Nazwa

mformat - dodaje system plików MS-DOS do niskopoziomowo sformatowanej dyskietki

OSTRZEŻENIE

Ta strona podręcznika ekranowego została automatycznie wygenerowana z dokumentacji texinfo pakietu mtools i może nie być kompletna i całkowicie dokładna. Szczegóły można znaleźć na końcu strony.

opis

Polecenie mformat jest używane do dodawania systemu plików MS-DOS do niskopoziomowo sformatowanej dyskietki. Ma następującą składnię:

mformat [-t cylinders|-T tot_sectors] [-h heads] [-s sectors]


  [-f size] [-1] [-4] [-8]


  [-v volume_label]


  [-F] [-S sizecode]


  [-M software_sector_size]


  [-N serial_number] [-a]


  [-C] [-H hidden_sectors] [-I fsVersion]


  [-r root_sectors] [-L fat_len]


  [-B boot_sector] [-k]


  [-m media_descriptor]


  [-K backup_boot]


  [-R nb_reserved_sectors]


  [-c clusters_per_sector]


  [-d fat_copies]


  [-X] [-2 sectors_on_track_0] [-3]


  [-0 rate_on_track_0] [-A rate_on_other_tracks]


  drive:

Mformat dodaje minimalne elementy systemu plikowego MS-DOS (boot sector, FAT i katalog główny) do dyskietki, która została już sformatowana niskopoziomowo przez Unixa.

Obsługiwane są następujące opcje (mogą nie być dostępne opcje S, 2, 1 oraz M, jeśli mtools zostały skompilowane bez opcji USE_2M):

Następujące opcje są takie same jak w przypadku polecenia format z MS-DOS:

Opcje

v 

Określa etykietę wolumenu. Etykieta identyfikuje dyski i może się składać z maksymalnie 11 znaków. Jeśli -v zostanie pominięte, to mformat nie nada dyskowi żadnej etykiety.

f 

Określa rozmiar systemu plików DOS do sformatowania. Opcja ta obsługuje tylko kilka predefiniowanych rozmiarów; opcji -h/-t/-s należy użyć dla innych rozmiarów. Obsługiwane są następujące rozmiary:

t 

Określa liczbę ścieżek na dysku.

T 

Określa liczbę wszystkich sektorów na dysku. Tylko jedna z tych dwóch opcji (liczba ścieżek lub liczba sektorów) może być użyta.

h 

Liczba głowic (stron).

s 

Określa liczbę sektorów na ścieżkę. Przy użyciu opcji 2m jest to liczba 512-bajtowych równoważników sektora na typową ścieżkę (tj. inną niż głowica 0 ścieżka 0). Jeśli nie użyto opcji 2m, jest to liczba fizycznych sektorów na ścieżkę (mogą być one większe niż 512 bajtów).

1 

Jednostronne formatowanie (odpowiednik -h 1)

4 

Formatowanie dwustronnego dysku 360K (odpowiednik -f 360). Użyty razem z opcją -1 powoduje sformatowanie dysku 180K.

8 

Formatowanie dysku z 8 sektorami na ścieżce.

Opcje q, u i b programu format z MS-DOS nie są obsługiwane. Opcja s ma inne znaczenie.

Następujące opcje są specyficzne dla mtools:

F 

Formatowanie partycji jako FAT32.

S 

Rozmiar kodu. Rozmiar sektora wynosi 2 ^ (rozmiarkodu + 7).

X 

Formatuje dyskietkę jako dyskietkę XDF. Patrz sekcja XDF w mtools(1). Dyskietka musi być uprzednio sformatowana niskopoziomowo przy użyciu narzędzia xdfcopy zawartego w pakiecie fdutils. Dyski XDF są używane na przykład jako dyski instalacyjne systemu OS/2.

2 

Format 2m. Parametr tej opcji opisuje liczbę sektorów na ścieżce 0, głowicy 0. Opcja zalecana dla sektorów większych niż zwykłe.

3 

Nie używa formatu 2m, nawet jeśli obecna geometria dysku jest geometrią 2m.

0 

Prędkość transferu danych na ścieżce 0.

A 

Prędkość transferu danych na ścieżkach innych niż 0.

M 

Rozmiar sektora programowego. Parametr ten opisuje rozmiar w bajtach sektora używanego przez system plikowy MS-DOS. Domyślnie jest on równy rozmiarowi sektora fizycznego.

N 

Używa podanego numeru seryjnego, zamiast wygenerować go automatycznie.

a 

Podanie tej opcji powoduje generowanie numeru seryjnego jak dla Atari. Atari przechowują numer seryjny w etykiecie OEM.

C 

Tworzy plik obrazu dysku, na którym będzie zainstalowany system plików MS-DOS. Oczywiście, bezużyteczne w odniesieniu do fizycznych urządzeń takich jak dyskietki czy partycje dysku twardego.

H 

Liczba sektorów ukrytych. Parametr przydatny do formatowania partycji dysku twardego, które nie są wyrównane do granic ścieżek (tj. pierwsza głowica pierwszej ścieżki nie należy do partycji, ale zawiera tablicę partycji). W takim przypadku liczba ukrytych sektorów jest zwykle liczbą sektorów na cylinder. Nie testowano.

