DOKK / manpages / debian 12 / manpages-pl / rgrep.1.pl
GREP(1) Polecenia użytkownika GREP(1)

grep, egrep, fgrep, rgrep - wypisuje wiersze pasujące do wzorca

grep [OPCJA...] WZORCE [PLIK...]
grep [OPCJA...] -e WZORCE ... [PLIK...]
grep [OPCJA...] -f PLIK_WZORCOWY ... [PLIK...]

grep szuka WZORCÓW w każdym PLIKU. Wzorców może być więcej niż jeden, należy je wówczas rozdzielić znakiem nowego wiersza, przy czym grep wypisze każdy wiersz pasujący do któregoś z wzorców. WZORCE powinny być zwykle cytowane, jeśli grep jest używany jako polecenie powłoki.

PLIK - oznacza standardowe wejście. Jeśli nie podano PLIKU, rekurencyjne wyszukiwania sprawdzą obecny katalog roboczy, a nierekurencyjne - czytają ze standardowego wejścia.

Debian also includes the variant programs egrep, fgrep and rgrep. These programs are the same as grep -E, grep -F, and grep -r, respectively. These variants are deprecated upstream, but Debian provides for backward compatibility. For portability reasons, it is recommended to avoid the variant programs, and use grep with the related option instead.

Wyświetla komunikat pomocy i wychodzi.
Wyświetla numer wersji grep i wychodzi.

Interpretuje WZORCE jako rozszerzone wyrażenie regularne (ERE, patrz niżej).
Interpretuje WZORCE jako literalne ciągi znaków, a nie jako wyrażenia regularne.
Interpretuje WZORCE jako podstawowe wyrażenie regularne (BRE, patrz niżej). Jest to zachowanie domyślne.
Interpret PATTERNS as Perl-compatible regular expressions (PCREs). This option is experimental when combined with the -z (--null-data) option, and grep -P may warn of unimplemented features.

Używa WZORCE jako wzorca. Jeżeli ta opcja została użyta wielokrotnie lub jest połączona z opcją -f (--file), szuka wszystkich podanych wzorców. Ta opcja może być użyta do ochrony wzorców rozpoczynających się znakiem "-".
Pobiera wzorce z PLIKU, po jednym na wiersz. Jeżeli ta opcja została użyta wielokrotnie lub jest połączona z opcją -e (--regexp), szuka wszystkich podanych wzorców. Pusty plik zawiera zero wzorców, więc nie pasuje do niczego.
Ignoruje różnicę wielkości liter we wzorcach oraz danych wejściowych, tak by znaki, które różnią się tylko wielkością pasowały do siebie.
Nie ignoruje różnicy wielkości liter we wzorcach oraz w danych wejściowych. Jest to zachowanie domyślne. Ta opcja jest użyteczna by przekazać skryptowi powłoki, który już używa -i, by anulował ten efekt ponieważ te dwie opcje się nadpisują.
Odwraca sens dopasowania, wybierając wiersze niepasujące.
Wybiera tylko te wiersze, w których dopasowane wzorce tworzą całe słowa. Przeprowadzany test polega na tym, że dopasowany podłańcuch musi albo znajdować się na początku wiersza, albo być poprzedzony znakiem nietworzącym słowa. Podobnie, musi albo znajdować się na końcu wiersza, albo musi następować po nim znak nietworzący słowa. Znakami tworzącymi słowa są litery, cyfry i znak podkreślenia. Ta opcja nie zadziała, jeśli podano również -x.
Wybiera tylko te dopasowania, które dokładnie pasują do całego wiersza. W przypadku wzoru wyrażenia regularnego, ma to taki sam skutek, jak umieszczenie całego wyrażenia w nawiasach i otoczenie go ^ oraz $.

