jest sprawdzenie czy jest to plik
tekstowy. Rozpoznawane są zestawy znaków: ASCII, ISO-8859-x,
8-bitowe rozszerzenia ASCII niezgodne z ISO (używane w systemach
Macintosh i IBM PC), Unicode w kodowaniu UTF-8, Unicode w kodowaniu UTF-16
oraz EBCDIC. Sprawdzane są zakresy i ciągi bajtów,
które stanowią drukowalny tekst w każdym z tych
zestawów znaków. Jeśli plik przejdzie
któryś z tych testów, zgłaszany jest
odpowiadający mu zestaw znaków. Pliki w ASCII, ISO-8859-x,
UTF-8 oraz w rozszerzeniach ASCII są identyfikowane jako
“text”, gdyż mogą być one na
ogół czytane na dowolnym terminalu; pliki w UTF-16 i EBCDIC
stanowią jedynie "character data" (dane znakowe),
gdyż jeśli zawierają one tekst, tekst ten wymaga przed
przeczytaniem konwersji. Dodatkowo, file
będzie próbował określić inne
charakterystyki plików tekstowych. Jeśli wiersze są
zakończone znakami CR, CRLF lub NEL, zamiast standardowego uniksowego
LF, zostanie to zgłoszone. Zostaną również
zidentyfikowane pliki zawierające wbudowane sekwencje unikowe lub
wielokrotnego drukowania.
Po określeniu przez file
zestawu znaków używanego w pliku tekstowym, spróbuje on
odgadnąć w jakim języku plik został napisany.
Testy językowe składają się z poszukiwań
określonych łańcuchów znakowych (por.
<names.h)> , które
mogą pojawić się gdziekolwiek w kilku pierwszych
blokach pliku. Na przykład słowo kluczowe
.br wskazuje,
że plik jest najprawdopodobniej plikiem wejściowym dla
programu troff(1) podobnie, jak
struct
wskazuje na program w C. Testy te są mniej godne zaufania niż
poprzednie dwie grupy, więc są wykonywane na końcu.
Testy językowe testują również niektóre
pliki zbiorcze (jak archiwa tar(1), pliki JSON).
Plik, który nie może zostać określony jako jako zapisany w jednym z powyższych zestawów znaków, jest po prostu określany jako "data" (dane).
--applefile command to output the file type
and creator code as used by older MacOS versions. The code consists of
eight letters, the first describing the file type, the latter the creator.
This option works properly only for file formats that have the apple-style
output defined.-b,
--brief-C,
--compile-c,
--checking-printout-m option to
debug a new magic file before installing it.-d-E-e,
--exclude nazwa-testuEMX (tylko na EMX).--exclude-quiet--exclude but ignore tests that
file does not know about. This is intended for
compatibility with older versions of file.--extension-F,
--separator separator-f,
--pliki-od nazwa-plikufile. Z tego powodu,
jeśli chce się ustawić ogranicznik, konieczne jest
zrobienie tego przed podaniem listy plików, np. "
-F @
-f nazwa-pliku ",
zamiast: " -f
nazwa-pliku -F
@ ".-h,
--no-dereferencePOSIXLY_CORRECT is not defined.-i,
--mimefile command to output mime type
strings rather than the more traditional human readable ones. Thus it may
say ‘text/plain; charset=us-ascii’ rather than “ASCII
text”.--mime-type,
--mime-encoding-i, lecz wypisuje jedynie określone
element(y).-k,
--keep-going-r). Wygrywa
najsilniejszy wzór magiczny (patrz opcja
-l).-l,
--list-k).-L,
--dereferencePOSIXLY_CORRECT is defined.-m,
--plik-magiczny
pliki-magiczne-N,
--no-pad-n,
--no-buffer-p,
--preserve-datefile nigdy ich nie odczytało.-P,
--parameter
nazwa=wartość| Nazwa | Domyślnie | Opis |
bytes |
1048576 | maks. liczba bajtów do odczytu z pliku |
elf_notes |
256 | maks. liczba przetw. węzłów ELF |
elf_phnum |
2048 | maks. liczba przetw. sekcji programu ELF |
elf_shnum |
32768 | maks. liczba przetw. sekcji ELF |
encoding |
65536 | max number of bytes to scan for encoding evaluation |
indir |
50 | limit rekurencji dla magii niebezpośr. |
name |
50 | use count limit for name/use magic |
regex |
8192 | limit długości dla przeszukiwań wyr. reg. |
-r,
--rawfile tłumaczy znaki niedrukowalne na ich
postać ósemkową.-s,
--pliki-specjalnefile próbuje czytać i
określać rodzaj pliku jedynie dla tych argumentów,
które są plikami zgłoszonymi przez
stat(2) jako zwykłe pliki. Pozwala to
uniknąć problemów, gdyż czytanie plików
specjalnych może mieć nieprzyjemne konsekwencje. Podanie
opcji -s powoduje, że
file czyta również argumenty
będące plikami specjalnymi urządzeń blokowych
i znakowych. Jest to przydatne do określania rodzaju systemu
plików w przypadku danych na surowych partycjach dysków,
stanowiących pliki specjalne urządzeń blokowych.
