| fsync(2) | System Calls Manual | fsync(2) |
fsync, fdatasync - synchronizuje pełny, wewnątrzrdzeniowy stan pliku z zapisanym na dysku
Standardowa biblioteka C (libc, -lc)
#include <unistd.h>
int fsync(int fd);
int fdatasync(int fd);
fsync():
glibc 2.16 i późniejsze:
Nie jest konieczne definiowanie makr
glibc do 2.15 włącznie:
_BSD_SOURCE || _XOPEN_SOURCE
|| /* Od glibc 2.8: */ _POSIX_C_SOURCE >= 200112L
fdatasync():
_POSIX_C_SOURCE >= 199309L || _XOPEN_SOURCE >= 500
fsync() przenosi („opróżnia”) wszystkie zmodyfikowane wewnątrzrdzeniowo dane (tj. zmodyfikowane strony bufora pamięci podręcznej) pliku, do którego odnosi się deskryptor pliku fd na dysk (lub inny trwały nośnik), dzięki czemu wszystkie zmienione informacje mogą być pozyskane nawet w przypadku załamania lub przeładowania systemu. Obejmuje to zapis bezpośredni i opróżnienie bufora dysku (jeśli istnieje). Wywołanie blokuje, do momentu gdy urządzenie poinformuje o zakończeniu transferu.
Oprócz opróżnienia plików danych, fsync() opróżnia również metadane związane z plikiem (zob. inode(7)).
Wywołanie fsync nie gwarantuje, że wpis w katalogu, zawierający informacje o pliku, również zostanie zapisany na dysku. Aby to osiągnąć, wymagane jest jawne wywołanie fsync na deskryptorze pliku dla katalogu.
fdatasync() jest podobne do fsync(), lecz nie opróżnia zmodyfikowanych metadanych, chyba że są one konieczne do kolejnego pomyślnego pobrania danych. Przykładowo, zmiana st_atime lub st_mtime (odpowiednio, czasu dostępu i czasu ostatniej modyfikacji; zob. inode(7)) nie wymaga opróżnienia, ponieważ nie jest to konieczne, aby następny odczyt danych został pomyślnie obsłużony. Z drugiej strony, zmiana rozmiaru pliku (st_size, dokonana na przykład przez ftruncate(2)), wymagałaby opróżnienia metadanych.
Celem fdatasync() jest redukcja aktywności dysku w przypadku aplikacji, które nie wymagają, aby wszystkie metadane były zsynchronizowane z tymi na dysku.
W przypadku powodzenia, te wywołania zwracają zero. W razie wystąpienia błędu zwracane jest -1 i ustawiane jest errno wskazując błąd.
W systemach POSIX, na których dostępny jest fdatasync(), _POSIX_SYNCHRONIZED_IO jest zdefiniowany w <unistd.h> na wartość większą od 0 (zob. też sysconf(3)).
POSIX.1-2008.
POSIX.1-2001, 4.2BSD.
W Linuksie 2.2 i wcześniejszych, fdatasync() jest równoważny fsync() i nie daje żadnych korzyści pod względem wydajności.
Implementacja fsync() na starszych jądrach i rzadziej używanych systemach plików nie potrafi opróżniać buforów dysku. W takich przypadkach konieczne jest wyłączenie buforów dysku za pomocą hdparm(8) lub sdparm(8), aby zagwarantować bezpieczne wykonanie.
W UNIX System V Wydanie 4 AT&T fd musi być otwarty do zapisu. Jest to samo w sobie niekompatybilne z oryginalnym interfejsem BSD i zabronione przez POSIX, ale mimo to przetrwało w HP-UX i AIX.
sync(1), bdflush(2), open(2), posix_fadvise(2), pwritev(2), sync(2), sync_file_range(2), fflush(3), fileno(3), hdparm(8), mount(8)
Tłumaczenie niniejszej strony podręcznika: Przemek Borys <pborys@dione.ids.pl>, Andrzej Krzysztofowicz <ankry@green.mf.pg.gda.pl> i Michał Kułach <michal.kulach@gmail.com>
Niniejsze tłumaczenie jest wolną dokumentacją. Bliższe informacje o warunkach licencji można uzyskać zapoznając się z GNU General Public License w wersji 3 lub nowszej. Nie przyjmuje się ŻADNEJ ODPOWIEDZIALNOŚCI.
Błędy w tłumaczeniu strony podręcznika prosimy zgłaszać na adres listy dyskusyjnej manpages-pl-list@lists.sourceforge.net.
| 2 maja 2024 r. | Linux man-pages 6.9.1 |