Suppress normal output; instead print a count of matching lines for each input file. With the -v, --invert-match option (see above), count non-matching lines.
Surround the matched (non-empty) strings, matching lines, context lines, file names, line numbers, byte offsets, and separators (for fields and groups of context lines) with escape sequences to display them in color on the terminal. The colors are defined by the environment variable GREP_COLORS. WHEN is never, always, or auto.
Wyłącza normalne wyjście, zamiast niego wypisuje nazwę każdego pliku, z którego normalnie nie wypisano by żadnego wyniku.
Wyłącza normalne wyjście, zamiast niego wypisuje nazwę każdego pliku, z którego normalnie wypisano by wynik. Przeszukiwanie każdego pliku wejściowego kończy się na pierwszym pasującym wyniku.
Stop reading a file after NUM matching lines. If NUM is zero, grep stops right away without reading input. A NUM of -1 is treated as infinity and grep does not stop; this is the default. If the input is standard input from a regular file, and NUM matching lines are output, grep ensures that the standard input is positioned to just after the last matching line before exiting, regardless of the presence of trailing context lines. This enables a calling process to resume a search. When grep stops after NUM matching lines, it outputs any trailing context lines. When the -c or --count option is also used, grep does not output a count greater than NUM. When the -v or --invert-match option is also used, grep stops after outputting NUM non-matching lines.
Wyświetla tylko pasujące (niepuste) części pasującego wiersza, każda w osobnym wierszu.
Po cichu, nie wyświetla niczego na standardowe wyjście. Przeszukiwanie zakończy się na pierwszym pasującym wierszu ze statusem zero, nawet jeśli wykryto błąd. Patrz również opcje -s lub --no-messages.
Ignoruje błędy spowodowane przez nieistniejące lub nieczytelne pliki.

Wypisuje przed każdym wierszem wyjścia jego, liczone od 0, przesunięcie bajtowe w pliku wejściowym. Jeśli użyto opcji -o (--only-matching), wyświetla przesunięcie samej pasującej części.
Wyświetla nazwę pliku dla każdego dopasowania. Jest to domyślne ustawienie, jeśli jest więcej niż jeden plik do przeszukania. Rozszerzenie GNU.
Odwołuje poprzedzanie wyjścia nazwami plików. Jest to ustawienie domyślne, jeśli jest tylko jeden plik (lub standardowe wejście) do przeszukania.
Wyświetla wejście, które w rzeczywistości pochodzi ze standardowego wejścia, jako wejście pochodzące z pliku ETYKIETA. Może to być szczególnie przydatne przy komendach, które przekształcają zawartość pliku przed wyszukiwaniem, np. gzip -cd foo.gz | grep --label=foo -H 'jakiś wzorzec'. Patrz też: opcja -H.
Poprzedza każdy wiersz wyjścia, liczonym od 1, numerem wiersza z pliku wejściowego.
Upewnia się, że pierwszy znak wiersza zawartości zależy od tabulacji, dzięki czemu wyrównanie tabulacji wygląda normalnie. Jest to użyteczne z opcjami, które poprzedzają swoje wyjście jakąś zawartością: -H, -n i -b. Aby zwiększyć prawdopodobieństwo, że wiersze z danego pliku będą się zaczynać w tej samej kolumnie, numer wiersza i przesunięcie bajtowe (jeśli są obecne) zostaną wyświetlone z najmniejszą szerokością pola.
Zamiast znaku, który normalnie występuje po nazwie pliku, wypisuje bajt zerowy (ASCII NUL). Na przykład, grep -lZ wypisuje po nazwie pliku bajt zerowy, zamiast, jak zwykle, znak nowego wiersza. Opcja ta powoduje, że wyjście jest jednoznaczne, nawet przy nazwach plików zawierających niecodzienne znaki, jak znak nowego wiersza. Może być wykorzystywana z poleceniami typu: find -print0, perl -0, sort -z i xargs -0, umożliwiając przetwarzanie plików o dowolnych nazwach, nawet zawierających znaki nowego wiersza.

Wyświetla LICZBĘ wierszy z kontekstem, następujących po dopasowanych wierszach. Pomiędzy ciągłymi grupami dopasowań umieszczany jest wiersz zawierający separator grupy (--). Nie działa z opcją -o lub --only-matching, wyświetlane jest wówczas również ostrzeżenie.
Wyświetla LICZBĘ wierszy z kontekstem, poprzedzających dopasowane wiersze. Pomiędzy ciągłymi grupami dopasowań umieszczany jest wiersz zawierający separator grupy (--). Nie działa z opcją -o lub --only-matching, wyświetlane jest wówczas również ostrzeżenie.
Wyświetla LICZBĘ wierszy z kontekstem. Pomiędzy ciągłymi grupami dopasowań umieszczany jest wiersz zawierający separator grupy (--). Nie działa z opcją -o lub --only-matching, wyświetlane jest wówczas również ostrzeżenie.
Gdy użyto -A, -B, lub -C wypisuje SEPARATOR zamiast -- pomiędzy grupami wierszy.
Gdy użyto -A, -B, lub -C nie wypisuje separatora pomiędzy grupami wierszy.