Opcja ta powoduje również, że
file nie zważa na zgłaszany przez
stat(2) rozmiar pliku, gdyż w niektórych
systemach funkcja ta zgłasza zero dla surowych partycji
dysków.-S,
--no-sandbox-S option disables sandboxing which
is enabled by default. This option is needed for
file to execute external decompressing programs,
i.e. when the -z option is specified and the
built-in decompressors are not available. On systems where sandboxing is
not available, this option has no effect.
Note: This Debian version of file was built without seccomp support, so this option has no effect.
-v,
--version-z,
--uncompress-Z,
--uncompress-noreport-0,
--print0If this option is repeated more than once, then
file prints just the filename followed by a NUL
followed by the description (or ERROR: text) followed by a second NUL
for each entry.
--helpZmienna środowiskowa MAGIC
może być wykorzystana do ustawienia domyślnej nazwy
pliku magicznego. Jeśli zmienna ta jest ustawiona, to
file nie próbuje otworzyć
$HOME/.magic. file dodaje
".mgc" do wartości tej zmiennej, jeśli to
konieczne. Zmienna środowiskowa
POSIXLY_CORRECT kontroluje (w systemach,
które obsługuję dowiązania środowiskowe),
czy file będzie próbował
podążać za dowiązaniami symbolicznymi.
Jeśli jest ustawiona, to file
podąża za nimi, w przeciwnym wypadku - nie. Za
dowiązania odpowiadają również opcje
-L i -h.
file will exit with
0 if the operation was successful or
>0 if an error was encountered. The following
errors cause diagnostic messages, but don't affect the program exit code (as
POSIX requires), unless -E is specified:
$ file file.c file /dev/{wd0a,hda}
file.c: C program text
file: ELF 32-bit LSB executable, Intel 80386, version 1 (SYSV),
dynamically linked (uses shared libs), stripped
/dev/wd0a: block special (0/0)
/dev/hda: block special (3/0)
$ file -s /dev/wd0{b,d}
/dev/wd0b: data
/dev/wd0d: x86 boot sector
$ file -s /dev/hda{,1,2,3,4,5,6,7,8,9,10}
/dev/hda: x86 boot sector
/dev/hda1: Linux/i386 ext2 filesystem
/dev/hda2: x86 boot sector
/dev/hda3: x86 boot sector, extended partition table
/dev/hda4: Linux/i386 ext2 filesystem
/dev/hda5: Linux/i386 swap file
/dev/hda6: Linux/i386 swap file
/dev/hda7: Linux/i386 swap file
/dev/hda8: Linux/i386 swap file
/dev/hda9: empty
/dev/hda10: empty
$ file -i file.c file /dev/{wd0a,hda}
file.c: text/x-c
file: application/x-executable
/dev/hda: application/x-not-regular-file
/dev/wd0a: application/x-not-regular-file
Program ten prawdopodobnie wykracza poza definicję FILE(CMD) z definicji interfejsu Systemu V (System V Interface Definition). Wydaje się tak przynajmniej z tego, co można zrozumieć z tamtejszego niejasnego języka... Zachowanie programu jest w większości zgodne z zachowaniem programu z Systemu V o tej samej nazwie. Wersja niniejsza zna więcej magii, więc będzie dawała w wielu wypadkach inne (dokładniejsze) wyniki.
