DOKK / manpages / debian 13 / manpages-pl / strings.1.pl
STRINGS(1) Narzędzia programistyczne GNU STRINGS(1)

strings - drukuje sekwencje drukowalnych znaków z plików

strings [-afovV] [-min-dług]
[-n min-dług] [--bytes=min-dług]
[-t format] [--radix=format]
[-e kodowanie] [--encoding=kodowanie]
[-U metoda] [--unicode=metoda]
[-] [--all] [--print-file-name]
[-T nazwa-bfd] [--target=nazwa-bfd]
[-w] [--include-all-whitespace]
[-s] [--output-separatorłańcuch_sep]
[--help] [--version] plik...

Dla każdego podanego pliku, GNU strings wyświetla drukowalne sekwencje znaków, mające co najmniej 4 znaki długości (lub liczbę podaną przez opcje opisane niżej), za którymi występuje znak niedrukowalny.

W zależności od tego, jak program strings został skonfigurowany, domyślnie będzie wyświetlał albo wszystkie sekwencje drukowalnych znaków znajdujące się w każdym z plików, albo tylko te sekwencje, które znajdują się w ładowalnych i zainicjowanych sekcjach danych. Jeśli nie można rozpoznać typu pliku lub gdy strings czyta ze standardowego wejścia, to zawsze będzie wyświetlał wszystkie znalezione sekwencje drukowalnych znaków.

W celu zachowania zgodności z poprzednimi wersjami każdy plik, który występuje po opcji - wiersza poleceń zostanie także całkowicie przeszukany, niezależnie od tego, czy występuje jakakolwiek opcja -d.

strings jest przydatny do określania zawartości nietekstowych plików.

-
Czyta cały plik, niezależnie od tego, jakie sekcje zawiera, ani od tego, czy te sekcje są załadowane lub zainicjowane. Zazwyczaj jest do zachowanie domyślne, ale strings może być skonfigurowany w ten sposób, że domyślną opcją jest -d.

Opcja - zależy od pozycji i wymusza na programie strings przeprowadzanie pełnych wyszukiwań w każdym z plików występujących w wierszu poleceń po -, nawet jeśli podano również opcję -d.

Wyświetla tylko łańcuchy znaków z zainicjowanych i ładowalnych sekcji pliku. Opcja ta pozwala na zmniejszenie ilości śmieci wyświetlanych na wyjściu, ale także naraża program strings na wszystkie zagrożenia bezpieczeństwa, które mogą być obecne w bibliotece BFD używanej do znajdowania i ładowania sekcji. Strings może być tak skonfigurowany, że ta opcja jest domyślnym zachowaniem. W takim przypadku za pomocą opcji -a można wyłączyć używanie biblioteki BFD i zamiast tego wypisać wszystkie łańcuchy znaków znalezione w pliku.
Wyświetla nazwę pliku przed każdym łańcuchem znaków.
Wypisuje sposób użycia programu i kończy pracę.
Wypisuje sekwencje znaków, mogących być wyświetlonych, które mają co najmniej min-dług długości. Jeśli nie poda się długości, używana jest wielkość domyślna 4 znaków. Rozróżnienie pomiędzy znakami, które mogą, lub nie mogą, być wyświetlone, zależy od ustawienia opcji -e i -U. Sekwencje zawsze kończą się znakami kontrolnymi, takimi jak znak nowego wiersza i powrotu karetki, ale nie znakiem tabulacji.
To samo, co -t o. Niektóre inne wersje strings mają -o, które działa jak -t d, a nie jak -t o. Ponieważ nie możemy zapewnić zgodności z oboma znaczeniami, po prostu wybraliśmy jedno z nich.
Drukuje przesunięcie w pliku przed każdym łańcuchem. Pojedynczy argument znakowy określa format przesunięcia: o - ósemkowy, x - szesnastkowy, d - dziesiętny.
Wybiera kodowanie znaków dla znalezionych łańcuchów. Możliwe wartości kodowania to: s - pojedyncze znaki 7-bitowe (domyślnie), S - pojedyncze znaki 8-bitowe, b - 16-bitowe, big endian, l = 16-bitowe, little endian, B - 32-bitowe, big endian, L - 32-bitowe, little endian. Opcja te jest przydatna do wyszukiwania łańcuchów stworzonych z szerokich znaków (l oraz b stosują się na przykład do kodowań Unicode UTF-16/UCS-2.
Kontroluje wyświetlanie wielobajtowych znaków kodowanych w UTF-8 w łańcuchach. Domyślnie (--unicode=default) nie są traktowane specjalnie, lecz zachowanie zależy od ustawienia opcji --encoding. Inne wartości tej opcji automatycznie włączą --encoding=S.

