INETD(8) | System Manager's Manual | INETD(8) |
inetd
, inetd.conf
— internet super-server
inetd
[-d
]
[-E
] [-i
]
[-l
] [-q
długość]
[-R
częstość]
[plik-konfiguracyjny]
Inetd
nasłuchuje
połączeń na określonych gniazdach internetowych.
Gdy na jednym z gniazd zaistnieje połączenie, decyduje on,
jakiej usłudze to gniazdo odpowiada i wywołuje program,
który obsłuży żądanie. Po
zakończeniu programu, inetd kontynuuje nasłuchiwania gniazda
(poza niektórymi wypadkami, opisanymi poniżej).
Ogólnie, inetd
umożliwia
używanie jednego demona do wywoływania wielu innych,
zmniejszając wymagane obciążenie systemu.
Dostępne są następujące opcje:
-d
-E
inetd
środowiska. Bez tej opcji część potencjalnie
niebezpiecznych zmiennych środowiskowych, w tym
PATH zostanie usuniętych i nie
będzie dziedziczone przez usługi.-i
-l
-q
długość-R
częstośćinetd
zapisze problem do
dziennika i zaprzestanie obsługi żądań dla
danej usługi przez dziesięć minut. Więcej
informacji można przeczytać też w poniższym
opisie pól wait/nowait.Podczas uruchamiania, inetd
odczytuje
swoją konfigurację z pliku konfiguracyjnego, którym
domyślnie jest /etc/inetd.conf. Musi tam
być wpis dla każdego pola pliku konfiguracyjnego, z
poszczególnymi wpisami dla danego pola; wpisy są oddzielane
znakiem tabulacji lub spacji. Komentarze są zaznaczane przez
“#” na początku wiersza. Pola pliku konfiguracyjnego
są następujące:
nazwa usługi (service name) rodzaj gniazda (socket type) protokół[,sndbuf=rozmiar][,rcvbuf=rozmiar] (protocol[,sndbuf=size][,rcvbuf=size]) określenie, czy usługa ma "zwlekać" (wait/nowait[.max]) użytkownik[.grupa] lub użytkownik[:grupa] (user[.group] lub user[:group]) program serwera (server program) argumenty programu serwera (server program arguments)
Aby podać usługę opartą o Sun-RPC , wpis powinien zawierać te pola:
nazwa usługi/wersja (service name/version) rodzaj gniazda (socket type) rpc/protokół[,sndbuf=rozmiar][,rcvbuf=rozmiar] (rpc/protocol[,sndbuf=size][,rcvbuf=size]) zwłoka (wait/nowait[.max]) użytkownik[.grupa] lub użytkownik[:grupa] (user[.group] or user[:group]) program serwera (server program) argumenty programu serwera (server program arguments)
For internet services, the first field of the
line may also have a host address specifier prefixed to it, separated from
the service name by a colon. If this is done, the string before the colon in
the first field indicates what local address inetd
should use when listening for that service. Multiple local addresses can be
specified on the same line, separated by commas. Numeric IP addresses in
dotted-quad notation can be used as well as symbolic hostnames. Symbolic
hostnames are looked up using
getaddrinfo
().
If a hostname has multiple address mappings, inetd creates a socket to
listen on each address.
Pojedynczy znak “*” oznacza
INADDR_ANY
, czyli “wszystkie adresy
lokalne”. Aby zapobiec powtarzaniu adresów
występujących wielokrotnie, wiersz z wyrażeniami
określającymi adresy hosta i dwukropkiem, bez kolejnych
pól, powoduje że adresy są zapamiętywane i
używane do wszystkich kolejnych wierszy bez bezpośrednio
podanego wyrażenia określającego adres (do momentu
napotkania kolejnego tak skonstruowanego wiersza lub dotarcia do
końca pliku). Wiersz
*:
Wpis nazwa-usługi jest nazwą prawidłowej usługi, zdefiniowanej w pliku /etc/services lub portem. Dla usług “wewnętrznych” (internal) (opisanych niżej), nazwa usługi musi być oficjalną nazwą usługi (to znaczy pierwszym wpisem w /etc/services). Podczas podawania usługi opartej o Sun-RPC, pole to jest prawidłową nazwą usługi RPC, zdefiniowaną w pliku /etc/rpc. Część na prawo od “/” jest numerem wersji RPC. Może to być zwyczajny argument numeryczny, lub zakres wersji. Zakres jest obramowany od niższej wersji do wyższej - “rusers/1-3”. W przypadku gniazd UNIX-domain pole to określa ścieżkę gniazda.