Jedną z istotnych różnic między tą wersją i wersją z Systemu V, jest to, że niniejsza wersja traktuje białe znaki jako separatory, więc spacje w łańcuchach wzorców muszą być chronione. Na przykład,
>10 string language impress (imPRESS data)
w istniejącym pliku magicznym będzie musiało być zamienione na
>10 string language\ impress (imPRESS data)
Dodatkowo, w tej wersji, jeśli łańcuch wzorca zawiera odwrotny ukośnik, to musi być on chroniony. Na przykład
0 string \begindata Andrew Toolkit document
w istniejącym pliku magicznym będzie musiało być zamienione na
0 string \\begindata Andrew Toolkit document
Wersja 3.2 SunOS i późniejsze pochodzące z
Sun Microsystems zawierają polecenie file,
wywodzące się z polecenia z System V, lecz z pewnymi
rozszerzeniami. Ta wersja różni się od Sun-owskiej
tylko małymi szczegółami. Zawiera ona rozszerzenie
operatora "&", używanego jako np.
>16 long&0x7fffffff >0 not stripped
On systems where libseccomp
(https://github.com/seccomp/libseccomp) is
available, file is enforces limiting system calls to
only the ones necessary for the operation of the program. This enforcement
does not provide any security benefit when file is
asked to decompress input files running external programs with the
-z option. To enable execution of external
decompressors, one needs to disable sandboxing using the
-S option.
Wpisy w pliku liczb magicznych pochodzą z wielu źródeł, głównie z USENET-u i zgłoszone przez różnych autorów. Christos Zoulas (adres poniżej) będzie zbierał dodatkowe lub poprawione wpisy pliku liczb magicznych. Zebrane wpisy będą okresowo dystrybuowane.
Kolejność wpisów w pliku magicznym jest istotna. Zależnie od używanego systemu, kolejność, w której są ułożone, może być nieprawidłowa.
Polecenie file istniało w
każdym systemie UNIX od przynajmniej wersji Research
Version 4 (strona podręcznika man z listopada 1973). Wersja z
Systemu V wprowadziła jedną istotną
główną zmianę: zewnętrzną
listę typów liczb magicznych. Spowolniło to
trochę program, lecz uczyniło go bardziej elastycznym.
Program ten, oparty na wersji z Systemu V, został napisany przez Iana Darwina ⟨ian@darwinsys.com⟩ bez zaglądania do innych źródeł.
John Gilmore przerobił mocno ten kod, czyniąc go lepszym niż pierwsza wersja. Geoff Collyer znalazł kilka nietrafności i dostarczył trochę wpisów w pliku liczb magicznych. Zmiana obsługi operatora "&" przez Roba McMahona, ⟨cudcv@warwick.ac.uk⟩, w 1989.
Guy Harris, guy@netapp.com, wykonał wiele zmian w okresie od 1993 do dzisiaj.
Podstawowy rozwój i konserwację w okresie od 1990 do dzisiaj prowadzi Christos Zoulas ( ⟨christos@astron.com⟩).
Zmodyfikowany przez Chrisa Lowtha,
⟨chris@lowth.com⟩, w 2000: Obsługa opcji
-i powodującej wyprowadzanie
łańcuchów typów MIME oraz korzystającej z
alternatywnego pliku liczb magicznych i wbudowanej logiki.
Zmodyfikowany przez Erica Fischera ( ⟨enf@pobox.com⟩), w lipcu 2000, aby rozpoznawał kody znaków i próbował zidentyfikować język plików nie-ASCII.
Zmodyfikowany przez Reubena Thomasa ⟨rrt@sc3d.org⟩, w latach 2007-2011, w celu poprawy obsługi MIME, połączenia magii MIME i nie MIME, obsługi zarówno katalogów jak i plików magicznych, zaaplikowania wielu poprawek błędów, zaktualizowania i poprawienia sporej części magii, poprawienia systemu budowania, dokumentacji i przepisania podpięć Pythona w czystym Pythonie.
Lista osób, które wniosły wkład do katalogu "magic" (pliki magiczne) jest za długa, aby ją tu przytaczać. Wiecie kim jesteście; dziękujemy. Wiele osób jest wspomnianych w plikach źródłowych.