Przetwarza plik binarny tak, jakby był on plikiem tekstowym; jest to odpowiednik opcji --binary-files=text.
Jeżeli dane lub metadane pliku wskazują na to, że zawiera on dane binarne, zakłada, że jest on typu TYP. Bajty nietekstowe oznaczają dane binarne; są to albo niepoprawnie zakodowane znaki, albo bajty wejściowe null, kiedy opcja -z nie została użyta.
By default, TYPE is binary, and grep suppresses output after null input binary data is discovered, and suppresses output lines that contain improperly encoded data. When some output is suppressed, grep follows any output with a message to standard error saying that a binary file matches.
Jeżeli TYPEM jest without-match, to kiedy grep wykryje, że wejście zawiera binarny null, zakłada, że reszta pliku nie pasuje. Jest to odpowiednik opcji -I.
Jeżeli TYPEM jest text, to grep przetwarza plik binarny tak, jakby był on plikiem tekstowym; jest to odpowiednik opcji -a.
Kiedy TYP ma wartość binary, grep może traktować bajty nietekstowe jako zakończenia wierszy nawet bez opcji -z. To oznacza, że wybór między binary a text może wpływać na to, czy wzorzec pasuje do pliku. Na przykład, kiedy TYPEM jest binary, to wzorzec q$ może pasować do q po którym niespodziewanie następuje bajt null, nawet jeśli te wzorce nie zostałaby dopasowane, gdyby TYPEM był text. I odwrotnie, kiedy TYPEM jest binary, wzorzec . (kropka) może nie zgadzać się z bajtem null.
Ostrzeżenie: Opcja -a może zwrócić binarny śmietnik, co może mieć nieprzyjemne skutki, jeżeli wyjściem jest terminal, a sterownik terminala zinterpretuje to wszystko jako polecenia. Z drugiej jednak strony, czytając pliki, których kodowanie tekstu pozostaje nieznane, przydatne może być użycie -a lub ustawienie zmiennej LC_ALL='C' w środowisku, aby znaleźć więcej dopasowań, nawet jeśli ich bezpośrednie wyświetlenie byłoby niebezpieczne.
Jeśli plik wejściowy jest urządzeniem, kolejką FIFO lub gniazdem, używa DZIAŁANIA do przetworzenia go. Domyślnym DZIAŁANIEM jest read, co znaczy, że urządzenia są odczytywane dokładnie tak samo, jak gdyby były zwykłymi plikami. Jeśli wartością DZIAŁANIA jest skip, to urządzenia są po cichu pomijane.
Jeśli plik wejściowy jest katalogiem, używa DZIAŁANIA do przetworzenia go. Domyślnym DZIAŁANIEM jest read, tzn. odczytywanie katalogów dokładnie tak samo, jak gdyby były zwykłymi plikami. Jeśli wartością DZIAŁANIA jest skip, to urządzenia są po cichu pomijane. Jeśli DZIAŁANIEM jest recurse, odczytywane są rekurencyjnie wszystkie pliki w danym katalogu, podążając za dowiązaniami symbolicznymi wyłącznie wtedy, gdy zostały podane w wierszu polecenia. Jest to równoważne podaniu opcji -r.
Pomija jakiekolwiek pliki z przyrostkiem nazwy, który zgadza się ze WZORCEM używając dopasowania wieloznacznego; przyrostek nazwy jest albo całą nazwą pliku, albo końcową częścią, która zaczyna się od znaku innego niż ukośnik występującego od razu po ukośniku / w nazwie. Przy wyszukiwaniu rekurencyjnym, pomija jakikolwiek podplik, którego bazowa nazwa zgadza się z WZORCEM; nazwa bazowa jest częścią po ostatnim /. Wzorzec może wykorzystywać *, ? albo [...] jako wieloznaczniki oraz \, aby zacytować wieloznacznik lub odwrócony ukośnik.
Pomija pliki, których nazwa pasuje do któregoś ze wzorców odczytanego z PLIKU (używając masek, opisanych w opcji -exclude).
Pomija jakiekolwiek katalogi z przyrostkiem nazwy, który zgadza się ze WZORCEM. Przy wyszukiwaniu rekurencyjnym, pomija jakiekolwiek podkatalogi, których bazowa nazwa zgadza się ze WZORCEM. Ignoruje wszystkie powtarzające się ukośniki we WZORCU.
Przetwarza plik binarny tak, jakby nie zawierał pasujących danych, jest to równoważne opcji --binary-files=without-match.
Wypisuje jedynie pliki, których nazwy bazowe pasują do WZORCA (używając masek opisanych w opcji --exclude). Jeśli podano sprzeczne opcje --include i --exclude, wygrywa opcja, której uda dopasować się jako ostatniej. Jeśli obydwu opcjom nie uda się niczego dopasować, plik jest uwzględniany, chyba że jako pierwszą podano opcję --include.
Read all files under each directory, recursively, following symbolic links only if they are on the command line. Note that if no file operand is given, grep searches the working directory. This is equivalent to the -d recurse option.
Czyta rekurencyjnie wszystkie pliki pod każdym katalogiem. Podąża za każdym dowiązaniem symbolicznym, w odróżnieniu od -r.