Opcja --unicode=invalid traktuje takie znaki jako niegraficzne, zatem niebędące częścią prawidłowego łańcucha. Wszelkie pozostałe opcje traktują je jako prawidłowe znaki łańcucha.

Opcja --unicode=locale wyświetla je w aktualnych ustawieniach regionalnych (locale), które mogą, lecz nie muszą, obsługiwać kodowania UTF-8. Opcja --unicode=hex wyświetla je jako sekwencje bajtów szesnastkowych, otoczonych znakami <>. Opcja --unicode=escape wyświetla je jako sekwencje ucieczki (\uxxxx), a opcja --unicode=highlight wyświetla je jako sekwencje ucieczki podświetlone na czerwono (jeśli obsługuje to urządzenie wyjściowe). Kolorowanie ma za zadanie przyciągnąć uwagę do obecności sekwencji unikodu tam, gdzie mogą nie być oczekiwane.

Podaje format kodu obiektowego inny niż domyślny format w systemie, na którym jest uruchomiony strings.
Wyświetla numer wersji programu na standardowe wyjście i kończy działanie.
Domyślnie wyjściowe łańcuchy mogą zawierać znaki spacji i tabulacji, ale nie inne białe znaki, jak na przykład znaki nowego wiersza i powrotu karetki. Opcja -w pozwala na to, by wszystkie białe znaki były uważane za część łańcucha znaków.
Domyślnie wyjściowe łańcuchy znaków są rozdzielane znakami nowego wiersza. Ta opcja pozwala na podanie dowolnego łańcucha znaków, który będzie użyty jako separator rekordów wyjściowych. Użyteczne z opcją --include-all-whitespace, które może wypisywać łańcuchy znaków już zawierające znaki nowego wiersza.
@plik
Czyta opcje wiersza poleceń z podanego pliku. Przeczytane opcje są wstawiane w miejsce oryginalnej opcji @plik. Jeśli plik nie istnieje lub nie może być odczytany, ta opcja jest traktowana dosłownie i nie jest usuwana.

Opcje w pliku są rozdzielane białymi znakami. Biały znak może wystąpić w opcji, jeśli cała opcja zostanie ujęta w pojedyncze albo podwójne cudzysłowy. Można dodać dowolny znak (włączając w to znak odwrotnego ukośnika), poprzedzając go znakiem odwrotnego ukośnika. Plik może również zawierać dodatkowe opcje @plik - w takim przypadku każda z takich opcji będzie przetwarzana rekurencyjnie.

ar(1), nm(1), objdump(1), ranlib(1), readelf(1) oraz wpisy info binutils.

Copyright (c) 1991-2025 Free Software Foundation, Inc.

Zezwala się na kopiowanie, rozpowszechnianie i/lub modyfikowanie tego dokumentu na warunkach Licencji Wolnej Dokumentacji GNU (GNU Free Documentation License) w wersji 1.3 lub jakiejkolwiek nowszej wersji opublikowanej przez Fundację Wolnego Oprogramowania, przy czym Sekcjami niezmiennymi są „GNU General Public License” i „GNU Free Documentation License”, bez treści przedniej lub tylnej strony okładki. Egzemplarz licencji zamieszczono w sekcji zatytułowanej „GNU Free Documentation License”.

Tłumaczenie niniejszej strony podręcznika: Przemek Borys <pborys@dione.ids.pl>, Robert Luberda <robert@debian.org> i Michał Kułach <michal.kulach@gmail.com>

Niniejsze tłumaczenie jest wolną dokumentacją. Bliższe informacje o warunkach licencji można uzyskać zapoznając się z GNU General Public License w wersji 3 lub nowszej. Nie przyjmuje się ŻADNEJ ODPOWIEDZIALNOŚCI.

Błędy w tłumaczeniu strony podręcznika prosimy zgłaszać na adres listy dyskusyjnej manpages-pl-list@lists.sourceforge.net.

3 marca 2025 r. binutils-2.44