The socket type should be one of “stream” or “dgram”, depending on whether the socket is a stream or datagram socket.
The protocol must be a valid protocol as given in /etc/protocols or “unix”. Examples might be “tcp” or “udp”. RPC based services are specified with the “rpc/tcp” or “rpc/udp” service type. “tcp” and “udp” will be recognized as “TCP or UDP over both IPv4 and IPv6.” If you need to specify IPv4 or IPv6 explicitly, use something like “tcp4” or “udp6”. A protocol of “unix” is used to specify a socket in the UNIX-domain.
Oprócz protokołu, plik konfiguracyjny może określać rozmiary buforów nasłuchujących gniazd do wysyłania i otrzymywania danych. Jest to szczególnie przydatne przy TCP, jako współczynnik skalujący okna, co bazuje na fakcie, że rozmiar bufora gniazda danych otrzymywanych jest ogłaszany przy nawiązaniu połączenia, a zatem rozmiar bufora gniazda serwera musi być ustawiony na gnieździe nasłuchującym. Zwiększając rozmiary buforów gniazda, w pewnych sytuacjach można uzyskać lepszą wydajność TCP. Rozmiar buforów gniazda są podawane przez dołączanie ich wartości do określenia protokołów, jak poniżej:
tcp,rcvbuf=16384 tcp,sndbuf=64k tcp,rcvbuf=64k,sndbuf=1m
Można podać wartość dosłowną lub zmodyfikować ją podając ‘k’ do wskazania kilobajtów lub ‘m’ - jeśli chodzi o megabajty.
Wpis
wait/nowait
(zwłoka) jest używany do przekazania
inetd
czy powinien on czekać na powrót
programu serwera, czy kontynuować obsługę
połączeń na gnieździe. Jeśli serwer
datagramowy łączy się ze swoim rozmówcą,
zwalniając gniazdo w ten sposób, że
inetd
może odbierać dalsze
wiadomości z tego gniazda, to mówi się o nim jako o
serwerze “wielowątkowym” (multi-threaded) i powinno
się używać wpisu “nowait” Serwery
datagramowe, które przetwarzają wszystkie nadchodzące
do gniazda datagram, które ostatecznie przedawniają
się, nazywa się “jednowątkowymi” (single
threaded) i powinno używać się dla nich wpisu
“wait”. comsat(8)
(biff(1)) i talkd(8) są
przykładami tego drugiego rodzaju serwerów datagramowych.
Opcjonalny przyrostek “max” (oddzielony od
“wait” lub “nowait” kropką)
określa maksymalną liczbę instancji serwera, jakie
mogą zostać postawione przez inetd
w
czasie 60 sekund, domyślnie wynosi 256. Jeśli usługa
przekroczy ten limit, inetd
zapisze ten problem do
dziennika i zaprzestanie obsługi żądań dla danej
usługi przez dziesięć minut. Proszę
sprawdzić też opis opcji -R
(powyżej).
Serwery strumieniowe są zwykle oznaczane jako
“nowait”, lecz jeśli pojedynczy serwer strumieniowy ma
obsługiwać wiele połączeń, można
go oznaczyć “wait”. Główne gniazdo
zostanie wówczas przekazane jako fd 0 do serwera, który
następnie będzie musiał akceptować
połączenia przychodzące. Serwer powinien ostatecznie
przedawnić się i wyjść gdy nie będzie
już aktywnych połączeń.
inetd
będzie kontynuował
nasłuch na głównym gnieździe czekając na
połączenia, więc serwer nie powinien zamykać go
przy wychodzeniu.
Wpis użytkownik powinien zawierać nazwę użytkownika, pod którym powinien uruchamiać się serwer. Umożliwia to serwerom posiadanie mniejszych praw niż prawa roota. Opcjonalnie, po dodaniu kropki do nazwy użytkownika, można podać w tym polu nazwę grupy. Umożliwia to serwerom pracę z innym (podstawowym) identyfikatorem grupy niż ten, podany w pliku z hasłami. Jeśli grupa jest podana, a użytkownik nie jest rootem, to uzupełniające grupy związane z użytkownikiem wciąż będą ustawione.