Używa buforowania wierszy wyjścia. Użycie tej opcji może spowodować niższą wydajność.
Traktuje plik(i) jako binarne. Domyślnie, w MS-DOS i MS-Windows, grep zgaduje, czy plik zawiera tekst lub dane binarne, jak zostało to opisane przy opcji --binary-files. Jeśli grep zdecyduje, że plik jest tekstowy, usuwa znaki CR (powrót karetki) z oryginalnej zawartości pliku (po to, żeby wyrażenia regularne z ^ i $ działały poprawnie). Podanie -U wyłącza tę analizę powodując, że wszystkie pliki są odczytywane i przekazywane mechanizmowi dopasowującemu dosłownie; jeśli plik jest plikiem tekstowym z parami CR/LF na końcu wierszy, spowoduje to, że niektóre wyrażenia regularne nie zadziałają. Opcja ta nie działa na platformach innych niż MS-DOS i MS-Windows.
Traktuje dane wejściowe i wyjściowe jako sekwencje wierszy zakończonych bajtem zerowym (znak ASCII NUL) zamiast znakiem końca wiersza. Podobnie jak opcje -Z lub --null, ta opcja może być używana z programami takimi jak sort -z, aby przetworzyć nazwy plików o dowolnych nazwach.

Wyrażenie regularne to wzorzec opisujący zbiór łańcuchów. Wyrażenia regularne są budowane analogicznie do wyrażeń arytmetycznych, przez zastosowanie do połączenia mniejszych wyrażeń, rozmaitych operatorów.

grep understands three different versions of regular expression syntax: “basic” (BRE), “extended” (ERE) and “perl” (PCRE). In GNU grep there is no difference in available functionality between basic and extended syntax. In other implementations, basic regular expressions are less powerful. The following description applies to extended regular expressions; differences for basic regular expressions are summarized afterwards. Perl-compatible regular expressions give additional functionality, and are documented in pcre2syntax(3) and pcre2pattern(3), but work only if PCRE support is enabled.

Podstawowymi "cegiełkami" są wyrażenia regularne pasujące do pojedynczego znaku. Większość znaków, w tym wszystkie litery i cyfry są wyrażeniami regularnymi pasującymi do samych siebie. Każdy metaznak mający specjalne znaczenie może być zacytowany przez poprzedzenie go odwrotnym ukośnikiem.

Kropka . pasuje do każdego pojedynczego znaku. Nie jest określone czy pasuje ona do błędu kodowania.

Wyrażenie klamrowe jest listą znaków zawartych pomiędzy [ a ]. Pasuje do każdego pojedynczego znaku na tej liście. Jeśli pierwszy znak z listy jest daszkiem ^, to wyrażenie pasuje do każdego pojedynczego znaku nie znajdującego się na liście; nie jest określone czy pasuje do błędu kodowania. Na przykład, wyrażenie regularne [0123456789] pasuje do każdej pojedynczej cyfry.