I 

Ustawia identyfikator wersji systemu plików przy formatowaniu napędu FAT32. Aby dowiedzieć się, jaki jest ten identyfikator, należy uruchomić minfo na istniejącym napędzie FAT32, a następnie powiadomić autora przez e-mail, aby mógł dołączyć poprawną wartość w przyszłych wersjach mtools.

c 

Sets the size of a cluster (in sectors). If this cluster size would generate a FAT that too big for its number of bits, mtools automatically increases the cluster size, until the FAT is small enough. If no cluster size is specified explicitly, mtools uses a default value as described in section “Number of sectors per cluster” below.

d 

Ustawia liczbę kopii FAT. Domyślnie - 2. Opcja ta może być podana także za pomocą zmiennej środowiskowej MTOOLS_NFATS.

r 

Ustala rozmiar katalogu głównego (root) w sektorach. Odnosi się wyłącznie do 12- i 16-bitowych tablic alokacji plików (FAT). Opcja ta może być podana także za pomocą zmiennej środowiskowej MTOOLS_DIR_LEN.

L 

Ustawia rozmiar FAT-u.

B 

Używa sektora startowego (boot sector) przechowywanego w zadanym pliku lub na zadanym urządzeniu, zamiast używać własnego. Aktualizowane są jedynie pola geometrii, tak by pasowały do parametrów dysku docelowego.

k 

Zachowuje z istniejącego sektora startowego tyle, ile tylko możliwe. Aktualizowane są jedynie pola geometrii i inne podobne pola, tak by pasowały do parametrów dysku docelowego.

K 

Ustawia numer sektora, w którym będzie przechowywana kopia zapasowa sektora startowego (ma znaczenie tylko dla FAT32).

R 

Sets the number of reserved sectors for this filesystem. This must be at least 1 for non-FAT32 disks, and at least 3 for FAT disks (in order to accommodate the boot sector, the info sector and the backup boot sector).

m 

Używa niestandardowego bajtu opisu mediów dysku. Bajt opisu mediów znajduje się na pozycji 21. sektora ładowania, a także jako pierwszy bajt każdej kopii FAT. Używanie tej opcji może wprawić DOS-a lub starsze wersje pakietu mtools w zakłopotanie i może spowodować, że dysku nie będzie się dało odczytać. Należy używać tej opcji tylko wtedy, gdy ma się pewność, co się robi.

Chcąc sformatować dyskietkę o gęstości innej niż domyślna, należy podać co najmniej te parametry linii poleceń, które są różne od domyślnych.

Mformat zwraca 0 w przypadku powodzenia lub 1 w przypadku błędu.

Polecenie nie zapisuje informacji o błędnych blokach (bad blocks) w FAT. Należy w tym celu użyć mbadblocks.

Number of sectors per cluster

If the user indicates no cluster size, mformat figures out a default value for it.

For FAT32 it uses the following table to determine the number of sectors per cluster, depending on the total number of sectors on the filesystem.

more than 32*1024*1024*2: 64 sectors
between 16*1024*1024*2 and 32*1024*1024*2: 32 sectors
between 8*1024*1024*2 and 16*1024*1024*2: 16 sectors
between 260*1024*2 and 81024*1024*2: 1 sectors

This is derived from information on page 20 of Microsoft's fatgen103 document, which currently can be found at the following address:

https://staff.washington.edu/dittrich/misc/fatgen103.pdf

For FAT12 and FAT16, mformat uses an iterative approach, where it starts with a set value, which it doubles until it is able to fill up the disk using that cluster size and a number of cluster less than the maximum allowed.

The starting value is 1 for disks with one head or less than 2000 sectors, and 2 for disks with more than one head, and more than 2000 sectors.

The number of sectors per cluster cannot go beyond 128.

ZOBACZ TAKŻE

Dokumentacja texinfo pakietu mtools

PRZEGLĄDANIE DOKUMENTACJI TEXINFO

Ta strona podręcznika została utworzona automatycznie z dokumentacji texinfo pakietu mtools. Proces ten jednak jest tylko przybliżony i niektóre elementy, jak odnośniki czy indeksy, mogą być utracone. W rzeczywistości elementy te nie mają właściwych odpowiedników w formacie stron podręcznika ekranowego. Ponadto nie wszystkie informacje zostały przełożone na wersję podręcznika ekranowego. Dlatego zdecydowanie zalecamy użycie oryginalnej dokumentacji texinfo. Na końcu niniejszej strony znajdują się instrukcje, jak przeglądać dokumentację w tym formacie.

*   

Zdatną do wydrukowania postać dokumentacji texinfo można otrzymać, uruchamiając poniższe polecenia:

    ./configure; make dvi; dvips mtools.dvi

*   

Aby utworzyć wersję html, należy uruchomić:

    ./configure; make html

Już utworzone wersje html można znaleźć na stronie `http://www.gnu.org/software/mtools/manual/mtools.html'

*   

Aby utworzyć kopię info (możliwą do przeglądania w trybie info Emacsa), należy uruchomić:

    ./configure; make info

Dokumentacja texinfo wygląda najlepiej wydrukowana lub w postaci html. W wersji info niektóre przykłady są naprawdę trudne w czytaniu z powodu konwencji cytowania używanych w formacie info.

TŁUMACZENIE

Autorami polskiego tłumaczenia niniejszej strony podręcznika są: Wojtek Kotwica <wkotwica@post.pl> i Robert Luberda <robert@debian.org>

Niniejsze tłumaczenie jest wolną dokumentacją. Bliższe informacje o warunkach licencji można uzyskać zapoznając się z GNU General Public License w wersji 3 lub nowszej. Nie przyjmuje się ŻADNEJ ODPOWIEDZIALNOŚCI.

Błędy w tłumaczeniu strony podręcznika prosimy zgłaszać na adres listy dyskusyjnej manpages-pl-list@lists.sourceforge.net.