Wpis
program serwera
powinien zawierać ścieżkę programu, który
ma być wywoływany przez inetd
po
otrzymaniu żądania na gnieździe. Jeśli
inetd
udostępnia tę
usługę wewnętrznie, to wpis ten powinien być
wpisem “internal”.
Wpis argumenty programu serwera powinien wyglądać tak jak zwykłe argumenty, poczynając od argv[0], który jest nazwą programu. Jeśli usługa jest udostępniana wewnętrznie, to wpis powinien przyjąć nazwę “internal.”
inetd
provides several
“trivial” services internally by use of routines within
itself. These services are “echo”, “discard”,
“chargen” (character generator), “daytime”
(human readable time), and “time” (machine readable time, in
the form of the number of seconds since midnight, January 1, 1900). All of
these services are TCP based. For details of these services, consult the
appropriate RFC from the Network Information Center.
inetd
rereads its configuration file when
it receives a hangup signal, SIGHUP
. Services may be
added, deleted or modified when the configuration file is reread.
Obsługa opakowań TCP jest włączona w
program inetd
w celu zapewnienia wbudowanej funkcji
kontroli dostępu podobnej do tcpd. Zewnętrzny program tcpd nie
jest wymagany. Nie ma potrzeby zmian wpisu programu serwera w
/etc/inetd.conf do włączenia tej
funkcji. inetd
używa
/etc/hosts.allow i
/etc/hosts.deny do konfiguracji usług
kontroli dostępu, zgodnie z opisem w podręczniku
hosts_access(5).
The default is to run two servers: one for IPv4 and one for IPv6 traffic. If you have different requirements then you may specify one or two separate lines in inetd.conf, for “tcp4” and “tcp6”.
W zależności od różnych kombinacji
ustawień demona IPv4/IPv6 inetd
będzie
wykazywał następujące zachowanie:
Specjalny parametr “tcp46” można wykorzystać przy przestarzałych serwerach, które wymagają połączenia IPv4 przepisanego na gniazdo IPv6. Nie zaleca się używania tego parametru.
Polecenie inetd
pojawiło się
w 4.3BSD. Obsługa usług opartych na
Sun-RPC została utworzona wg udostępnionej przez Sun-OS 4.1.
Obsługę IPv6 dodano w projekcie KAME w 1999.
Marco d'Itri przeniósł ten kod z OpenBSD latem 2002 roku oraz dodał możliwość modyfikacji buforów gniazd oraz obsługę libwrap z drzewa źródeł NetBSD.
Na systemach linuksowych demon nie może przeładować swojej konfiguracji. Trzeba go zrestartować jeśli zmienił się adres hosta dla usługi pomiędzy “*” i wyrażeniem określającym adres.
Programy serwera używane z “dgram”
“udp” “nowait” muszą czytać z
gniazd sieciowych lub inetd
będzie
mnożył procesy aż do osiągnięcia
limitu.
Wyrażenia określające adres hosta, choć ich koncepcja ma sens przy usługach RPC, nie działają do końca poprawnie. Dzieje się tak w dużej części z powodu faktu, iż interfejs portmappera nie udostępnia metody rejestracji różnych portów dla tej samej usługi na różnym adresie lokalnym. Jeśli nie będzie się używało więcej niż jednego wpisu dla danej usługi RPC, to wszystko powinno działać poprawnie (proszę zauważyć, że do wierszy RPC bez bezpośredniego określenia adresu ma zastosowanie domyślne wyrażenie określające adres hosta).
Autorami polskiego tłumaczenia niniejszej strony podręcznika są: Przemek Borys <pborys@dione.ids.pl> i Michał Kułach <michal.kulach@gmail.com>
Niniejsze tłumaczenie jest wolną dokumentacją. Bliższe informacje o warunkach licencji można uzyskać zapoznając się z GNU General Public License w wersji 3 lub nowszej. Nie przyjmuje się ŻADNEJ ODPOWIEDZIALNOŚCI.
Błędy w tłumaczeniu strony podręcznika prosimy zgłaszać na adres listy dyskusyjnej manpages-pl-list@lists.sourceforge.net
February 10, 2020 | Debian |