W obrębie wyrażenia klamrowego, wyrażenie zakresowe składa się z dwóch znaków rozdzielonych minusem. Pasuje do pojedynczego znaku, który mieści się między tymi dwoma znakami, łącznie z nimi, używając ustawień językowych (locale) określających kolejność i zestaw znaków. Na przykład, w domyślnych ustawieniach locale C, [a-d] jest odpowiednikiem [abcd]. Wiele ustawień regionalnych sortuje znaki w kolejności słownikowej, i [a-d] nie jest wtedy z reguły odpowiednikiem [abcd], może być na przykład równoważne [aBbCcDd] (dla języka polskiego: [aąbcćd] - tłum.). Aby uzyskać tradycyjną interpretację wyrażeń zakresowych, można użyć locale C, przypisując zmiennej środowiskowej LC_ALL wartość C.

Istnieją predefiniowane, nazwane klasy znakowe, których można używać wewnątrz wyrażeń klamrowych. Posiadają opisowe nazwy w języku angielskim i są to: [:alnum:] (litery i cyfry), [:alpha:] (litery), [:blank:] (puste), [:cntrl:] (znaki kontrolne), [:digit:] (cyfry), [:graph:] ([:alnum:] i [:punct:]), [:lower:] (małe litery), [:print:] ([:graph:] i spacja), [:punct:] (znaki przestankowe), [:space:] (białe znaki), [:upper:] (duże litery) i [:xdigit:] (znaki szesnastkowe). Na przykład [[:alnum:]] zawiera zestaw liter i cyfr zależnych od aktualnych ustawień językowych. W ustawieniach locale C i kodowaniu znaków ASCII, jest to odpowiednik [0-9A-Za-z] (w polskich ustawieniach [0-9A-Ża-ż] - tłum.). (Proszę zauważyć, że nawiasy kwadratowe w nazwach klas są częścią nazw symbolicznych i muszą być umieszczone dodatkowo, oprócz pary nawiasów ograniczającej samą listę.) Większość metaznaków traci swoje szczególne znaczenie wewnątrz wyrażeń klamrowych. Aby umieścić tam dosłowny znak ], należy go umieścić jako pierwszy. Podobnie, dosłowny ^, może się znaleźć gdziekolwiek poza pierwszym miejscem. W końcu, dosłowny - musi się znaleźć na końcu.

Znak daszka ^ i dolara $ są metaznakami, które pasują odpowiednio do łańcucha pustego na początku i końcu wiersza.

Symbole \< i \> oznaczają pusty łańcuch odpowiednio na początku i końcu słowa. Symbol \b pasuje do pustego łańcucha na krawędzi słowa, zaś \B pasuje do ciągu pustego zakładając, że nie jest na krawędzi słowa. Symbol \w jest synonimem [_[:alnum:]], z kolei \W jest synonimem [^_[:alnum:]].

Po wyrażeniach regularnych mogą się znajdować jeden lub kilka operatorów powtórzenia:

?
Poprzedzający element jest opcjonalny i dopasowany co najwyżej jeden raz.
*
Poprzedzający element będzie dopasowany zero lub więcej razy.
+
Poprzedzający element będzie dopasowany jeden lub więcej razy.
{n}
Poprzedzający element pasuje dokładnie n razy.
{n,}
Poprzedzający element pasuje n lub więcej razy.
{,m}
Poprzedzający element pasuje co najwyżej m razy. Jest to rozszerzenie GNU.
{n,m}
Poprzedzający element pasuje co najmniej n razy, ale nie więcej niż m razy.

Dwa wyrażenia regularne można ze sobą złączyć; do wynikowego wyrażenia regularnego pasuje każdy łańcuch utworzony przez złączenie dwóch podłańcuchów, które odpowiednio pasują do złączonych wyrażeń.

Dwa wyrażenia regularne można połączyć operatorem wrostkowym |; do wynikowego wyrażenia regularnego pasuje dowolny łańcuch pasujące do jednego bądź do drugiego z podwyrażeń.

Powtarzanie ma priorytet na sumowaniem, które z kolei ma priorytet nad alternatywą. Całe wyrażenie regularne można ująć w nawiasy, celem unieważnienia reguł priorytetowych. W ten sposób zostanie utworzone podwyrażenie.