Copyright (c) Ian F. Darwin, Toronto, Canada, 1986-1999. Na standardowej licencji Berkeley Software Distribution, znajduje się ona w pliku COPYING, w katalogu źródeł.
Pliki tar.h i is_tar.c zostały napisane przez Johna Gilmore'a, a pochodzą z jego ogólnie dostępnego programu tar(1) i nie podlegają powyższej licencji.
Proszę zgłaszać błędy i wysyłać łatki do systemu śledzenia błędów pod adresem http://bugs.astron.com/ lub na listę dyskusyjną ⟨file@astron.com⟩ (najpierw proszę się zapisać na https://mailman.astron.com/mailman/listinfo/file).
Naprawić wyjście, dzięki czemu testy flag MIME i APPLE nie będą potrzebne wszędzie, a rzeczywiste wyjście byłoby tworzone tylko raz w jednym miejscu. Wymaga odpowiedniego projektu. Sugestia: wypychaj prawdopodobne wyniki na listę i użyj ostatniej wartości z listy (powinna być najdokładniejsza) lub użyj wartości domyślnej, jeśli lista jest pusta. Nie powinno to spowolnić obliczeń.
The handling of MAGIC_CONTINUE and
printing \012- between entries is clumsy and complicated; refactor and
centralize.
Some of the encoding logic is hard-coded in encoding.c and can be moved to the magic files if we had a !:charset annotation.
Kontynuować likwidację wszystkich błędów. System BTS Debiana jest tu dobrym źródłem.
Store arbitrarily long strings, for example for %s patterns, so that they can be printed out. Fixes Debian bug #271672. This can be done by allocating strings in a string pool, storing the string pool at the end of the magic file and converting all the string pointers to relative offsets from the string pool.
Dodać składnię do względnych przesunięć po bieżącym poziomie (bug Debiana #466037).
Sprawić, by działała opcja -ki, tzn. podawanie wielu typów MIME.
Add a zip library so we can peek inside Office2007 documents to print more details about their contents.
Dodać opcję do wypisywania URL-i źródeł opisów plików.
Połączyć przeszukiwania skryptów i dodać metodę na powiązanie nazw plików wykonywalnych z typami MIME (wartość magiczna do !:mime która spowodowałaby wyszukanie wynikowego łańcucha w tabeli). Dzięki temu uniknęłoby się dodawanie tych samych wartości magicznych dla każdego nowego interpretera hash-bang.
When a file descriptor is available, we can skip and adjust the buffer instead of the hacky buffer management we do now.
Naprawić “name” i “use” aby pilnowały spójności w chwili kompilacji (zduplikowane “name”, “use” wskazujące na niezdefiniowaną “name”). “name” / “use” powinny być efektywniejsze poprzez utrzymywanie posortowanej listy nazw. Wdrożyć i udokumentować ^ jako specjalny przypadek do zmieniania kolejności bajtów w parserze, dzięki czemu nie wymagałoby to cytowania.
If the offsets specified internally in the file exceed the buffer
size ( HOWMANY variable in file.h), then we don't
seek to that offset, but we give up. It would be better if buffer
managements was done when the file descriptor is available so we can seek
around the file. One must be careful though because this has performance and
thus security considerations, because one can slow down things by repeatedly
seeking.
There is support now for keeping separate buffers and having offsets from the end of the file, but the internal buffer management still needs an overhaul.
Najnowszą oryginalną wersję programu tego autora można pobrać z anonimowego ftp z ftp.astron.com, z katalogu /pub/file/file-X.YZ.tar.gz.
Autorami polskiego tłumaczenia niniejszej strony podręcznika są: Przemek Borys <pborys@dione.ids.pl>, Andrzej Krzysztofowicz <ankry@green.mf.pg.gda.pl> i Michał Kułach <michal.kulach@gmail.com>
Niniejsze tłumaczenie jest wolną dokumentacją. Bliższe informacje o warunkach licencji można uzyskać zapoznając się z GNU General Public License w wersji 3 lub nowszej. Nie przyjmuje się ŻADNEJ ODPOWIEDZIALNOŚCI.
Błędy w tłumaczeniu strony podręcznika prosimy zgłaszać na adres listy dyskusyjnej manpages-pl-list@lists.sourceforge.net
| October 26, 2022 | Debian |