NAZWA

mkfifo, mkfifoat - tworzy specjalny plik FIFO (potok nazwany)

BIBLIOTEKA

Standardowa biblioteka C (libc, -lc)

SKŁADNIA

#include <sys/types.h>
#include <sys/stat.h>

int mkfifo(const char *pathname, mode_t mode);

#include <fcntl.h>           /* Definicja stałych AT_* */
#include <sys/stat.h>

int mkfifoat(int dirfd, const char *pathname, mode_t mode);

mkfifoat():

    Od glibc 2.10:


        _POSIX_C_SOURCE >= 200809L


    Przed glibc 2.10:


        _ATFILE_SOURCE

OPIS

mkfifo() tworzy specjalny plik FIFO o nazwie pathname. mode określa uprawnienia FIFO. Są one modyfikowane przez umask procesu, w standardowy sposób: uprawnieniami tworzonego pliku będą (mode & ~umask).

Specjalny plik FIFO jest podobny do potoku, z tą różnicą, że jest tworzony w inny sposób. Zamiast być anonimowym kanałem komunikacji, specjalny plik FIFO pojawia się w systemie plików po wywołaniu mkfifo().

Po utworzeniu specjalnego pliku FIFO w ten sposób, dowolny proces może go otworzyć do odczytu lub zapisu, w ten sam sposób, jak zwykły plik. Jednak musi być otwarty na obu końcach równocześnie, aby dało się na nim przeprowadzać operacje wejścia lub wyjścia. Otwarcie FIFO do odczytu zwykle blokuje do momentu, aż jakiś inny proces nie otworzy tego samego FIFO do zapisu i na odwrót. Opis nieblokującej obsługi specjalnych plików FIFO zawarto w fifo(7).

WARTOŚĆ ZWRACANA

Po pomyślnym zakończeniu mkfifo() i mkfifoat() zwracają zero. Po błędzie zwracane jest -1 ustawiane errno wskazując błąd.

BŁĘDY

EACCES

Jeden z katalogów w ścieżce pathname nie zezwala na uprawnienie przeszukania (wykonania).

EBADF

(mkfifoat()) pathname jest względna, lecz dirfd nie jest ani AT_FDCWD, ani prawidłowym deskryptorem pliku.

EDQUOT

Wyczerpano przydział bloków dysku lub i-węzłów użytkownika w systemie plików.

EEXIST

pathname już istnieje. Obejmuje to przypadek, gdy pathname jest dowiązaniem symbolicznym, prawidłowym lub wiszącym.

ENAMETOOLONG

Całkowita długość pathname jest większa od PATH_MAX albo jakaś pojedyncza składowa ścieżki ma długość większą od NAME_MAX. W systemie GNU nie ma narzuconego limitu na długość całej ścieżki, ale niektóre systemy plików mogą stosować limity dotyczące składowej ścieżki.

ENOENT

Składowa pathname, która powinna być katalogiem nie istnieje lub jest wiszącym dowiązaniem symbolicznym.

ENOSPC

W katalogu lub systemie plików brak miejsca na nowy plik.

ENOTDIR

Składnik pathname, który powinien być katalogiem, w rzeczywistości katalogiem nie jest.

ENOTDIR

(mkfifoat()) pathname jest ścieżką względną a dirfd jest deskryptorem pliku odnoszącym się do pliku zamiast do katalogu.

EROFS

pathname odnosi się do systemu plików tylko do odczytu.

ATRYBUTY

Informacje o pojęciach używanych w tym rozdziale można znaleźć w podręczniku attributes(7).

WERSJE

Zaimplementowane za pomocą mknodat(2).

STANDARDY

POSIX.1-2008.

HISTORIA

mkfifo()

POSIX.1-2001.

mkfifoat()

glibc 2.4. POSIX.1-2008.

ZOBACZ TAKŻE

mkfifo(1), close(2), open(2), read(2), stat(2), umask(2), write(2), fifo(7)

TŁUMACZENIE

Tłumaczenie niniejszej strony podręcznika: Michał Kułach <michal.kulach@gmail.com>

Niniejsze tłumaczenie jest wolną dokumentacją. Bliższe informacje o warunkach licencji można uzyskać zapoznając się z GNU General Public License w wersji 3 lub nowszej. Nie przyjmuje się ŻADNEJ ODPOWIEDZIALNOŚCI.

Błędy w tłumaczeniu strony podręcznika prosimy zgłaszać na adres listy dyskusyjnej manpages-pl-list@lists.sourceforge.net.