Odwołanie zwrotne \n, gdzie n jest cyfrą pasującą do podłańcucha dopasowanego poprzednio przez n-te podwyrażenie wyrażenia regularnego, ujęte w nawiasy.

W podstawowych wyrażeniach regularnych metaznaki ?, +, {, |, ( i ) tracą swoje szczególne znaczenie; zamiast nich należy używać wersji z odwrotnym ukośnikiem: \?, \+, \{, \|, \( oraz \).

Typowo, statusem wyjściowym jest 0 jeśli dopasowano wiersz, 1, gdy nic nie dopasowano oraz 2, jeżeli wystąpił błąd. Jednakże, jeżeli użyto -q, --quiet lub --silent oraz dopasowano wiersz, statusem wyjściowym będzie 0, nawet jeśli wystąpił błąd.

ŚRODOWISKO

Zachowanie grepa można zmienić poniższymi zmiennymi środowiskowymi.

Ustawienia regionalne (locale) dla kategorii LC_foo są określane przez sprawdzanie trzech zmiennych środowiska, LC_ALL, LC_foo, LANG; w tej kolejności. Pierwsza z tych zmiennych, która jest ustawiona, określa locale. Na przykład, jeśli LC_ALL nie jest ustawiona, ale LC_MESSAGES jest ustawiona na pt_BR, to dla kategorii LC_MESSAGES używane są ustawienia brazylijskiej odmiany portugalskiego. Jeśli żadna z powyższych zmiennych nie jest ustawiona, katalog locale nie jest zainstalowany, lub grep nie został skompilowany z obsługą języka narodowego (NLS), to używane są locale C. Dostępne locale można sprawdzić komendą locale -a.

Controls how the --color option highlights output. Its value is a colon-separated list of capabilities that defaults to ms=01;31:mc=01;31:sl=:cx=:fn=35:ln=32:bn=32:se=36 with the rv and ne boolean capabilities omitted (i.e., false). Supported capabilities are as follows.
Podciąg SGR dla całego wybranego wiersza (tzn. pasującego, jeśli nie podano opcji -v lub niepasującego w przeciwnym wypadku). Jeśli jednak wartość logiczna rv i opcja wiersza poleceń -v zostały podane, to będzie on dotyczył w zamian kontekstu pasujących wierszy. Domyślnie jest pusta (tzn. ustawiona jest domyślna para kolorów terminala).
Podciąg SGR dla wszystkich wierszy kontekstu (tzn. niepasujących wierszy, jeśli nie podano opcji -v lub pasujących w przeciwnym wypadku). Jeśli jednak wartość logiczna rv i opcja wiersza poleceń -v zostały podane, to będzie on dotyczył w zamian wybranych, niepasujących wierszy. Domyślnie jest pusta (tzn. ustawiona jest domyślna para kolorów terminala).
Wartość logiczna, która odwraca znaczenie możliwości sl= i cx=, kiedy podano opcję wiersza poleceń -v. Domyślnie jest ustawiona na fałsz (tzn. możliwość jest pominięta).
Podciąg SGR (zob. niżej) do pasującego, niepustego tekstu w dowolnym pasującym wierszu (tzn. wybranego wiersza, jeśli nie podano opcji wiersza poleceń -v lub wiersza kontekstu w przeciwnym wypadku). Ustawienie go jest odpowiednikiem podania ms= i mc= z tą samą wartością. Domyślnie jest to czerwony, pogrubiony tekst na aktualnym tle wiersza.
Podciąg SGR do pasującego, niepustego tekstu w wybranym wierszu (jest używana tylko jeśli nie podano opcji wiersza poleceń -v). Efekt możliwości sl= (lub cx= w przypadku rv) pozostaje aktywny. Domyślnie jest to czerwony, pogrubiony tekst na aktualnym tle wiersza.
Podciąg SGR do pasującego, niepustego tekstu w wierszu kontekstu (jest używana tylko jeśli podano opcję wiersza poleceń -v). Efekt możliwości cx= (lub sl= w przypadku rv) pozostaje aktywny. Domyślnie jest to czerwony, pogrubiony tekst na aktualnym tle wiersza.
Podciąg SGR do nazw plików poprzedzających wszystkie wiersze zawartości. Domyślnie jest to purpurowy tekst na domyślnym tle terminala.
Podciąg SGR do numerów wierszy poprzedzających wszystkie wiersze zawartości. Domyślnie, jest to zielony tekst na domyślnym tle terminala.
Podciąg SGR do offsetu bajtowego poprzedzającego wszystkie wiersze zawartości. Domyślnie, jest to zielony tekst na domyślnym tle terminala.
Podciąg SGR do separatorów wstawianych pomiędzy wybranymi polami wiersza (:), pomiędzy polami wierszy kontekstu (- i pomiędzy grupami przyległych wierszy, jeśli wybrano niezerowy kontekst (--). Domyślnie jest to cyjanowy tekst na domyślnym tle terminala.
Wartość logiczna, która zapobiega czyszczeniu końca wiersza przy użyciu sekwencji Erase in Line (EL) to Right (\33[K) za każdym razem, gdy kończy pokolorowany wpis. Jest to wymagane na terminalach, które nie obsługują EL. Wartość jednak potrzebna na terminalach, dla których możliwość logiczna back_color_erase (bce) nie ma zastosowania, gdy wybrane kolory podświetlenia nie zmieniają tła, gdy EL jest zbyt wolne bądź powoduje znaczne migotanie. Domyślnym ustawieniem jest fałsz (tzn. możliwość jest pominięta).

Proszę zauważyć, że wartości logiczne nie posiadają części "=...". Są one domyślne pominięte (tzn. fałszywe) i stają się prawdziwe, jeśli zostaną podane.

Proszę zapoznać się z rozdziałem Select Graphic Rendition (SGR) w dokumentacji używanego terminala tekstowego, aby dowiedzieć się jakie są dozwolone wartości oraz poznać ich znaczenie. Te wartości podciągów są liczbami całkowitymi w systemie dziesiętnym i mogą być łączone średnikami. Program grep zajmuje się łączeniem rezultatu w kompletną sekwencję SGR (\33[...m). Najczęściej używane wartości to: 1 - pogrubienie, 4 - podkreślenie, 5 - miganie, 7 - odwrócenie kolorów, 39 - domyślny kolor tła, od 30 do 37 - kolory tekstu, od 90 do 97 - kolory tekstu w trybie 16 kolorów, od 38;5;0 do 38;5;255 - kolory tekstu w trybie 88 i 256 kolorów, 49 - domyślny kolor tła, od 40 do 47 kolory tła, od 100 do 107 - kolory tła w trybie 16 kolorów i od 48;5;0 do 48;5;255 - kolory tła w trybie 88 i 256 kolorów.

Zmienne określające ustawienia regionalne dla kategorii LC_COLLATE, która wyznacza kolejność sortowania używaną do interpretowania wyrażeń zakresowych, takich jak [a-z].
Te zmienne ustawiają locale dla kategorii LC_CTYPE, od której zależą typy znaków, np. które są znakami białymi. Ta kategoria również ustala kodowanie znaków, czyli to, czy tekst jest zakodowany w UTF-8, ASCII czy jakiejkolwiek innej stronie kodowej. W locale C lub POSIX, każdy znak jest zakodowany jako pojedynczy bajt, więc każdy bajt jest poprawnym znakiem.
Zmienne określające ustawienia regionalne dla kategorii LC_MESSAGES, która wyznacza język, używany przez grepa do wyświetlania komunikatów. Domyślne locale C używają wiadomości w amerykańskiej odmianie angielskiego.
Jeśli jest ustawiona, to grep zachowuje się zgodnie z wymaganiami normy POSIX; w przeciwnym razie grep działa bardziej jak inne programy GNU. POSIX wymaga, by opcje, które występują po nazwach plików były traktowane jak nazwy plików; domyślnie zaś, opcje takie są przesuwane na początek listy argumentów i traktowane jak opcje. Ponadto, POSIX wymaga, by nierozpoznane opcje były zgłaszane jako "nielegalne" ("illegal"), ale ponieważ tak naprawdę nie naruszają one prawa, domyślnie zgłaszane są jako "nieprawidłowe" ("invalid"). POSIXLY_CORRECT wyłącza także _N_GNU_nonoption_argv_flags_, opisane poniżej.
_N_GNU_nonoption_argv_flags_
N jest tu numerycznym identyfikatorem procesu grepa. Jeśli i-tym znakiem wartości tej zmiennej środowiska jest 1, to i-ty argument przekazany do grepa nie jest uważany za opcję, nawet jeśli na nią wygląda. Powłoka może umieścić tę zmienną w środowisku dla każdego polecenia jakie uruchamia, podając, które argumenty są wynikiem rozwinięcia nazw plików i dlatego nie powinny być traktowane jako opcje. Zachowanie to jest dostępne tylko z biblioteką GNU C i tylko wtedy, gdy nie ustawiono POSIXLY_CORRECT.

Niniejsza strona podręcznika jest utrzymywana jedynie częściowo - pełna dokumentacja jest często aktualniejsza.

Copyright 1998-2000, 2002, 2005-2022 Free Software Foundation, Inc.

Jest to wolne oprogramowanie; warunki rozpowszechniania znajdują się w źródle programu. NIE ma gwarancji, nawet PRZYDATNOŚCI HANDLOWEJ czy PRZYDATNOŚCI DO OKREŚLONEGO CELU.

Raporty błędów wysyłać mailem na adres ⟨bug-grep@gnu.org⟩. Archiwum email oraz bug tracker ⟨https://debbugs.gnu.org/cgi/pkgreport.cgi?package=grep⟩

Duże liczniki powtórzeń w konstrukcji {n,m} mogą spowodować, że grep zużyje mnóstwo pamięci. Oprócz tego, pewne inne niejasne wyrażenia regularne wymagają czasu i przestrzeni rosnącej wykładniczo i mogą spowodować, że grepowi zabraknie pamięci.

Odwołania zwrotne są bardzo powolne i mogą wymagać czasu rosnącego wykładnicza.

Przykład poniżej zwraca lokację oraz zawartość każdego wiersza zawierającego "f" oraz kończącego się ".c" we wszystkich plikach w obecnym katalogu, których nazwy zawierają "g" oraz kończą się ".h". Opcja -n zwraca numery wierszy, parametr -- traktuje rozszerzenia ""*g*.h" zaczynające się od "-" jako nazwy plików zamiast jako opcje, a pusty plik /dev/null sprawia, że nazwy plików zostaną zwrócone, nawet jeśli tylko jedna nazwa będzie miała formę "*g.h".


$ grep -n -- 'f.*\.c$' *g*.h /dev/null
argmatch.h:1:/* definitions and prototypes for argmatch.c

Jedynym wierszem pasującym do wzorca jest pierwszy wiersz pliku argmatch.h. Należy zauważyć, że składnia wyrażenia regularnego użyta we wzorcu różni się od ogólnej składni używanej przez powłoki by dopasować nazwy plików.

awk(1), cmp(1), diff(1), find(1), perl(1), sed(1), sort(1), xargs(1), read(2), pcre2(3), pcre2syntax(3), pcre2pattern(3), terminfo(5), glob(7), regex(7)

Pod adresem https://www.gnu.org/software/grep/manual/ dostępny jest pełen podręcznik grep. Jeśli programy info i grep są poprawnie zainstalowane, polecenie:

info grep

powinno dać dostęp do pełnego podręcznika.

Autorami polskiego tłumaczenia niniejszej strony podręcznika są: Gwidon S. Naskrent <naskrent@hoth.amu.edu.pl>, Wojtek Kotwica <wkotwica@post.pl>, Michał Kułach <michal.kulach@gmail.com> i Jakub Klimczak <zuomarket@tuta.io>

Niniejsze tłumaczenie jest wolną dokumentacją. Bliższe informacje o warunkach licencji można uzyskać zapoznając się z GNU General Public License w wersji 3 ⟨https://www.gnu.org/licenses/gpl-3.0.html⟩ lub nowszej. Nie przyjmuje się ŻADNEJ ODPOWIEDZIALNOŚCI.

Błędy w tłumaczeniu strony podręcznika prosimy zgłaszać na adres listy dyskusyjnej ⟨manpages-pl-list@lists.sourceforge.net⟩.

2019-12-29 GNU grep 3.8